Το 2017 οδεύει προς το τέλος του, και ας παραδεχτούμε ότι ένα από τα highlights για την ελληνική metal σκηνή –και όχι μόνο!- ήταν η δισκογραφική «επιστροφή» των FIREWIND. Μετά λοιπόν από σχεδόν 5 χρόνια απουσίας, σημαντικές αλλαγές στο line-up και ένα νέο δίσκο στο ενεργητικό τους, οι FIREWIND επέστρεψαν δυναμικά και στα συναυλιακά δρώμενα, με πρώτη τους εγχώρια στάση αυτή στην πόλη των Ιωαννίνων, στις 14 Δεκεμβρίου. Μαζί τους, οι τεράστιοι RAGE και οι μοναδικοί NIGHTRAGE.
Χωρίς καθόλου καθυστέρηση, οι πόρτες του “Stage” στο παραλίμνιο πάρκο των Ιωαννίνων άνοιξαν γύρω στις 19:30, με την προσέλευση του κόσμου να είναι αρχικά ανησυχητικά μικρή. Αυτό φυσικά είχε ως αποτέλεσμα η εμφάνιση των Nightrage να πραγματοποιηθεί μπροστά από λίγους ακροατές, γεγονός που αν και προσωπικά με στεναχώρησε, δεν έδειξε να πτοεί ιδιαίτερα τόσο το κοινό όσο και φυσικά τη μπάντα που τα έδωσε όλα. Ο Ronnie Nyman πίσω από το μικρόφωνο κατάφερε να ξεσηκώσει το κοινό με την ενεργητικότητα του, ενώ ο δικός μας, Μάριος Ηλιόπουλος, ιθύνων νους του μεγάλου αυτού συγκροτήματος, μαζί με τον Magnus Söderman στις κιθάρες, ήταν άψογοι. Pure fucking melodic death, που λέμε και στο χωριό. Όσον αφορά το set τους, αν και μικρό ήταν περιεκτικό, με κομμάτια κατά κύριο λόγο από το νέο τους δίσκο “The Venomous” που κυκλοφόρησε φέτος, αλλά και παλαιότερο υλικό όπως τα “Being Nothing” και “Spiral”. Μου έλειψε κάτι από “Sweet Vengeance” για.. ευνόητους λόγους, αλλά οι Nightrage πραγματοποίησαν μια φοβερή εμφάνιση όπως και να έχει.
Λίγη ώρα αργότερα, και με την προσέλευση του κόσμου να αρχίζει να μεγαλώνει, πήραν τη σκυτάλη οι Γερμανοί RAGE.
Είχε φανεί από την αρχή, ότι αρκετοί από τους παρευρισκόμενους περίμεναν πως και πως την εμφάνιση ατού του μεγάλου συγκροτήματος, που ειδικά για τα δεδομένα της πόλης των Ιωαννίνων, ήταν κάτι ιδιαιτέρως ξεχωριστό. Έτσι λοιπόν και έγινε και φυσικά το συγκρότημα ανταπεξήλθε των προσδοκιών και χάρισε στο γιαννιώτικο κοινό ένα live που δε θα ξεχαστεί εύκολα. Για περίπου μια ώρα οι Rage τα έδωσαν όλα επάνω στη σκηνή, με τον Peavy Wagner να τα σπάει λες και είναι έφηβος και με έναν εξαιρετικό Marcos Rodríguez σε κιθάρα και φωνή να ξεσηκώνει τους πάντες. Φυσικά, δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστη και τη φοβερή απόδοση του Βασίλη Μανιατόπουλου στα τύμπανα. Το αποτέλεσμα; Μια οπτικοακουστική εικόνα τόσο «γεμάτη» που πραγματικά καμια φορά ξεχνούσα ότι πρόκειται για ένα τριμελές συγκρότημα. Στις παύσεις, το κοινό φώναζε συνεχώς “Rage! Rage!” , με αποτέλεσμα ένα τεράστιο χαμόγελο να είναι σχηματισμένο μονίμως στο πρόσωπο του Peavy. Αποκορύφωμα φυσικά το “Higher Than the Sky” με το οποίο έκαναν ένα mash-up με το “Holy Diver” του αειμνήστου DIO και κάπως έτσι έκλεισαν το set τους. Star Wars geeks σαν και του λόγου μου, απόλαυσαν ιδιαίτερα το outro του Rodriguez στην κιθάρα - φόρο τιμής στο “The Last Jedi” που είχε την πρώτη του προβολή το βράδυ εκείνο. Εκπληκτική εμφάνιση, may the Force be with you, RAGE!
