Το πρώτο Metal United World Wide Festival έλαβε χώρα στην Ελλάδα, το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2023, στο An Club, όπου και 6 άξιοι εκπρόσωποι της ελληνικής σκηνής παρουσίασαν το αξιόλογο υλικό τους μπροστά στο κοινό που επέλεξε να το στηρίξει με την παρουσία του. Το RockOverdose φυσικά δε θα μπορούσε να λείψει από μία τέτοια βραδιά, καθώς στηρίζει από πάντα παρόμοια φιλόδοξα project που στόχο έχουν να προβάλλουν την ελληνική σκηνή, αναδεικνύοντας τα πολύπλευρα αξιόλογα ταλέντα της.
Πάμε να δούμε όμως πιο αναλυτικά τί συνέβη.
Λίγο μετά τις 20:00 τη σκηνή του An Club ανέβηκαν οι Still Dusk, οι οποίοι στο μισάωρο που είχαν στη διάθεσή τους παρουσίασαν μεταξύ άλλων τα τραγούδια απ' το EP τους, το οποίο έχει κυκλοφορήσει εδώ και κάποιους μήνες, "Shattered" , "A Night With Morgan ξεχώρισαν, ενώ λίγο πριν το κλείσιμο έπαιξαν ένα ολοκαίνουργιο κομμάτι, με τον ... προσωρινό (;) τίτλο "0.003", δίνοντάς μας μια μικρή γεύση απ' το νέο τους υλικό που αναμένεται εντός της νέας χρονιάς. Για το τέλος άφησαν το πιο πρόσφατο single τους "Garden", που έχει πραγματικά αγαπηθεί απ' τον κόσμο.
Οι Still Dusk , αφού ευχαρίστησαν όσους είχαν έρθει από νωρίς να στηρίξουν, διά στόματος της ταλαντούχας και πολύ εκφραστικής τραγουδίστριάς τους ευχήθηκαν η νέα σεζόν να μας βρει πλημμυρισμένους από χαρά... στέλνοντας έτσι το δικό τους μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση!
Σκυτάλη για τους Black Stone Machine, οι οποίοι μετέτρεψαν το An Club σε άγρια ... Δύση, επιβεβαιώνοντας τις ... φήμες πως σε εντυπωσιάζουν από το πρώτο κιόλας άκουσμα, καθώς κατάφεραν με την ενέργειά τους να κινήσουν το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή! Αφού κάλεσαν τον κόσμο να μαζευτεί πιο κοντά στη σκηνή, έδωσαν το έναυσμα για να ξεκινήσει μια ξέφρενη πορεία με τέρμα τα γκάζια! Άλλωστε στόχος τους είναι να βλέπουν τον κόσμο να περνάει καλά και όντως περάσαμε πολύ καλά υπό τους ήχους κομματιών από όλο το υλικό που έχουν μέχρι στιγμής κυκλοφορήσει.
Οι επιλογές του set ήταν πραγματικά μία προς μία, ώστε να μας μεταμορφώσουν σε "μαινόμενους ταύρους", με κομμάτια όπως το καταιγιστικό "Boundy Hunter", το "House of Lies", το "Rickenbastard 4004" και φυσικά το πρόσφατο "Crossroads"... να ξεχωρίζουν και να μας παρασέρνουν στο χάος τους! Οι Black Stone Machine είναι σίγουρα μια μπάντα γεννημένη για live εμφανίσεις, και θέλουμε να τους βλέπουμε συχνότερα!
Είχαμε φτάσει κάπου στα μισά της βραδιάς και οι Passengers In Panic, ήταν έτοιμοι να ανέβουν στη σκηνή, τη στιγμή που υπήρξε ίσως η μεγαλύτερη προσέλευση από πλευράς κόσμου. Είχα πράγματι αρκετή προσμονή να ακούσω επιτέλους τους Passengers ζωντανά, καθώς έχουν καταφέρει δικαιολογημένα - λόγω του ιδιαίτερου κράματος παραδοσιακού και metal ήχου τους, να δημιουργήσουν αρκετό hype γύρω απ' το όνομά τους, μετρώντας πολυάριθμες εμφανίσεις τους σε σκηνές και φεστιβάλ εντός και εκτός συνόρων. Μάλιστα, το βράδυ εκείνο στη σκηνή θα τους συνόδευε ο καταξιωμένος Έλληνας ηθοποιός/σκηνοθέτης, Γιάννης Τσορτέκης, ο οποίος συμμετέχει και στο επερχόμενο album τους που έρχεται σύντομα.
Δυστυχώς πρέπει να είμαι ειλικρινής και να ομολογήσω πως δεν απόλαυσα καθόλου την εμφάνισή τους, και εξηγούμαι: Ενώ οι πολύ χαρακτηριστικές συνθέσεις τους έχουν το στυλ που μου αρέσει - δηλ. έντονες maiden-ικές επιρροές, εμπλουτισμένες με folk πινελιές, η φωνή της συμπαθέστατης και γλυκύτατης τραγουδίστριας ήταν τον περισσότερο χρόνο "θαμμένη" κάτω απ' τα υπόλοιπα όργανα και προ-ηχογραφημένα παραδοσιακά μέρη.
