Ανταπόκριση: THE EXPLOITED, Αντίδραση Live @ Principal Club, Θεσσαλονίκη (11/04/2023)

 

 

 

Μια από τις πρώτες κασέτες που έπεσαν στα χέρια μου στις αρχές της τελευταίας δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα (Θεέ μου, είμαι κ@λογερος...!) ήταν το Troops Of Tomorrow των Exploited. Και με έκανε να μπω με φόρα στο punk, πριν καλά – καλά ακούσω Sex Pistols. Από τότε υπήρξαν περίοδοι φανατικού κολλήματος με την μπάντα και άλλες που απλά άκουγα πιο χαλαρά – αλλά πάντα άκουγα! Δεν είχα καταφέρει ως τώρα να τους δω live και η φετινή τους εμφάνιση στη  Θεσσαλονίκη θα ήταν για εμένα άλλο ένα “τικ” στη λίστα των αγαπημένων συγκροτημάτων που κατάφερα να απολαύσω ζωντανά.

Ξεκινήσαμε από Καστοριά λοιπόν αυθημερόν ο Ζήσης, ο Αντώνης κι εγώ, μια παρέα βγαλμένη από το ... 1994, με διάθεση που ακροβατούσε στο μεταίχμιο της εφηβικής εκδρομής και του ... μνημοσύνου (“εμείς, τότε, στα χρόνια μας...”), με την εφηβική διάθεση να κερδίζει όμως.


 

 

Το Principal στο Μύλο φαινόταν ο κατάλληλος χώρος να υποδεχτεί τους Exploited, αλλά και τους θρυλικούς Αντίδραση, τους “Έλληνες Exploited” κατά τη γνώμη πολλών φαν.

Στις 9 και 10 λοιπόν, οι Αντίδραση ανεβήκαν στη σκηνή με το “Εισαγωγή – 300” και παίζοντας τα κλασικά αγαπημένα παλιά αλλά και τα νεότερα άκρως πορωτικα κομμάτια, ζέσταναν κατάλληλα τα περίπου 900 άτομα που υπήρχαν στον χώρο.

Ενδεικτικά ακούσαμε τον Βρόμικο Πόλεμο, το Κανείς Για Μένα, Έγχρωμη TV, Ασπρόμαυρη Ζωή, ΕΛ.ΑΣ. (φυσικά Ο χαμός!),  Αυτή Είναι Η Ελλάδα, Θεοί του Φόβου και το ομώνυμο.

Πολύ καλά δεμένοι, δεν αφήσαν περιθώριο αμφισβήτησης για την ιστορία αλλά και το μέλλον τους και επιβεβαίωσαν τους διοργανωτές που τους επέλεξαν για το άνοιγμα ενός τέτοιου event.

 

 

 


(Λίγο μετά τους Αντίδραση και λίγο πριν τους Exploited, ο Ζήσης μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω στα παρασκήνια και είχα την υπέρτατη χαρά να συναντήσω το εφηβικό μου ίνδαλμα, τον αξιότιμο κύριο Wattie Buchan, frontman και ιθύνοντα νου των Exploited εδώ και πάνω από 40 χρονιά. Δεν περιγράφω άλλο.)


 

 

 

Στις 10:10 οι θρύλοι και πρωτεργάτες του oi/ street/ thrash punk εισέβαλαν στη σκηνή με το Let’s Start A War (Said Maggie One Day). Από την πρώτη νότα το κοινό πήρε φωτιά!

Κλωτσομπουνίδι μπροστά, σβέρκοι να σπάνε πιο πίσω και ο Wattie, πλαισιωμένος από τους υπόλοιπους 3 Exploited, να δίνει τον ρυθμό με τα ισοπεδωτικά φωνητικά του, τις περίεργες γκριμάτσες και με ...χτυπήματα του μικροφώνου στο κεφάλι του! Αγέραστος, με το κόκκινο λοφίο – σήμα κατατεθέν του (θεωρείται ο πρώτος ever punk που έκανε μοϊκάνα) κι παρά τα προβλήματα με την καρδιά του, αποτέλεσε και αποτελεί ο ίδιος την καρδιά όχι μόνο ενός πολύ ιστορικού συγκροτήματος αλλά και ενός μουσικού κινήματος γενικότερα και καθόλου άδικα.

 

 

 

Fightback για τη συνέχεια και ακολούθως Dogs Of War, The Massacre, UK 82, Chaos Is My Life και τόσο πάνω στη σκηνή όσο και από κάτω να μην μένει τίποτα όρθιο. Εντάξει, τα σκωτσέζικα του Wattie και ο τρόπος που τα λέει δεν είναι ότι ευκολότερο σε μη εκπαιδευμένα αφτιά, αλλά και πάλι οι ατάκες του ανάμεσα στα τραγούδια ήταν απόδειξη πολύ καλής επικοινωνίας με το κοινό.

 

 

Dead Cities, Alternative, Noize Annoys, ένα μάλλον γρήγορο συγκριτικά με το original Troops Of Tomorrow Never Sell Out, I Βelieve In Anarchy (all time classic), Holidays In The Sun και σφαγή στο Beat The Bastards. Στο Cop Cars γύρισα με ένα τσαφ 30 χρόνια πίσω, στο fuck The System παραδόθηκα στο σήμερα και στο Porno Slut έχασα οριστικά τη φωνή μου. Army Life, Fuck The USA, πρώτη καληνύχτα αλλά αμέσως Sex And Violence, όπου η μπάντα ανέβασε σκηνή καμιά 30αρια άτομα από το κοινό (δεν ανέβηκα, γαμώτο) που τα έδωσαν (και ίσως τα πήραν) όλα! Disorder, Punk’s Not Dead (εννοείται!) και κλείσιμο με το Was It Me και άπαντες διαλυμένους, ιδρωμένους και πολύ ευτυχισμένους που είχαμε την ευκαιρία να το ζήσουμε αυτό.

 

 

Ιδιαίτερη μνεία στο γεγονός ότι το κοινό δεν ήταν μόνο παλιό-punkηδες σαν και του λόγου μου, αλλά και πολλά νέα παιδιά, κάτι που δείχνει το μέγεθος και την επιδραστικότητα των Exploited.

Ο ήχος ήταν αρκετά καλός και γενικότερα δεν υπήρξαν γκρίνιες και έκτροπα.

Πριν πω ότι ελπίζω να τους ξαναδούμε στη σκηνή, να ευχαριστήσω τον Ζήση για ..όλα!

 

PUNK’S NOT DEAD ΛΕΜΕ!

 

 

Για το Rockoverdose.gr,

Βαγγέλης Αναστασίου   

 

Φωτογραφίες: Δημήτρης Καραγεωργίου - Dimitris Photoshooter Concert Photography 

 

 

 

Comments