Σιγά σιγά όμως, έφτασε η ώρα για τους headliners της βραδιάς, FIREWIND. Πλέον το Stage είχε μαζέψει αρκετό κόσμο, και όταν άρχισε να ηχεί το intro του “Ode to Leonidas” το κοινό ζητωκραύγαζε πανέτοιμο να υποδεχτεί τους Firewind στη σκηνή. Πρώτος, ο Jo Nunez παίρνει θέση πίσω από το drum kit, και στη συνέχεια Bob Katsionis, Petros Christo, Gus G. και Henning Basse βγαίνουν στη σκηνή έτοιμοι για χαμό. Το νέο album, “Immortals”, είχε φυσικά την τιμητική του, αφού πολλά ήταν τα κομμάτια από το δίσκο που επιλέχθηκαν στο set τους. Αυτό φυσικά δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο, αφού πέραν του ότι πρόκειται για ένα φοβερό δίσκο, το κοινό φάνηκε αρκετά εξοικειωμένο με τα κομμάτια, συνοδεύοντας τον Henning σε πολλά από αυτά. Ωστόσο, δε θα μπορούσαν να λείπουν παλιά αγαπημένα όπως τα “Head Up High”, “Between Heaven And Hell”, “Mercenary Man”, “Tyranny” και φυσικά “The Fire and the Fury” όπου έγινε χαμούλης!
Shredding μέχρι τελικής πτώσης και κιθαριστικό μεγαλείο από τον ένα και μοναδικό Gus G, που για ακόμη μια φορά επιβεβαίωσε γιατί βρίσκεται στην κορυφή. Από την άλλη, ο Bob Katsionis στα καλύτερα του, με τόσο τα πλήκτρα του, όσο την ταστιέρα του να παίρνουν φωτιά, ήταν σαρωτικός όπως πάντα. (δώσε Outloud στο λαό!) Ιδιαίτερα απολαυστικό το “clash” μεταξύ των δύο, guitars+keys= μουσική πανδαισία όπως και να το κάνουμε. Ο Petros Christo στο μπάσο έδινε ασταμάτητα το ρυθμό και ο Johan Nunez ήταν σε εξαιρετική φόρμα. Ο διάδοχος του Apollo, Henning Basse έκανε επίσης μια υπέροχη εμφάνιση, αποδίδοντας εξαίσια τόσο στα δικά του κομμάτια όσο και στα παλαιότερα της Apollo αλλά και Chity era. Πρόκειται για μία εκπληκτική φωνή με μεγάλο range, αναμφίβολα σωστή προσθήκη στο δυναμικό των Firewind. Η αυλαία έπεσε με encore και το “Live and Die by the Sword” από το “Immortals” και “Wall Of Sound” εκ του “Few Against Many”, ωστόσο το ζενίθ δε θα μπορούσε να είναι άλλο παρά το αγαπημένο “Falling to Pieces”, όπου κοινό και μπάντα έγιναν ένα, με ξεχωριστή τη στιγμή που o Gus G κατέβηκε από τη σκηνή και σόλαρε ανάμεσα στο κοινό, κάτω από θερμές επευφημίες.
Κάπως έτσι, ολοκληρώθηκε μια όμορφη βραδιά γεμάτη metal, με εξαιρετικές αποδόσεις απ’ όλα τα συγκροτήματα, καλοστημένη και άψογα οργανωμένη. Μικρό μου παράπονο η προσέλευση του κόσμου που σίγουρα είχε τις προδιαγραφές να είναι μεγαλύτερη, ωστόσο όσοι παρευρέθηκαν σίγουρα έφυγαν «χορτασμένοι» και με.. “heads up high”! Όπως πάντα, αν και δεν είμαι από εκεί, ελπίζω σε παρόμοια σκηνικά στην πόλη των Ιωαννίνων. Συγχαρητήρια στη διοργάνωση και στα μεγάλα αυτά συγκροτήματα για τις μοναδικές εμφανίσεις τους! \m/
Για το Rock Overdose,
Σοφία Ντούσκα
Φωτογραφίες: Γιώργος Σφήκας
Comments
