Μετά την καθολική αποθέωση του “Close” από τις κριτικές και τη δίκαιη στέψη του ως έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2022, νομίζω πως ήταν μονόδρομος για τους Ιταλούς doomsters Messa να περιοδεύσουν και να εκτελέσουν ζωντανά την τέχνη τους σε διάφορες περιοχές. Στη χώρα μας το “Close” γνώρισε αρκετά μεγάλη επιτυχία στα πλαίσια της μεταλλικής κοινότητας, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας και το είδος στο οποίο η μπάντα δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά. Όπως φαίνεται η αγάπη που πρόσφεραν οι Έλληνες θαυμαστές εκτιμήθηκε, γι’ αυτό μέσα στις ημερομηνίες των shows τους, υπήρχαν και δύο συναυλίες προγραμματισμένες για την πρωτεύουσα και τη συμπρωτεύουσα.
Στο live της Θεσσαλονίκης, ως support act επιλέχθηκαν οι «δικοί της» The Temple οι οποίοι μέσα στο 2022 επίσης κυκλοφόρησαν έναν εξαιρετικό δίσκο, το συναισθηματικά φορτισμένο και κατανυκτικό “Of Solitude Triumphant”.
Ως προς την προσέλευση, ο κόσμος φάνηκε να ανταποκρίθηκε, καθώς το Eightball ήταν κατάμεστο! Η αλήθεια είναι πως αυτή η εικόνα μου έφερε πολλή χαρά, αφού αυτά τα acts άξιζαν την τόση στήριξη και με το παραπάνω!
Οι πόρτες άνοιξαν με μικρή καθυστέρηση, ενώ οι The Temple δεν άργησαν σημαντικά να ανεβούν στη σκηνή. Το decor της ήταν πανέμορφο, χωρίς πολλά και περιττά. Είχαν τοποθετηθεί τέσσερις μεγάλοι κηροστάτες που προσέδιδαν έναν πολύ elegant έως και gothic τόνο στην όλη αισθητική, που ταίριαζαν απόλυτα με την κλασική σχεδιαστική γραμμή του Marshall εξοπλισμού σε μαύρους χρωματισμούς με μπεζ λεπτομέρειες.
Όταν τα φώτα είχαν χαμηλώσει, άρχισε να αναδύεται μια σκοτεινή, ατμοσφαιρική μελωδία εμπνευσμένη από τις βυζαντινές ψαλμωδίες. Τότε καταλάβαμε πως ήρθε η ώρα να υποδεχθούμε τους doom metallers The Temple. «Ο Ναός» είχε ένα σετ με περίπου 4-5 τραγούδια, ωστόσο δεν ήταν διόλου μικρό σε διάρκεια διότι όπως γνωρίζουμε η μπάντα αγαπάει τα μεγάλα τραγούδια. Έπαιξαν κομμάτια και από τους δύο δίσκους τους, ενώ μουσικά και φωνητικά ήταν πολύ καλοί. Δεν έλειπαν τα σόλο, τα σκληρά riffs και τα πέτρινα beats στα οποία η μπάντα μας έχει συνηθίσει. Η ατμόσφαιρα σε όλο το set ήταν σκοτεινή, κατανυκτική, σχεδόν θρησκευτική.
Λίγα λεπτά αργότερα, τη σκηνή καταλαμβάνουν οι Ιταλοί Messa. Η εικόνα της μπάντας ήταν πολύ classy, με τον Alberto (βασικός κιθαρίστας) να είναι εντελώς βγαλμένος από τα 70s! Το setlist περιλάμβανε κομμάτια από όλη τη δισκογραφία τους συγκροτήματος, εννοείται ότι μέσα σε αυτά υπήρχαν και κομμάτια από το “Close” που του έκανε γνωστούς στο κοινό! Ο ήχος του ατμοσφαιρικού doom metal των Messa ήταν πέτρινος και φυσικά λόγω του είδους έπαιζε σε χαμηλές ταχύτητες. Η αιθέρια φωνή της Sara που συνόδευε το υπόλοιπο βαρύ σύνολο, έφερνε την απόλυτη αντίθεση! Εκτός από το γεγονός ότι ήταν εξαιρετική φωνητικά, η νότα που προσδίδει στη μουσική των Messa την κάνει ακόμα περισσότερο να στοιχειώνει τον ακροατή. Highlight της βραδιάς, εκτός από την υπέροχη φωνή της Sara, ήταν το 8χορδο μπάσο του μπασίστα Mark Sade που δεν βλέπεις συχνά εκεί έξω (το οποίο ομολογουμένως παρήγαγε πολύ σκληρό ήχο) και φυσικά ο υπερταλαντούχος κιθαρίστας Alberto. Οι μελωδίες που έπαιζε ήταν εμφανώς επηρεασμένες από τον 70s doom metal ήχο του θρυλικού πρώτου δίσκου των Black Sabbath που αποτέλεσε θεμέλιο του heavy metal, ενώ τα solo του ήταν πολύ μελωδικά και άρτια εκτελεσμένα. Βλέποντας τις ικανότητές του να ξεδιπλώνονται κατά τη διάρκεια της συναυλίας, κάποιος θα μπορούσε να υποψιαστεί ότι έκρυβε πολλούς άσους στο μανίκι του. Δεν δίστασε να παίξει κιθάρα με… δοξάρι (!) και να δημιουργήσει ατμοσφαιρικές, ψυχεδελικές μελωδίες με μια γυάλινη δαχτυλήθρα! Μάλιστα, είχε και τη δική του εντελώς solo στιγμή στη σκηνή στην οποία «έδειξε τα δόντια του»!
Το κοινό από πλευράς του ήταν πολύ θερμό και τους επευφημούσε συχνά. Εννοείται πως ο κόσμος δεν τους άφησε να τελειώσουν τη συναυλία στο τελευταίο κομμάτι που είχαν προγραμματίσει και έτσι οι Messa χάρισαν στο κοινό που τους αγάπησε άλλο ένα! Οι Ιταλοί επέδειξαν επαγγελματισμό και συνέπεια σε όλους τους τομείς, συνολικά ήταν εξαιρετικοί. Είναι βέβαιο πως έχουν λαμπρό μέλλον μπροστά τους!
Για το RockOverdose,
Κατερίνα Μήτικα
Φωτογραφίες: Γεωργία Λαδοπούλου