Έχοντας στην πλάτη τους τρεις δεκαετίες ιστορίας και μια πορεία με αρκετά σκαμπανεβάσματα, οι βετεράνοι της metal σκηνής FLOTSAM & JETSAM καταφέρνουν και κρατούν ζωντανή τη φλόγα του metal στις καρδιές των οπαδών τους, παράγωντας album με έντονη διάθεση πειραματισμού και αξιοπρέπεια, αγνοώντας τα στερεότυπα και φτιάχνοντας το δικό τους πρωτότυπο ήχο. Τον προηγούμενο μήνα κυκλοφόρησαν μια νέα εκδοχή του υπερ- κλασικού δεύτερου άλμπουμ τους, "No Place For Disgrace". Με αφορμή την εν λόγω επανακυκλοφορία και λίγο μετά το τέλος του πρώτου μέρους της περιοδείας τους στην Ευρώπη, το RockOverdose είχε την ευκαιρία να μιλήσει για όλα αυτά αλλά και πολλά ακόμη , με τον drummer της μπάντας Kelly D. Smith, ο οποίος με ειλικρίνια και αυθορμητισμό απαντά στις ερωτήσεις μας...
Απολαύστε τον!
RockOverdose: 30 χρόνια μετά, θα έλεγες πως η ζωή φέρθηκε καλά στους Flotsam & Jetsam;
Kelly D. Smith: Πιστέυω πως εφόσον έχουμε ακόμη την ικανότητα να βγάζουμε δίσκους, να κάνουμε περιοδείες και επίσης το γεγονός πως έχουμε ακόμη φανατικούς οπαδούς τα λέει όλα! Νιώθουμε πραγματικά πολύ προνομιούχοι, ευλογημένοι και τυχεροί!
RockOverdose: Η "περίβόητη" wikipedia σας παρουσιάζει σαν thrash, power, metal, progressive metal μπάντα. Εσείς σήμερα πως συστήνεστε στο νέο οπαδό;
Kelly D. Smith: Δεν είμαι σίγουρος πώς ακριβώς έγινε αυτός ο διαχωρισμός αλλά κατά κάποιο τρόπο χρειάζεται μια κατηγοριοποίηση. Βασιζόμενοι στην ποικιλία των μουσικών μας στυλ, στα 30 χρόνια της πορείας μας όλες αυτές οι περιγραφές μπορούμε να πούμε πως μας ταιριάζουν. Είμαστε τυχεροί που έχουμε έναν τραγουδιστή που μπορεί να είναι ταυτόχρονα και φωνητικά επιθετικός αλλά και πιο μελωδικός. Επομένως, έχουμε ένα σημαντικό πλεονέκτημα καθώς μπορούμε να παίξουμε μαζί με μια μεγάλη γκάμα από μπάντες, βασιζόμενοι στο ρεπερτόριό μας. Σε κάποιον νέο οπαδό θα μας περιέγραφα ως μελωδικό hard rock, metal.
RockOverdose: Το 2014 σας βρίσκει με την κυκλοφορία της επανηχογράφησης του “No Place For Disgrace”. Τελικά αυτό αρέσει καλύτερα στους σημερινούς οπαδούς από οποιοδήποτε remixing ή remastering;
Kelly D. Smith: Νομίζω ότι είναι ένα ξεχωριστό πράγμα αναλόγως τις περιστάσεις. Στην περίπτωση του "Doomsday for the Deceiver" είχαμε ένα ανοικτή επικοινωνία με την Metal Blade και κανένα χρέος να ξεπεράσουμε και μια εταιρεία που ενδιαφερόταν γι αυτό.Στο NPFD υπήρχαν πολλά εξωτερικά εμπόδια προκειμένου να καταφέρουμε να δουλέψει αυτή η συνεργασία. (Δεν μπορούσαμε) να κάνουμε remix ή remaster, η Elektra είχε καταντήσει ένα συνονθύλευμα από σε διαφορετικά labels. Όταν φύγαμε από Elektra σταμάτησαν να ανατυπώνουν το NPFD, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '90. Έτσι, όταν δεν ανατυπώνεις δεν πουλάς, όταν δεν πουλάς δεν μπορείς να ξεπληρώσεις το χρέος σου, όταν δεν μπορείς να ξεπληρώσεις το χρέος σου,δεν μπορείς να κάνεις και πολλά άλλα πράγματα. Ο κόσμος θέλει να διατηρήσει την ενέργεια που αισθάνθηκε όταν ο δίσκος κυκλοφόρησε για πρώτη φορά. Αυτό έχει σημασία για αυτούς και η επανηχογράφησή ενός δίσκου απειλεί κατά κάποιο τρόπο αυτή την ανάμνηση κι αυτό μπορεί να μην αρέσει στους οπαδούς. Το καταλαβαίνω. Είναι μια νέα εμπειρία. Η μουσική είναι κάτι το πνευματώδες, ενώνει τις ψυχές και ζωντανεύει τις αναμνήσεις. Δε μπορώ να ζήσω χωρίς αυτή. Η μουσική είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο που μας ενώνει.
