Το βράδυ του Σαββάτου 9 Νοέμβρη στο Ναό του συναυλιακού γίγνεσθαι της Αθήνας - Temple, γίναμε μάρτυρες μιας μυστικιστικής τελετής, βγαλμένης απ' τις πιο σκοτεινές και παγωμένες νύχτες όπου οι μύστες του είδους Mortuary Drape μας μύησαν στις απόκρυφες τελετουργίες τους.
Την αρχή έκαναν οι δικοί μας εκπρόσωποι του ...evil rock n' roll, Böneyard. Έχοντας προσέξει την εμφάνισή τους με κάθε λεπτομέρεια, μπήκαν κατευθείαν στο "ψητό", με τον λυσσασμένο Βαγγέλη Δεληγιώργη να δίνει το σύνθημα χτυπώντας αλύπητα τα τύμπανά του!
Αν και ο ήχος δεν ήταν ιδιαίτερα σύμμαχος τους, οι speed-άτες συνθέσεις τους κατάφεραν να μη χάσουν την ποιότητά τους. Το στυλ τους έχει διακριτές επιρροές απ΄τους εκπροσώπους του λεγόμενου black n' roll και αυτό ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, καθώς δε τους είχα ξανα-ακούσει/δει.
Χαρακτηριστικά κομμάτια το "Witchcraft Initiation"ή το "Chainsaw Lady" ξεχώρισαν, ενώ δεν έλειψαν οι διασκευές όπως το “Possessed by evil” (Gehennah) για να κλείσουν με το hit-ακι τους "Taking Over". Η σκηνική παρουσία ήταν άκρως δυναμική και γεμάτη πάθος και ενέργεια που κανονικά μπορεί να περιγραφεί μόνο με ... ωμές και βρώμικες κραυγές!
Επόμενοι στη σκηνή οι Shadowmass, οι οποίοι ξεδίπλωσαν τη δική τους οργισμένη ενέργεια έχοντας στη μουσική τους φαρέτρα συνθέσεις που ηχητικά πλησιάζουν το πιο τεχνικό thrash και εμένα προσωπικά μου έβγαλαν κάτι από ...Megadeth.
Ακούσαμε κομμάτια και απ' το EP τους τα οποία ξεσήκωσαν, ενώ προς το τέλος του set αναγκάστηκαν να αλλάξουν τύμπανο καθώς ο οδοστρωτήρας πίσω απ' το drumkit Maelstrom aka Γιάννης Βότσης, τους έσκισε τα δέρματα στην κυριολεξία! Αυτό ωστόσο δε τους πτόησε καθόλου και συνέχισαν ακόμη πιο δυναμικά το υπόλοιπο set τους με τον κόσμο να επιδίδεται σε ακρότητες...απείρου κάλλους!
Ταλέντο και τεχνική κατάρτιση περισσεύουν απ' τους Shadowmass, οι οποίοι είχαν σύμμαχό τους ένα άριστο ήχο, που έδωσε στο τελικό αποτέλεσμα την ποιότητα που επιτάσσει το απαιτητικό τους στυλ, το οποίο μπορεί να ξένισε σε όσους δε τους έχουν ξανα-δει/ακούσει αλλά η ετυμηγορία τους βρίσκει νικητές.
Είχε έρθει η σειρά των πρωταγωνιστών της βραδιάς, Mortuary Drape. Η ατμόσφαιρα εντός Temple είχε μεταμορφωθεί σε παγωμένο μνήμα ... καθώς σιγά σιγά στηνόταν η σκηνή για να υποδεχτεί τους Ιταλούς πρωτοπόρους του αποκρυφιστικού black metal που εδώ και σχεδόν 4 δεκαετίες συνεχίζουν να σοκάρουν με τα καθηλωτικά album τους, τα οποία στην ουσία αποτελούν στην τελετουργίες εμπνευσμένες απ' την πλούσια σε σκοτεινούς μύθους παγανιστική παράδοση της γειτονικής χώρας.
Η πεντάδα κάνει την εμφάνισή της ανάμεσα σε πυκνούς καπνούς που θαρρείς και είναι έβγαιναν από τη σκοτεινή Άβυσσο, ντυμένοι με ράσα που μοιάζουν με μοναχούς κάποιας σατανικής αίρεσης...
