Το Μetal Hammer συμπλήρωσε 35 χρόνια μηνιαίας διαδρομής δίχως να έχει λείψει ποτέ από το καθιερωμένο του ραντεβού με εμάς, τους αναγνώστες του που το ανακαλύψαμε όταν ακόμα το ίντερνετ δεν είχε μπει στα σπίτια των περισσοτέρων. Η ετήσια εορταστική συναυλία, με αμιγώς ελληνικές μπάντες, στήθηκε ξανά στο Academy και ακολούθησαν τα εξής:
Το χορό, ή καλύτερα τα mosh pits, άνοιξαν οι Gentihaa. Γνωστοί πλέον στο ευρύ κοινό, λόγω της παρθενικής τους εμφάνισης με τους Dimmu Borgir το Σεπτέμβρη στον ίδιο χώρο, αλλά και της παρουσίασης επί σκηνής του “Reverse Entropy” στο Temple, οι Αθηναίοι σίγουρα ένιωθαν πιο άνετα στη μεγάλη σκηνή. Μπροστά σε όχι και τόσο πολύ κόσμο, παρουσίασαν μέσα σε μισή ώρα τις συνθέσεις του πρώτου και μοναδικού τους δίσκου, που κινείται σε συμφωνικά black metal πλαίσια. Οι Gentihaa, κάνοντας μέσω τέτοιων εμφανίσεων ολοένα και γνωστότερο το όνομά τους, είναι στο μονοπάτι που μόνο κερδισμένους θα τους βγάλει, συλλέγοντας εμπειρίες και προωθώντας τη δουλειά τους σε περισσότερο κόσμο κάθε φορά.
Setlist:
- Metamorphosis
- Vision
- Empathy
- Alpha
- Mastery
- Beyond
Ακολούθως, είδαμε τους Aetherian. Με ήχο πιο κοντινό στους Septicflesh και επίσης μισή ώρα στη διάθεσή τους, ήταν ιδιαίτερα ζεστοί επάνω στο σανίδι, αποδίδοντας το σκοτεινό, μελωδικό death metal τους. Αεικίνητος ο Πάνος πίσω από το μικρόφωνο και εκπληκτικός ο Νίκος στα ντραμς, έκαναν πολύ κόσμο να μαζευτεί μπροστά και να κάνει headbanging στις πιο γρήγορες συνθέσεις τους. Έκλεισαν την εμφάνισή τους με το “Black Sails” από το προπέρσινο “The Untamed Wilderness” και λογικά το επόμενο βήμα είναι να κλειστούν στο στούντιο για να ετοιμάσουν το διάδοχό του.
Σειρά των προτελευταίων Enemy Of Reality, να μας χαρίσουν στιγμές του συμφωνικού τους metal, πριν το ολοκαύτωμα των headliners. Όταν δε η Ηλιάνα Τσακιράκη (αληθινό αηδόνι), αυτή η μοναδική soprano, προσφέρει στιγμές μαγείας με τη φωνή της, τότε μένεις πραγματικά με το στόμα ανοιχτό. Σε έπη όπως το “Nouthetisis”, από το “Arakhne” του 2016, όπου το συμφωνικό rock παντρεύεται με το power metal, είσαι πλέον αιχμάλωτος της γοητείας αυτής της μπάντας. 45 λεπτά πέρασαν νεράκι, τα προηχογραφημένα μέρη δίνουν επιπλέον ομορφιά στις συνθέσεις τους και ο λυρισμός τους κάνει το κοινό να τους χαρίζει απλόχερα το χειροκρότημά του. Ο τρίτος δίσκος δεν αργεί.
Setlist (με επιφύλαξη):
- In Hiding
- I Spare You
- Afraid No More
- Time Immemorial
- The Bargaining
- Nouthetisis
- Twist Of Time
Septicflesh, με όνομα βαρύ σαν ιστορία. Με αυτούς, με συνδέει κάτι παραπάνω από πολλές άλλες μπάντες, ελληνικές και μη. Ήταν, βλέπετε, η πρώτη death metal συναυλία που είδα, πάλι στα πλαίσια ενός φεστιβάλ του περιοδικού. United Hellenic Hammerfest λεγόταν, 23 Φεβρουαρίου 2003. Έκτοτε τους ακολουθώ πιστά και αυτή ήταν η έβδομη φορά που θα τους έβλεπα. Τα σκηνικά παραπέμπουν σε θεματολογία “Codex Omega” και μια ατμοσφαιρική, σκοτεινή, ακουστική εισαγωγή προλογίζει το “Portrait of a Headless Man”. Ο ορισμός του καθηλωτικού death metal συνεχίστηκε με το “Pyramid God”, όπου μετά ο Σπύρος παρέδωσε το μικρόφωνο για λίγα λεπτά στον Κώστα Χρονόπουλο, διευθυντή του εντύπου, αποδίδωντας κι εκείνος με τη σειρά του τις ευχαριστίες του προς όλους, μουσικούς και κοινό, για την στήριξη και συμμετοχή τους.
Ακολούθως, οι Septicflesh απέδωσαν συνθέσεις αποκλειστικά και μόνο από το “Communion” μέχρι σήμερα. Με άψογο ήχο κι επαγγελματικό στήσιμο, ξεχώρισαν τα “Prototype”, “The Vampire from Nazareth” και φυσικά το παραδοσιακό «δικό μας» wall of death στο “Persepolis”. Το αγαπημένο του κοινού, το μεγαλειώδες “Anubis” ταρακούνησε το Academy και έδωσε τη θέση του επιλόγου στο “Dark Art”. Συνολικά, οι Septicflesh μπορεί να βρέθηκαν για κάτι λιγότερο της ώρας στη σκηνή, αλλά ήταν ξανά απολαυστικοί. Αν κάτι έχω καημό, είναι να τους δω να αποδίδουν συνθέσεις από το “Revolution DNA” και πριν, κάτι το οποίο έχει πάρα πολλά χρόνια να συμβεί.
Setlist:
- Portrait of a Headless Man
- Pyramid God
- Martyr
- Prototype
- Enemy of Truth
- Communion
- The Vampire from Nazareth
- Persepolis
- Anubis
- Dark Art
Έτσι έκλεισε το συναυλιακό 2019, μακάρι και στα 40 και στα 45 χρόνια του Μetal Hammer να είμαστε άπαντες παρόντες και να ξαναγιορτάσουμε. Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός
Comments