Για να δώσω απάντηση στην ερώτησή σου, ο λόγος που επανηχογραφήσαμε το NPFD ήταν για να ακούγεται σωστός και ακριβής, όπως ακριβώς προοριζόταν να γίνει. Αν κερδίσαμε νέους oπαδούς εξαιτίας του, αυτό είναι σπουδαίο! Πολλοί οπαδοί μας είπαν πως δεν έβρισκαν πουθενά το NPFD ώστε να το αγοράσουν. Αν η Elektra δεν σκοπεύει να το ξανακυκλοφορήσει τότε έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να το βρουν οι οπαδοί μας. Επίσης, η επιστροφή του Michael Spencer έδωσε στο αποτέλεσμα την τέλεια αίσθηση του line - up της περιόδου εκείνης.
RockOverdose: Αν υποθέσουμε πως μια από τις συναυλίες σας γίνεται ταινία, η διασκευή σας στο κομμάτι του Elton John ("Saturday Night's Alright for Fighting") θα ήταν το soundtrack των τίτλων του τέλους; Το ρωτάω αυτό επειδή το συγκεκριμένο κομμάτι περιγράφει την ... "ιδιαίτερη" ατμόσφαιρα μιας συναυλίας.Έχετε σκεφτεί να κάνετε κάτι τέτοιο;
Kelly D. Smith: Πολύ καλή ιδέα! Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο ή να κάνω ένα τύπου οδοιπορικό για την καριέρα των Flotsam, από την πλευρά των δικών μου ανθρώπων. Έχουμε περάσει τόσα πολλά, πολλά περισσότερα από όσα γνωρίζει ο κόσμος. Δεν έχω βρει το χρόνο ακόμη να το κάνω, αλλά έχω ένα φίλο που κάνει μια ταινία για τη ζωή ενός παραγωγού, όταν τελειώσει με αυτό μπορεί να του το ζητήσω. Υπάρχουν πολλά που δεν έχουν ειπωθεί.
RockOverdose: Ποιά η διαφορά της περιοδείας του 2014 και εκείνης που ακολούθησε την πρώτη σας κυκλοφορία; Πώς είναι οι αντιδράσεις του κόσμου, η ατμόσφαιρα, το feedback γενικά;
Kelly D. Smith: Αν μιλάμε για την πρώτη κυκλοφορία του NPFD, σαφώς υπάρχει μεγάλη διαφορά, το 1998 υπήρχε πολύ πίεση να δημιουργήσουμε τον "διάδοχο" δίσκο του DDFD. Ο Jason είχε αποχωρήσει και το DDFD ήταν ο πρώτος μας δίσκος που το Kerrang είχε δώσει 6αρι ( σημ. με αναλογία 6/5) !!! Ήμασταν στην καλύτερή μας φάση και ο κόσμος περίμενε από εμάς το τέλειο! Επιπλέον, είχαμε κάνει συμβόλαιο σε μια μεγάλη εταιρεία κι εκείνοι περιμέναν από εμάς κάτι για αυτό, όπως ακριβώς συνέβη με τον Jason (Newsted) όταν πήγε στους Metallica. Οι περιοδείες ήταν καλές, η αγορά επίσης ήταν πολύ διαφορετική καθώς πραγματικά πουλούσες δίσκους σε δισκοπωλεία τα οποία πλέον είναι είδος υπό εξαφάνιση. Η πρόσφατη περιοδεία μας που μόλις τελείωσε, πήγε πολύ καλά και ο κόσμος πραγματικά έκανε χαμό για να μας δει! Όσο αφορά το νέο δίσκο, δεν υπήρχε μεγάλη πίεση καθώς ξέραμε πως θα υπάρξουν "haters" εκεί έξω ... οι νέοι κριτικοί του internet που στόχο έχουν να καταστρέφουν ότιδήποτε μπορούν πίσω από ένα πληκτρολόγιο και μια οθόνη. Έπομένως, δεν περιμέναμε πολλά, όσο αφορά τις πωλήσεις και επίσης περιμέναμε μέτρια ανταπόκριση γιατί ο κόσμος είναι κολλημένος με την ιστορία. Δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό , απλά είναι κατί διαφορετικό... είναι μια αλλαγή κι αυτή!
RockOverdose: To thrash-speed metal αυτού του άλμπουμ, σαν ήχος, θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα ενός καινούργιου άλμπουμ ή θα είχε κάποιες διαφορές ο προσανατολισμός σας;
Kelly D. Smith: Έχουμε κάποιο υλικό στα σκαριά τώρα, ελπίζουμε να είναι κάτι έτοιμο μέσα στο 2014, αλλά το χρονοδιάγραμμα της περιοδείας αλλάζει συνεχώς κι έτσι ενδέχεται το 2015 να κυκλοφορήσουμε νέα μας δουλειά. Νομίζω πως η επανακυκλοφορία του NPFD μας έδωσε νέα έμπνευση για τη μελλοντική μας κατεύθυνση. Ποτέ δεν ακολουθούμε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αφήνουμε τη μουσική μας παρασύρει. Πιστεύουμε περισσότερο στα μουσικά όργανα και όχι στα μουσικά εργαλεία.Είμαστε εντελώς old school!
