Χρειάστηκε να περάσουν κάποια χρόνια για να ξαναδούμε τους Jethro Tull συγκεκριμένα στην πόλη μας και ειδικά μετά την τελευταία τους επίσκεψη σε Ελληνικό έδαφος και με μία αξέχαστη εμφάνιση, ήρθε η ώρα για να γιορτάσουν επιτέλους τα 50 τους χρόνια σε μία επετειακή περιοδεία. Αυτά ήταν και τα Prog Years όπως έγραφε η γιγαντοοθόνη που στήθηκε στο πίσω μέρος της σκηνής και θα έπαιζε υποστηρικτικό οπτικό υλικό καθ’όλη τη διάρκεια του σετ τους.
Η ώρα έφτασε 9 και η μπάντα έπρεπε να ανέβει στη σκηνή χωρίς όμως να έχει καταφέρει να γεμίσει ο χώρος, αφού τόσο στις θέσεις στην πλατεία όσο και πίσω στις κερκίδες τα κενά ήταν εμφανή. Υπό τους ήχους του “For A Thousand Mothers” όμως και με μία ταχεία βουτιά στα τέλη της δεκαετίας του ’60, η βραδιά και αυτή η ξεχωριστή μουσική εμπειρία ξεκίνησε. Περνώντας στα επόμενα χρόνια ακούμε το “Love Story” από το “Living in The Past” και κάπου εκεί ο Ian Anderson μας καλησπερίζει και έπειτα φροντίζει πλέον να μας συστήνει το κάθε κομμάτι πριν το ακούσουμε, συνοδεύοντας την εισαγωγή και από κάποια μικρή ιστορία.
Οι διαδρομές μεταξύ δεκαετιών συνεχίστηκαν σε όλο το σετ –άλλωστε 50 χρόνια είναι αυτά και πρέπει να χωρέσουν σε 18 κομμάτια. Από το “J Tull Dot Com” στο “This Was” και μετά από το “The Broadsword and the Beast” στο παρόν και στο “The Zealot Gene”. Κάποιες από τις διασκευές τους έκαναν επίσης την έκπληξη, από τον Bach μέχρι τον Eric Coates και έτσι συμπλήρωσαν το πολύπλευρο αυτό καρέ που αντιπροσωπεύει τη μέχρι τώρα πορεία του συγκροτήματος και τον ίδιο τον Ian Anderson.
Εκείνος, σε πλήρη φόρμα σε όλο το σετ, έδωσε πρωταρχικά πολλή βάση στο φλάουτό του πρώτα και έπειτα στα φωνητικά του, που φάνηκαν πως το δυσκόλευαν προς το τέλος, ενώ δεν παρέλειψε να τρυπώσει κάποια από τα iconic σολαρίσματά του, τα οποία τα βλέπαμε εις διπλούν καθώς τα πλάνα στην οθόνη, ανά τακτά διαστήματα ήταν από παλαιότερες εμφανίσεις των Jethro Tull. Αντίστοιχα και στο “Dharma for One”, το βίντεο αποτέλεσε φόρο τιμής στον John Glascock, με πλάνα δικά του να παρατίθενται δίπλα σε πλάνα του τωρινού drummer Scott Hammond. Προφανώς δεν έλειψαν τα “Too Old to Rock n’ Roll”, “Locomotive Breath” και “Aqualung”. Όλα παίχτηκαν στο δεύτερο μέρος και το κοινό φάνηκε να τα περιμένει με ανυπομονησία μεν, αλλά χωρίς να σηκώνει και τη Μονή στο πόδι δε.
Σε γενικές γραμμές ήταν μία ωραία εμφάνιση για τους ίδιους και εμπειρία για τους παρευρισκόμενους. Άξιζε τον κόπο να παραστεί κανείς για να δει μία ιστορική μπάντα η οποία μπορεί να αποσυρθεί ανά πάσα στιγμή, χωρίς αυτό να είναι και σίγουρο. Άλλωστε πέρυσι ήταν που ανακοίνωσαν ότι θα είχαν καινούριο υλικό έτοιμο για το 2022, το οποίο και παρουσίασαν. Παρ’όλ’αυτά δεν πείστηκαν και πολλοί ώστε να φτάσουν να αγοράσουν το εισιτήριο, πράγμα που δείχνει ότι ίσως σε κάποια επερχόμενη επίσκεψη στη χώρα μας, η Θεσσαλονίκη ίσως να μην αποτελέσει μία στάση. Θα έχουμε για πάντα τα Prog Years.
Setlist
- For a Thousand Mothers
- Love Story
- Living in the Past
- Hunt by Numbers
- Dharma for One
- Clasp
- Mine Is the Mountain
- Black Sunday
- Bourrée in E minor (Johann Sebastian Bach)
- Too Old to Rock 'n' Roll, Too Young to Die
- The Zealot Gene
- Pavane in F-Sharp Minor (Gabriel Fauré)
- Mrs Tibbets
- Songs From the Wood
- Aqualung
- Locomotive Breath
- The Dambusters March (Eric Coates)
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Φωτογραφίες: Δημήτρης Καραγεωργίου
Comments
