“Rhythm desolation”
Η Πολωνική black metal σκηνή έχει κάνει τόσο μεγάλα βήματα προόδου που έχει φτάσει σε σημείο να μας προσφέρει αριστουργήματα πλέον (ενδεικτικά αναφέρω τους Mgla και τους Batushka). Ένα άλλο κοινό σημείο είναι το μυστήριο γύρω από αυτά τα συγκροτήματα, σε βαθμό που τα μέλη κάθε σχήματος να είναι γνωστά μονάχα αναμεταξύ τους. Οι Above Aurora που ντεμπουτάρουν, έχουν και αυτοί το πέπλο μυστηρίου να τους καλύπτει, ο δίσκος τους όμως, ενώ έχει προοπτικές, δε φτάνει τα όρια του αριστουργήματος.
Το black metal τους διατηρεί σε όλη τη διάρκεια του δίσκου αργές ταχύτητες με ελάχιστα ξεσπάσματα, με αποτέλεσμα το ύφος να είναι περισσότερο ατμοσφαιρικό, παρά πικρό και με απόγνωση. Σε αυτό βοηθάνε και οι ασταμάτητοι υπνωτιστικοί ρυθμοί που διατηρούνται σε όλη τη διάρκεια του δίσκου, κάνοντάς τον αρκετά προσιτό και ευκολοάκουστο. Ακόμα και τα φωνητικά έχουν την αίσθηση της απόγνωσης και όχι της επιθετικότητας. Μόνο στο δεύτερο και στο τέταρτο κομμάτι διακρίνεται μια πιο επιθετική τάση, οι υπνωτιστικές και οι ατμοσφαιρικές φόρμες όμως δεν την αφήνουν να διακριθεί.
Με την ατμόσφαιρα να είναι περισσότερο σκοτεινή παρά εκρηκτική, θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί ένα πάρα πολύ καλό άλμπουμ αν οι συνθέσεις σε ορισμένα σημεία δεν ξεχείλωναν σε κουραστικό σημείο, επαναλαμβάνοντας θέματα χιλιοακουσμένα και τετριμμένα. Αυτή είναι μια μεγάλη παγίδα που μπορεί να προκληθεί όταν κάποιος παίζει σε χαμηλές ταχύτητες, καθώς η μεγάλη επανάληψη μπορεί να προκαλέσει μονοτονία και πλήξη. Εδώ συμβαίνει, όχι σε τεράστιο βαθμό, αλλά αρκετά συχνά ώστε να προκαλέσει 'κενά βαρεμάρας' ή και deja vu αν προτιμάτε.
Και ενώ υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα σημεία σε μια υποσχόμενη δουλειά, έρχεται μια τόσο σημαντική λεπτομέρεια να τους χαντακώσει. Και ένα τέτοιο γεγονός θα δικαιολογούταν πιο εύκολα σε ένα μακροσκελές σε διάρκεια άλμπουμ, όταν όμως η διάρκεια δεν ξεπερνά τα 35 λεπτά και προκαλούνται στιγμές βαρεμάρας από την επανάληψη θεμάτων, τότε υπάρχει σαφές πρόβλημα. Έχουν πολλά να μάθουν ακόμα, μπορούν να εντρυφήσουν στα σχήματα των συμπατριωτών τους και να επιστρέψουν στο μέλλον με ένα δίσκο που θα ικανοποιήσει άπαντες και όχι λίγους.
Βαθμολογία: 60/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
