Η εμφάνιση των Σουηδών το σαββατόβραδο ήταν κάτι σαν ζέσταμα για τις μεγάλες ανοιχτές συναυλίες του καλοκαιριού. Οι Katatonia, πιστοί στο ραντεβού που παραδοσιακά δίνουν με το ελληνικό κοινό τους, ήρθαν μετά από 3 χρόνια ξανά στην Ελλάδα, αλλά αυτή τη φορά όχι για κάποια επετειακή περιοδεία, αλλά για την παρουσίαση μεγάλου μέρους του “Sky Void Of Stars” και όχι μόνο. Απουσία κάποιου support, στις 21.30 τα φώτα σβήνουν και οι μαυροντυμένοι Σουηδοί πατάνε σανίδι μέσα σε χειροκροτήματα.
Ξεκίνημα με το “Austerity”, επίσης εναρκτήριο του τελευταίου δίσκου και ένα από τα καλύτερα κομμάτια που ακούμε σε αυτό. Ο ήχος είναι κάπως ξερός, δεν έχει την απαιτούμενη ένταση, ενώ ο Renkse κάπου ψάχνεται στις πιο μελωδικές γραμμές του. Όλα στρώνουν στο “Colossal Shade” κι εκεί ουσιαστικά αρχίζει να ξεδιπλώνεται όλη η μαγεία του ήχου των Katatonia. Μια μαγεία που διατηρήθηκε σε πιο σκοτεινές και προοδευτικές goth συνθέσεις, όπως το “Opaline”, σε πιο rock κομμάτια σαν το “Lethean” ή στο εναλλακτικό goth rock του “Forsaker”. Για όσους είχαν δει και στο παρελθόν το συγκρότημα ζωντανά, ήξεραν τι να περιμένουν επί σκηνής. Σκοτάδι, ακινησία, μουντίλα και ένα αρκετά χειμωνιάτικο σκηνικό εντός του Fuzz. Παρόλο που είναι τέτοια η φύση της μουσικής τους, η μπάντα προσέφερε και κάποιες ξεχωριστές στιγμές στον κόσμο που γέμισε σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό το μαγαζί.
Οι εκτελέσεις των “Behind the Blood” και “Old Heart Falls” ήταν ονειρικές, ένα πραγματικό highlight. To πρώτο παρμένο μέσα από το “City Burials”, ένα δίσκο που έβγαλε πολύ μαυρίλα και μιζέρια σε κάποιους, αλλά νομίζω δικαίως ανήκει στις καλύτερες στιγμές του και με έναν Renkse να μην χάνει νότα. Το δεύτερο, από το “The Fall Of Hearts”, είναι μια σύνθεση που πολλοί θαρρώ πως περίμεναν την απόδοση των μελωδικών κιθαριστικών prog σημείων, όπου ο Roger Öjersson τα πήγε περίφημα. Περίεργο επίσης ήταν που δεν βρέθηκε στη σκηνή μαζί με τα υπόλοιπα μέλη ο Anders Nyström, καθώς δεν υπήρχε κάποια σχετική ενημέρωση από το ίδιο το συγκρότημα έστω. Λίγο πριν το τέλος, μετά και την άψογη εκτέλεση του “Old Heart Falls”, ο Renkse προλογίζει το “Untrodden”. Ένα στιγμιαίο προβληματάκι έχει σαν αποτέλεσμα να ακουστεί στη θέση του το πολυαγαπημένο “July”, όπου φυσικά αποθεώθηκε.
Γενικά μιλώντας, είναι θετική η ανταπόκριση του κοινού στο “Sky Void Of Stars” και στα κομμάτια που ακούστηκαν. Μιας και μιλάμε για περιοδεία που αφορά την προώθησή του, είναι λογικό οι Katatonia να στήριξαν στο συγκεκριμένο δίσκο το setlist τους. Πέντε κομμάτια, περίπου το 1/3 δηλαδή όσων παρουσιάστηκαν, βρήκαν θέση στην σκάρτη μιάμιση ώρα (80 λεπτά για την ακρίβεια) που βρέθηκαν στη σκηνή οι Σουηδοί. Θα μπορούσε ένα ελληνικό σχήμα παρόμοιου ύφους, από τα πάρα πολλά κι αξιόλογα που έχουμε, να γεμίσει με παραπάνω ώρα μουσικής τη βραδιά ή έστω να παίξουν άλλα 3-5 κομμάτια οι ίδιοι οι Katatonia για να συμπληρώσουν 90 γεμάτα λεπτά επάνω στο σανίδι. Ηχητικά κι εκτελεστικά ήταν άψογοι, χωρίς κανένα πρόβλημα να έχουν για εμπόδιο. Απλά ήταν μια εντελώς τυπική εμφάνιση, ενώ από θέμα μέρας, ώρας και διάρκειας, είχε όλες τις προδιαγραφές να εξελιχθεί σε κάτι καλύτερο. Ευχόμαστε πάντως να μας θυμάται πάντα η μπάντα και να έρχεται για κάθε παρουσίαση δίσκου ή επετειακή περιοδεία όπως το Φλεβάρη του ’20.
Για το Rock Overdose,
Mιχάλης Τσολάκος
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
