Ανταπόκριση: PASSENGER, Moa Bones @ Gagarin 205, Αθήνα (22/10/2023)


 

Μετά από 6 μήνες υπομονής και λόγω αναβολής για προσωπικούς λόγους ο γνωστός βρετανός καλλιτέχνης Michael Rosenberg aka Passenger με φωνή σαν να ακούς βινύλιο που γυρνάει, έκανε επίσκεψη και στην χώρα μας!

Ας τα πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή! Βραδάκι Κυριακής και η ώρα που άνοιξαν οι πόρτες δείχνει 20:00 ακριβώς. Βέβαια, αρκετός κόσμος περίμενε από πολύ -πολύ  νωρίς έξω απ' το θρυλικό συναυλιακό χώρο Gagarin 205 στην καρδιά της Αθήνας και μάλιστα παρατήρησα αρκετούς θαυμαστές του καλλιτέχνη προερχόμενους από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες!

 

Στις 21:00 ανέβηκε πρώτος στη σκηνή ο Έλληνας τραγουδιστής Moa Bones που είχε αναλάβει να μας προθερμάνει με τις μελωδίες της κιθάρας του, πριν δώσει την σκυτάλη στον Passenger.

 



 

Απ΄το πρώτο κομμάτι που τραγούδησε το κοινό φάνηκε αρκετά ένθερμο μαζί του, ενώ ο ίδιος στο τέλος του κομματιού είπε ότι νιώθει μπερδεμένος για το αν πρέπει να μιλήσει στα ελληνικά ή τα αγγλικά γιατί όπως ανέφερα ποιο πάνω το event είχε αρκετούς επισκέπτες από χώρες εκτός Ελλάδος.

 

Από το πολύ συμπαθητικό πρόγραμμα του Moa Bones, τον οποίο πρώτη φορά παρακολουθούσα και η αλήθεια είναι δε γνώριζα πιο πριν ξεχώρισα το τραγούδι "Old Days", το οποίο αφιέρωσε στους φίλους του που είναι μακριά και σε κάποιους που ήταν στο live, ενώ επίσης έπαιξε κι ένα καινούργιο κομμάτι που περιλαμβάνεται στο νέο άλμπουμ που θα βγει τον επόμενο μήνα. Πολύ ωραία παρουσία ο Moa Bones, μπήκε σίγουρα στην playlist και θα ψάξουμε και το νέο του υλικό που θα βγει σύντομα.

 

MOA BONES SETLIST:

The journey
Let 'em go
Solitary man
Take it all away
Old days
Hey Nowhere land

 



 

Μετά από λίγα λεπτά, τα φώτα χαμηλώνουν και στη σκηνή του Gagarin ανεβαίνει  ο πρωταγωνιστής της βραδιάς  Passenger! 

Γεμάτος θετική ενέργεια και ενθουσιασμένος που επιτέλους πραγματοποιεί το πρώτο του live στην Ελλάδα, μετά από την αναβολή της συναυλίας του πριν μερικούς μήνες ξεκινά ευθύς αμέσως με το "Fairytales & Firesides"! Συνέχεια με δύο ακόμη όμορφα κομμάτια, απ' το παρελθόν  τα "Life's for the Living" και "Table for One", με τον ίδιο να έχει ξεπεράσει ίσως το πρώτο άγχος - αφού πρώτα είχε ξεδιψάσει με χυμό μήλου ... που έμαθε και πως λέγεται στα ελληνικά.

 

Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της βραδιάς ήταν όταν τραγούδησε το "Riding to New York", ένα αυτοβιογραφικό κομμάτι το οποίο εμπνεύστηκε όπως μας είπε πριν πολύ καιρό. Στην γλαφυρή περιγραφή της ιστορίας πίσω από το τραγούδι ανέφερε πως για αρκετά χρόνια ήταν εθισμένος καπνιστής σε βαθμό που μετά από ένα live που είχε στην Μινεάπολης ήθελε να πάει να αγοράσει τσιγάρα στις τρεις το πρωί!  Βρήκε λοιπόν ένα βενζινάδικο ανοιχτό εκείνη την ώρα και εκεί συνάντησε ένα μεγάλο σε ηλικία κύριο πάνω σε μια μηχανή, με γκρίζα μακριά μαλλιά να καπνίζει κι εκείνος. Πιάνοντας κουβέντα μαζί και κάνοντας "τράκα" ένα τσιγάρο εκείνος του είπε ότι ήταν το καλύτερο τσιγάρο που έχει καπνίσει ποτέ! O Passenger ξαφνιάστηκε και τον ρώτησε γιατί και εκείνος άρχισε να του λέει ότι έχει καρκίνο εξαιτίας του καπνίσματος και γνωρίζει ότι θα πεθάνει κάποια στιγμή και ήταν το τελευταίο του τσιγάρο και το μόνο που θα ήθελε να δει για μια τελευταία φορά είναι η κόρη του και το εγγόνι του που έμεναν στην Νέα Υόρκη!