Μπάσιμο με "Restless Death" , κομμάτι απ' το πιο πρόσφατο album τους "Black Mirror" (2023) και στα καπάκια βουτιά στο μακρινό παρελθόν και τα ανίερα "Liar Jubileum" και "Lavre"!
Ακολούθησε μία ακόμη εναλλαγή από νέο τραγούδι σε πιο παλιό, με το "Battle Breath", να ξεχωρίζει μεταξύ άλλων και για τις απίστευτες μπασογραμμές του και ζωντανά αν και μετρά μόλις 1 έτος ζωής να ακούγεται ακατέργαστο και πρωτόγονο βγάζοντας μια καλτίλα από άλλη εποχή. Ενώ το "Inquisition" που ακολούθησε, με το βιτρουόζικο quitar solo του έφερε σε αρκετούς αναμνήσεις απ' το μακρινό 1996...
Η κορύφωση ήρθε με τα all-time classic "Medium Mortem", "Mortuary Drape" και "All The Witches Dance" που ακολούθησαν. Tραγούδια, σήμα κατατεθέν των Ιταλών που όπως ήταν φυσικό περίμενε ο κόσμος που είχε γεμίσει σχεδόν το Temple για να εκδηλωθεί πιο έντονα, δημιουργώντας τα πρώτα pits!
Ο επιβλητικός frontman και ιθύνων νους του group Wildness Pervesion, που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν πιο στατικός πίσω απ' το αναλόγιό που είχε στηθεί για τις ανάγκες της ... τελετής, φάνηκε πως το χάρηκε δεόντως μιας και "λύθηκε" και ο ίδιος κάνοντας κάποιες επιπλέον κινήσεις πάνω απ' τη σκηνή, όσες τουλάχιστον μπορούσε να υποστηρίξει η κατά τα άλλα μυστήρια περσόνα του.
Τα υπόλοιπα μέλη του group απ' την άλλη, ήταν άκρως επικοινωνιακά με τον κόσμο, προκαλώντας τον να κάνει χαμό από κάτω και κρατώντας τον συνεχώς σε εγρήγορση μιας και το σετ τους παίχτηκε σχεδόν χωρίς ανάσα ή επιπλέον φλυαρίες.
Η φράση "ο παλιός είναι αλλιώς..." επιβεβαιώνεται με τους Mortuary Drape, οι οποίοι χάρισαν στο αθηναϊκό κοινό ένα άκρως χορταστικό set με "ύμνους" απ' όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, χωρίς εκπτώσεις ούτε και στη σκηνική τους παρουσία η οποία περιελάβανε εκτός απ' τη χαρακτηριστική πρόζα που απαιτεί ο ακραίος ήχος, γνήσια ενέργεια και πάθος, απ' τους δημιουργούς μιας σχολής, που δύσκολα μπορεί να υποστηριχθεί με τόση αυθεντικότητα από άλλους.
Να σημειωθεί πως ο ήχος υπήρξε άψογος σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισης των Ιταλών, ενώ ο κόσμος τίμησε και με το παραπάνω το live που είχε τις ιδανικές συνθήκες για να πραγματοποιηθεί, δηλαδή μια παγωμένη φθινοπωρινή νύχτα, σε ένα σκοτεινό συναυλιακό Ναό.
"Into The Catacomba" και το πολυπόθητο "Primordial" έκλεισαν θριαμβευτικά την τελετή των Mortuary Drape, οι οποίοι αποχώρησαν εν πομπή και παρατάξει, αφήνοντας τον Wildness Pervesion, μόνο του στη σκηνή για το τελευταίο ξόρκι, ενώ παράλληλα μάζευε με περίσσια τέχνη το "ιερατικό" ύφασμα απ΄το αναλόγιο, που μετά από μια τέτοια ιεροτελεστία μπορεί άνετα να παρομοιαστεί με ... μάκτρο μιας ανίερης μετάληψης της οποίας μόλις είχαμε γίνει κοινωνοί ...
"What's happened that night remains secret of Catacomba..."
Για το RockOverdose,
Βιβή Ζαπαντιώτου
Φωτογραφίες: Χριστόφορος Φίλης - Christoforos Filis Photography
Comments
