Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Ξεκινώντας την παρούσα κριτική θα πρέπει να τονιστεί το εξής: Πιθανότατα θα διαβάσετε πολλά καλά και πολύ καλά σχόλια για το νέο δίσκο των 1000mods από διάφορους γραφιάδες σε ηλεκτρονικά κι έντυπα Μέσα. Κανείς δεν έχει λόγο να αβαντάρει το συγκρότημα, ούτε να βάλει παραπάνω βαθμουλάκια, μακριά από ‘μας αυτά. Προσωπικά, έθεσα όρο στον εαυτό μου να είμαι αυστηρός με τούτη τη μπάντα, διότι την ακολουθώ ανελλιπώς συναυλιακά σε κάθε πιθανό μέρος για πάνω από τρία χρόνια και δισκογραφικά από το 2012. Ό,τι έχουν κερδίσει, το έχουν κάνει με το σπαθί τους και το να φτάσεις ή να ξεπεράσεις ένα δίσκο σαν το “Repeated Exposure To...”, πιστέψτε με, δεν είναι εύκολο.
Το “Youth Of Dissent” ήρθε την κατάλληλη στιγμή, στις μέρες της πλήρους καραντίνας. Θέλετε να σας πω την πρώτη-πρώτη μου εντύπωση με το που άκουσα το άλμπουμ; Σπουδαίο, η αναμονή τεσσάρων περίπου ετών άξιζε 100%. Τι κατάφεραν λοιπόν οι Χιλιομοδίτες στον τέταρτό τους δίσκο; Να συνθέσουν και να παρουσιάσουν έντεκα συνθέσεις με τα γνωστά heavy rock στοιχεία του ήχου τους, καθώς και έντονες stoner, ψυχεδελικές στιγμές, με δόσεις ακόμα και από grunge των ένδοξων 90’s. Όταν παραγωγός είναι ο μέγιστος Matt Bayles (Pearl Jam, Mastodon και Soundgarden μεταξύ άλλων), τότε είναι λογικό να βγουν στην επιφάνεια όλες οι επιρροές των ακουσμάτων των ηρώων των 1000mods, χωρίς να χαθεί η ταυτότητά τους.
Με χαρακτηριστικό του άλμπουμ τη διάρκεια κομματιών με μέσο χρόνο τα πεντέμιση λεπτά, το “Youth Of Dissent” μπορεί να χαρακτηριστεί και σαν ένα best of τραγουδιών, καθώς όλα (ή σχεδόν όλα) θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν και ως μεμονωμένα singles σε μια άλλη εποχή. “Dissent”, “So Many Days”, “Warped”, “Pearl” και “Blister” είναι οι νέες συνθέσεις, που θα αντικαταστήσουν κατά πλειοψηφία ορισμένες παλαιότερες στα μελλοντικά setlists των Μοδαίων και δικαίως θα αγαπηθούν από τον κόσμο. Στο σύνολό του, το άλμπουμ παρουσιάζει ποικιλομορφία, με ορισμένα κομμάτια να είναι γρήγορα και άμεσα, ραδιοφωνικά θα λέγαμε σαν το εναρκτήριο “Lucid” (υποψήφιο και για εισαγωγικό στις συναυλίες), άλλα πάλι να είναι βαριά, αργά και μεγάλα σε διάρκεια, όπως τα “Mirrors”, “Young” (αν και στο τελευταίο δίλεπτο γκαζώνει) και “Dear Herculine”, έχουμε το δίλεπτο, χαλαρωτικό κι οργανικό “21st Space Century” και έχουμε και το “Less Is More” σαν κάτι το διαφορετικό συγκριτικά με ό,τι έχουμε ακούσει από τη μπάντα μέχρι τώρα. Ο ήχος στις κιθάρες των Γιάννη και Γιώργου έχει έναν καλοκαιρινό, θα τον χαρακτήριζα, τόνο και εξαιρετική μελωδία. Γενικά, όλο το “Youth Of Dissent” έχει riffs και solo γεμάτα μεράκι, φαντασία και συναίσθημα, ασορτί με ρεφρέν που μένουν στο μυαλό με την πρώτη ακρόαση.
Τελική μου γνώμη είναι ότι ο τέταρτος δίσκος των 1000mods βγαίνει νικητής στην άτυπη μάχη των τριών μεγάλων της εγχώριας heavy rock σκηνής και κάλλιστα θα μπορεί να αποτελέσει ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2020, αν και νωρίς ακόμα, καθώς επισήμως κυκλοφορεί στις 24 Απριλίου. Να λοιπόν που στο κρίσιμο σταυροδρόμι τους οι Κορίνθιοι διάλεξαν τη σωστή κατεύθυνση. Εκτιμώ ότι το κοινό τους θα αυξηθεί αισθητά και το “Youth Of Dissent” θα τραβήξει κόσμο που μέχρι τώρα δεν είχε εξερευνήσει τη δισκογραφία της μπάντας.
Βαθμολογία: 86/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
