Lonewolf (Wrathblade + Witchcurse) @ RODEO CLUB, Live Report
Ώρα Ελλάδος 20:00, 20:00 και κάτι για την ….ακρίβεια (που είναι και της μόδας!).
Από την άλλη μόνο Ελλάδα βέβαια δεν θύμιζε η Πλ. Βικτωρίας, αφού όπως πολλές περιοχές του κέντρου έχουν καταντήσει ghettos… και δεν έχω πρόβλημα με τους μετανάστες αλλά με τους λαθρομετανάστες και γενικά με αυτούς που δημιουργούν προβλήματα αντί να σέβονται τον τόπο που διαμένουν.
Δεν είναι δυνατό να φοβάμαι να αφήσω εκεί το αμάξι μου, όταν κάποια χρόνια πριν σουλατσάραμε πιτσιρίκια σε όλες αυτές τις περιοχές χωρίς πρόβλημα (κάπου εκεί πιο πέρα στο Piranha, ακόμα και στο Rebound κάποιες φορές)…anyway….
Φτάνοντας στο Rodeo είδα κάποιο κόσμο μαζεμένο απέξω, σαφώς όμως όχι όσους περίμενα να δω….και πραγματικά στο τέλος, τα 100+ περίπου άτομα που βρέθηκαν στο live δεν δικαιολόγησαν, ούτε το όνομα των Γάλλων Lonewolf (και των δύο ελληνικών group), ούτε το αντίτιμο των 10 μόλις ευρώ!!
Κρίμα…αλλά αυτή η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται κατά κόρον τα τελευταία χρόνια, ειδικά στις πιο underground καταστάσεις, όπου έχουμε καταντήσει να γνωριζόμαστε όλοι, μα πραγματικά ΟΛΟΙ αυτοί οι 100-200, ακόμα και με τα μικρά μας ονόματα! Γιατί απλά είμαστε συνεχώς οι ίδιοι!
Στο πλαίσιο αυτής της ατμόσφαιρας, ανοίγουν τη βραδιά οι -με βάση τη Θεσσαλονίκη- Witchcurse, και αρχίζει το live….μαζί και η προσπάθεια να «ζεσταθεί» η βραδιά…. Πράγμα που κατάφεραν θα έλεγα οι Witchcurse σε μεγάλο βαθμό, αφού αναλίσκονται σε ένα εντελώς 80’s metal ύφος, με επιρροές από το nwobhm και τις μεγάλες κλασσικές μπάντες.
Δεν διεκδικούν δάφνες τελειότητας και άρτιου μουσικού υποβάθρου, όμως καταφέρνουν να περάσουν αληθινά metal συναισθήματα σε μια τίμια προσπάθεια, σε καιρούς κιόλας που οι οπαδοί αυτού του ύφους το ψάχνουν με το σταγονόμετρο….κάποιοι από τους τίτλους των κομματιών τους, το ομώνυμο Witchcurse, Pay the price, Sons of evil, η πρώτη από τις δύο διασκευές που έπαιξαν, το See you in hell -από Grim Reaper- (η άλλη ήταν το Running Free των Maiden), Curse the False, για το οποίο υπάρχει και σχετικό –απίθανο!- video στο youtube, Keepers of the NWOBHM, H.M. Poison, …κλπ.
Δεύτεροι ανέβηκαν στη σκηνή οι Αθηναίοι Wrathblade, με αρκετά live και support εμφανίσεις δίπλα σε μεγάλα ονόματα, ένα όνομα συνώνυμο του ΕΠΙΚΟΥ/POWER ήχου. Η διάθεση του κόσμου, που σιγά-σιγά συγκεντρώνονταν –έστω και αυτοί που ήρθαν- ήταν σαφώς πιο ανεβασμένη, αφού είχαν καταναλωθεί και οι πρώτες μπύρες (και λοιπά αλκοολούχα σκευάσματα), η ατμόσφαιρα κοντά ση σκηνή πιο ζεστή και «γεμάτη» για μια αγαπημένη μπάντα του κοινού σε ανάλογες συναυλίες.
ΕΠΙΚΟ, ΚΑΛΠΑΖΟΝ, ΞΕΣΗΚΩΤΙΚΟ METAL!!….ό,τι καλύτερο ως πρόγευμα για το επίσης γρήγορο, «πειρατικό» metal των Lonewolf που ερχόταν σε λίγο….με τα κλασσικά κομμάτια των Wrathblade επί σκηνής, Defend the Metal faith (metal hymn!) και Titanomakhia, καθώς και τα Signs of Wrath, Flee to Freedom, God Defying Typhus, ένα καινούριο ?, Met in Hades, Reigns of Doom…
Και έφτασε η ώρα των μοναχικών λύκων! Στην ουσία ήταν η πρώτη εμφάνιση των Lonewolf με την πλήρη νέα σύνθεση.
Το set περιλάμβανε τόσο παλιές μεγάλες επιτυχίες, όπως τα Buried Alive και Holy Evil (ιστορικά κομμάτια του 7’ single του 1995, που περιλήφθηκαν στο πρώτο full-length album March Into the Arena το 2002) φυσικά ύμνους όπως Pagan Glory, SPQR, τα Utopia, Divine Art of Lies και Made in Hell (από τον ομώνυμο δίσκο που έβγαλε η ελληνική Eat Metal Records), το εξαιρετικά αφιερωμένο σε μας Hellenic Warriors, και φυσικά από τον καταπληκτικό τελευταίο δίσκο τους The Dark Crusade (2009), το ομώνυμο, Viktoria, Legacy of the Wild (προς τι ο τίτλος άραγε?! μια ματιά στους στίχους…. «Storming the gates to purgatory, we are riding the storm - Raise your fist in victory, we hail the blazon stone, we march on….» και καταλαβαίνουμε το φόρο τιμής που αποδίδουν στους αγαπημένους τους και με τις τόσες επιρροές από αυτούς, RUNNING WILD –διασκεύασαν επίσης επί σκηνής και το Under Jolly Roger-), Hail Victory, Warrior Priest, και Heathen Horde, τα οποία συνέθεσαν μια τρελή ατμόσφαιρα σε ….συνεργασία πάντα με ένα τρελαμένο –μικρό επαναλαμβάνω αλλά ΤΡΕΛΑΜΕΝΟ- κοινό που σε φάσεις σχεδόν (τι σχεδόν δηλαδή, …ο ‘Πολωνός’ τραγούδαγε αντί του Jens!) είχε ανέβει σύσσωμο στη σκηνή, ενώ τα crowd surfing & stage diving έδιναν και έπαιρναν, σε ένα χώρο που αν σηκώσεις λίγο παραπάνω τα χέρια σου φτάνεις το ταβάνι του Rodeo!!
Ευχαριστούμε τους Lonewolf και για το live, αλλά περισσότερο θα έλεγα για την ύπαρξή τους και τη μουσική τους εν γένει!
Αυτά διαδραματίστηκαν για λίγους τυχερούς στο υπόγειο του Rodeo, ενώ τελειώνοντας να χαιρετήσω την (Ευαγγε) Λίλη που μας ομόρφαινε το bar!! ….και τον Γιώργο για τις fotos.
Holy Wolf
Comments