Πιθανότατα η μπάντα να μην αντιλήφθηκε εκείνη τη στιγμή ό,τι δεν ακούγεται η φωνή, μιας και συνέχισαν απτόητοι μέχρι τέλους. Ωστόσο, απ' όσα σημεία και να άλλαξα θέση για να καταφέρω να διακρίνω έστω κάτι απ' τους στίχους ... δε τα κατάφερα! Αν δεν γνώριζα τις διασκευές στα "Τσάμπασιν" και τη νέα διασκευή στο τραγούδι "Καϊξής", στο οποίο συμμετείχε ο κ.Τσορτέκης - δύσκολα θα καταλάβαινα τί ακούω. Έπαιξαν επίσης ακόμη ένα νέο κομμάτι απ' το νέο τους υλικό, το "Amnesia" όπως ανέφεραν αλλά θα ήθελα σίγουρα να τους ακούσω όπως αρμόζει, σε μια από τις επόμενες εμφανίσεις τους.
Παρόλα αυτά, η πλειοψηφία του κόσμου δεν έδειξε να πτοείται, πιθανόν οι εμφανίσεις των Passengers In Panic να τους είναι πιο οικείες - και έτσι έμειναν να ... απολαμβάνουν την αεικίνητη Yohana και την υπόλοιπη μπάντα που είναι παιχτούρες - να τα δίνει όλα - ενώ δεν έλειψε και το "τίμιο παραδοσιακό ξύλο" στο τελευταίο κομμάτι "To Stain".
Γενικότερα, οι Passengers In Panic κέρδισαν το θερμό χειροκρότημα απ΄το κοινό που φάνηκε πως είχε έρθει για εκείνους και μόνο, μιας και αμέσως μετά το τέλος του set τους αποχώρησαν στο χώρο μείναμε πολλοί λιγότεροι ...
Κρίμα γιατί η συνέχεια ήταν πολύ - πολύ καλύτερη από πολλές απόψεις!
Ακολούθησαν οι γεμάτοι ενέργεια Psycorepaths, των οποίων η ξεκάθαρη εμπειρία δεν άφησε περιθώρια λάθους στους εαυτούς τους, γι' αυτό και ξεκίνησαν εφόσον πρώτα σιγουρεύτηκαν πως ο ήχος που βγαίνει προς τα έξω, μιας και υπήρχε το ρίσκο να μην ακούγεται ο τραγουδιστής τους κάθε φορά που θα ήθελε να κάνει τα αεροπλανικά κόλπα του!
Οι Psycorepaths, ήταν άκρως επικοινωνιακοί με το κοινό, το οποίο ακολουθούσε την παράνοια τους στο έπακρο και επιδόθηκε χωρίς δισταγμό σε μικρά moshpits! Ακούσαμε και κοπανηθήκαμε με τραγούδια απ' όλο σχεδόν το φάσμα της αξιόλογης extreme δισκογραφίας τους, με έμφαση όπως είναι αναμενόμενο στο τελευταίο εξαιρετικό τους album "The Northwest Revenant". Ευχάριστη έκπληξη η βουτιά στο παρελθόν με το "Planet Under Destruction" - απ' το μακρινό ... "Your Entropia Has Finally Arrived", με το οποίο τους γνωρίσαμε.
Highlights το "πολιτικό" κομμάτι του νέου τους album "Word Domination", το "Show Me Your Virtue" (για το οποίο έχει δημιουργηθεί ένα εξαιρετικό animation videoclip) αλλά και το "ραπ" τραγούδι του δίσκου ... "Reclaiming" που έχει ξεχωρίσει.
Γενικότερα η εμφάνιση των Psycorepaths άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις, τουλάχιστον σε όσους από εμάς τους έβλεπαν για πρώτη φορά και παρά το γεγονός ότι η extreme μουσική τους δεν είναι για τα mainstream αυτιά, τους απολαύσαμε ευχάριστα!
Είχε έρθει η στιγμή για τους Karma Violens, τη μπάντα που φήμες λένε ότι σε κάθε της ζωντανή εμφάνιση "σβήνει" τόσο τους προηγούμενους - όσο και τους επόμενους. Και οι φήμες επιβεβαιώθηκαν!
Από την πρώτη νότα, οι Karma Violens μας "έστησαν στον τοίχο" - δίνοντας ένα ακόμη live γεμάτο ψυχή! Συγκλονιστικός Ηλίας Ζούνης στη φωνή, απέδωσε νέα και παλιότερα τραγούδια με ερμηνείες που θα ζήλευαν και οι πιο έμπειροι frontmen. Απ' το δικό του πόστο ο Γιώργος Καρακουζίδης στην κιθάρα στεκόταν σίγουρα περήφανος - που έχτισε αυτό που απολαμβάνουμε σήμερα ... ως μόναδικός της παλιάς γενιάς των Karma Violens.