 



 

Όπως εξομολογήθηκε ο Passenger ταρακουνήθηκε από αυτή την ιστορία και όχι μόνο δεν πήγε αγοράσει το πακέτο με τα τσιγάρα αλλά πήρε τη μεγάλη απόφαση να κόψει το τσιγάρο από τότε! Από αυτή την μικρή - ασήμαντη για κάποιους ιστορία ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε να γράψει το τραγούδι, και πλέον ακούγοντάς το έχουμε ένα παραπάνω λόγο να συγκινούμαστε.

 

 

Γενικώς, τα τραγούδια του Passenger έχουν μια μικρή και παράλληλα διδακτική ιστορία πίσω απ' τους στίχους τους, που προκαλούν ποικιλία συναισθημάτων. Έτσι συνέβη και με το επόμενο τραγούδι που από την συγκίνηση του προηγούμενου μας ανέβασε διάθεση!

 

 

"I Hate" λοιπόν, και όλο το κοινό τραγουδούσε μαζί - βγάζοντας μια έντονη ενέργεια και ξεσπώντας για όσα συναισθήματα κρατά ο καθένας καταπιεσμένα, για να ακολουθήσει το πανέμορφο "Young as the Morning Old as the Sea" απ' το ομότιτλο album του 2016.

 

Μία ακόμη αφιέρωση με το ρομαντικό "Wild Love", το οποίο χάρισε όπως είπε στην κοπέλα του - ένα ακυκλοφόρητο ακόμη τραγούδι που παίζει ζωντανά στις συναυλίες του και ο κόσμος δείχνει να το γνωρίζει.

 



 

Είχε έρθει η στιγμή που οι περισσότεροι περιμένανε - το πασίγνωστο "Let Her Go" ακούστηκε από τον ίδιο του το δημιουργό επιτέλους στην Αθήνα, με το κοινό να συνοδεύει σύσσωμο με μια φωνή!

Αστειευόμενος είπε προλογίζοντας το πως καμιά φορά τα μικρά παιδιά το μπερδεύουν με το "Let it go" (από την ταινία Frozen) και έρχονται στο live του και ζητάνε να το τραγουδήσει, ενώ αρκετοί είναι και εκείνοι που τον ρωτάνε μήπως αν έχει βαρεθεί να το τραγουδάει, με εκείνον φυσικά να απαντά αρνητικά καθώς το κοινό το έχει λατρέψει, ήταν το τραγούδι που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό!

 



 

Συνέχισε με το κομμάτι "Scare Away the Dark", στέλνοντας το μήνυμα πως σε αυτές τις δύσκολες μέρες πρέπει να είμαστε ενωμένοι και συνέχισε με τα κομμάτια "Things That Stop You Dreaming", και δύο ακόμη παλιότερα κομμάτια που έχει να παίξει πολύ καιρό ζωντανά όπως μάθαμε, τα "Circles" και "Wicked Man's Rest".

 

Ακολούθησε μία ευχάριστη έκπληξη στο set του Passenger με τη  διασκευή στο ... πολυ-διασκευασμένο "The Sound of Silence" που εκτέλεσε με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Ενώ για το τέλος στο "Holes" o καλλιτέχνης έδωσε ότι είχε και δεν είχε σε ενέργεια και συναίσθημα, καλώντας το κοινό να κάνει το ίδιο και φυσικά ακολούθησε ο απόλυτος χαμός.

 

Στη διάρκεια της εμφάνισής του ο Passenger, με την ευγενική του φυσιογνωμία δεν παρέλειψε φυσικά να πει ευχαριστώ στους ανθρώπους που είχαν έρθει από μακριά για να τον δουν αναγνώρισε αρκετούς από τους πιστούς ακόλουθους του.Ήταν ένα πολύ ωραίο και ποιοτικό live που σίγουρα θα θυμάμαι για καιρό με πολύ όμορφες ιστορίες που προκάλεσαν πολλών ειδών συναισθήματα ...

 

Ας ελπίσουμε να ξανά δούμε τον Passenger στην χώρα μας καθώς η μουσική του είναι μια υπέροχα ευχάριστη και γλυκιά νότα που ομορφαίνει τον άσχημο κόσμο μας.

 

 

 

Για το RockOverdose,

Φανή Μαχαίρα

 

 

Φωτογραφίες: John Metalman Livanos Photography 

 

 

 

Comments