RockOverdose: Το να επαναηχογραφείς το ίδιο άλμπουμ στο στούντιο έφερε σίγουρα αναμνήσεις, μπορείς να μας πεις κάποια τέτοια στιγμιότυπα ;
Kelly D. Smith: Όντως ήταν περίεργα για μένα, δεν είχα ιδέα πως θα μου ερχόταν αναμνήσεις από το παρελθόν κατά τη διαδικασία αυτή. Μια από αυτές τις στιγμές είναι πως τυχαία ο χώρος που κάναμε πρόβα ήταν 4 πόρτες πιο κάτω από την αίθουσα που γράψαμε το original NPFD, κι αυτό μέτρησε. Ήταν φοβερά τότε, ήμουν 23 ετών και σε μιά σπουδαία εταιρεία. Ηχογραφήσαμε στο Los Angeles με τον Bill Metoyer, με τον οποίο κάναμε και το DDFD. Ένοιωσα λες και βρισκόμουν στην κορυφή του κόσμου! Ένα ακόμη στιγμιότυπο που θυμάμαι είναι στην αίθουσα του mixing , όπου ο Michael Wagner και ο Michael Gilbert μαλώναν για το κούρδισμα της κιθάρας. Ο Wanger έλεγε πως δεν είχε καμμιά διαφορά ενώ εμείς ήμασταν σίγουροι πως είχε αλλάξει από το mixαρισμα που είχε κάνει ο Metoyer. Ήμασταν καινούργιοι στην Elektra και στο χώρο οπότε απλά συμβιβαστήκαμε, να ένας ακόμη λόγος να το επανηχογραφήσουμε!
RockOverdose: Αν αναλάμβανες σήμερα να γίνεις παραγωγός ενός γκρουπ ή να πεις τη γνώμη σου για ένα μέταλ δίσκο, τι θα πρόσεχες πρώτα στο γκρουπ που παίζει μπροστά σου;
Kelly D. Smith: Εξαρτάται απο το πώς θα ακουγόταν και θα το εξέταζα με βάση το πως θα με έκανε να αισθανθώ. Αν δε με ταρακουνήσει κάτι δε θα το κουράσω, το πολύ πολύ ν απετάξω το CD έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου! Υποστηρίζω πολλές μπάντες, αλλά μόνο όταν πιστεύω σε αυτό που κάνουν! Οι ατέλειες σε κάνουν αληθινό αλλά φαίνεται πως δεν υπάρχουν τόσο αληθινά κομμάτια στα studios στις μέρες μας. Δεν υπάρχει κάτι που να μου αρέσει τώρα. Ακόμη ακούω την ίδια μουσική που με έφερε σε αυτό το σημείο όπως οι Rush, τα παλιά των Megadeth, Slayer, οι παλιοί Metallica, Missing Persons, April Wine, Cheap Trick, KISS, τα παλιά του Ozzy ...
RockOverdose: Φαίνεται πως την τελευταία δεκαετία κυκλοφορείτε συχνά live CD/DVDs. Από αυτή την περιοδεία να περιμένουμε ότι θα ακολουθήσει κάτι ανάλογο;
Kelly D. Smith: Αυτά κυκλοφόρησαν αφού είχα αποχωρήσει από την μπάντα...αλλά, φέτος που είμαστε co-headliners στο Keep it True Festival θα βιντεοσκοπηθεί στην ολότητά του. Το set μας θα περιλαμβάνει μόνο κομμάτια από τα DDFD και NPFD. Ελπίζουμε μέσα στο 2014 να κυκλοφορήσει ένα Live CD από αυτή την εμφάνιση. Όταν θα έχουμε κάτι έτοιμο θα το ανακοινώσουμε και επίσημα, δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός. Πιθανόν να προσθέσουμε και υλικό από τις περιοδείες μας μέσα στο 2013/14. Δεν έχουμε κανονίσει τίποτα ακόμη.
RockOverdose: Για κλείσιμο θα θέλατε να στείλετε καποιο μήνυμα στους Έλληνες οπαδούς σας; Να σας περιμένουμε σύντομα στην Ελλάδα;
Kelly D. Smith: Σίγουρα κάνουμε προσπάθειες ώστε να γίνει αυτό, πιστεύω πως η οικονομία της χώρας σας αποτρέπει την πραγματοποίηση συναυλιών και για τους promoters είναι πιο δύσκολο. Έχω ακούσει τα καλύτερα για τους Έλληνες οπαδούς και καθώς δεν ήμουν στο προηγούμενο show στην Ελλάδα, θα προσπαθήσουμε ώστε να ξαναγίνει. Κρατήστε ζωντανή τη φλόγα των Flotsam και θα ξανάρθουμε στην Ελλάδα σύντομα κάποια στιγμή! \m/
Για το RockOverdose,
Βιβή Ζαπαντιώτου
Comments