Κρατώντας την υπόσχεσή τους για ένα ακόμη πωρωτικό live, με τη βοήθεια του κόσμου που επιδόθηκε σε απανωτά moshpits και ξύλο αλλά και με τον ίδιο τον Ηλία να βουτά κι αυτός σε κάποια φάση μέσα στο πλήθος, οι Karma Violens δεν έκαναν κάτι εξεζητημένο για να ξεχωρίσουν, απλά έπαιξαν τα τραγούδια τους και αυτό από μόνο του φτάνει για να προκαλέσει ΤΟ ΧΑΜΟ!
Ακόμα πονάει ο σβέρκος μας ...
Setlist: Sons Of Destruction, Animal, Legacy, Serpent God, Embrace, Bloodbath, Full Dose, Ithaqua, Dark Morel,Floating In Sadness, Christian Lovers
Με το πρόγραμμα να έχει "ξεφύγει" λίγο εξαιτίας διάφορων καθυστερήσεων στα ενδιάμεσα μικρά διαλείμματα, φτάσαμε αισίως λίγο μετά τις 00:00 με τους Scar Of The Sun να εμφανίζονται στη σκηνή του An Club, ως άτυποι headliners του Metal United Worldwide Festival.
Το συγκρότημα εμφανίστηκε χωρίς να πτοούνται από το λιγοστό κόσμο που είχε αντέξει ως αργά για να τους δει και αφού μας ευχαρίστησαν και ζήτησαν να κρατήσουμε ενέργεια γιατί θα την χρειαστούμε - ξεκίνησαν το set τους, που ήταν βασισμένο στο πιο πρόσφατο album τους Inertia, το οποίο απέδωσαν όσο το δυνατόν καλύτερα (δεδομένου των συνθηκών).
Το γεγονός ότι ήταν χωρίς το δεύτερο κιθαρίστα τους Jimmy Rokko (για λόγους ανωτέρας βίας), ίσως τους στέρησε λίγο όγκο, ηχητικά, ενώ φυσιολογικό εν μέρη είναι μια τόσο καλά προσεγμένη και "αποστειρωμένη" παραγωγή στο studio να μην μπορεί να υποστηριχθεί ζωντανά όπως θα περίμενε κάποιος, με αποτέλεσμα να χρειάζονται αναγκαστικά προ-ηχογραφημένα μέρη σε κάποια σημεία.
Ευχάριστη έκπληξη ήταν η βουτιά στο παρελθόν, με το εξαιρετικό "Gravity" απ' το ντεμπούτο τους "A Series of Unfortunate Concurrencies" ενώ αυτό που ξεχώρισα ήταν το ""(An Ill-Fated) Wonder", απ' το δίσκο "In Flood" (2016). Να σημειωθεί επίσης πως ακούσαμε και δύο κομμάτια απ' το Inertia, που δεν έχουν παιχτεί ξανά ζωντανά "Zenith To Minos" και "Thrust" (Quantum Leap Zero III: Thrust)
Θετική εντύπωση μου έκανε το επαγγελματικό στήσιμό τους, με τα κουστούμια με τις χρυσές λεπτομέρειες (χαρακτηριστικό της αισθητικής τους, και τη σκηνοθετημένη εμφάνισή τους, ενώ δεν έλειψαν και στιγμές πιο φορτισμένες συναισθηματικά στα "This Gaping Wound" και "Anastasis", που συγκίνησαν τον τραγουδιστή και ιθύνοντα νου της μπάντας, Terry Nikas.
Οι Scar Of The Sun μας αποχαιρέτησαν με το "Among Waters and Giants", ένα υπέροχο κομμάτι απ' το album τους In Flood (2016) που είναι απ' τα πιο χαρακτηριστικά τους και αντικατοπτρίζει το γενικότερο στυλ τους.
Κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το πρώτο Metal United Worldwide Festival, με έξι συγκροτήματα που εκπροσώπησαν διάφορες εκφάνσεις της ελληνικής σκηνής του πιο σκληρού και ακραίου ήχου.
Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη ήταν γεμάτο παράλληλα events, και είναι σπουδαίο που αρκετός κόσμος - δεδομένου και άλλων συνθηκών - αγκάλιασε αυτό το εγχείρημα και το στήριξε με τον τρόπο του.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές που συνέβαλαν στο να επιτευχθεί ο πρώτος και σημαντικότερος στόχος πίσω από την ιδέα αυτού του festival, να ενωθεί ένα αρχικά μέρος της ελληνικής metal κοινότητας και με τον καιρό να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο αυτή η αγκαλιά, αφού πρώτα βελτιωθούν οι συνθήκες μέχρι να γίνει θεσμός που κάθε χρόνο θα μεγαλώνει περισσότερο!
Ευχόμαστε και του χρόνου!
Για το RockOverdose,
Βιβή Ζαπαντιώτου
Φωτογραφίες: Δήμητρα Κοένκα
Comments
