ACID DEATH – “Random’s Manifest” (re-issue 2016)

Σήμερα θα κάνουμε μια βουτιά στο παρελθόν και πιο συγκεκριμένα στο τελευταίο έτος του 2000. Ο κόσμος είχε μόλις γλυτώσει από διάφορες παγκοσμίου επιπέδου καταστροφές, αφού δεν έγινε κανένας πυρηνικός πόλεμος, ο “Βασιλιάς του Τρόμου”, του Νοστράδαμου, δεν ήρθε ποτέ και ο Υ2Κ απέτυχε να φέρει το τέλος της σύγχρονης κοινωνίας. Έτσι, λοιπόν, οι Acid Death, αφού είδαν ότι ο κόσμος δεν τελείωσε, προχώρησαν στην κυκλοφορία του δεύτερου ολοκληρωμένου δίσκου τους, με τίτλο “Random's Manifest”. Ο λόγος που καταπιανόμαστε με αυτό το άλμπουμ είναι γιατί πρόσφατα επανακυκλοφόρησε (μαζί με το“Pieces of Mankind”) και διανέμεται πλέον και Πανελλαδικά, αλλά και από την Plastichead.

Αν κάποιος έχει ακούσει μόνο τον τελευταίο δίσκο, το "Hall of Mirrors", θα ξέρει ότι οι Acid Death είναι πολλά περισσότερα από μία Death Metal μπάντα ή ακόμα και από μία Melodic Death Metal μπάντα, αφού είναι άμεσα αντιληπτή η διάθεση τους για πειραματισμό, χωρίς να μένουν στα στενά όρια ενός είδους. Και στο "Random's Manifest" αυτή τους η διάθεση είναι διάχυτη καθόλη τη διάρκεια του δίσκου. Και δεν μιλάμε απλά για κάποια μικρά, αόριστα περάσματα από κάποιο άλλο είδος, έτσι για να πούμε ότι δεν παίζουμε μόνο Death. Ο δίσκος έχει τόσα πολλά Progressive σημεία, που πλέον μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι το Progressive αποτελεί δεύτερη φύση του άλμπουμ, καθώς μιλάμε για εκτενή, Dream Theaterικά σχεδόν περάσματα (βλέπε “Misery Colored Yellow-Black”), που είτε συνυπάρχουν με τις βαριές κιθάρες και το έντονο drumming, είτε παραγκωνίζουν εντελώς το Death στοιχείο. Και πέρα από το progressive τρόπο παιξίματος, έχουμε και progressive φιλοσοφία στη σύνθεση των κομματιών, και μιλάω και για την εκτενή χρήση πλήκτρων και πιάνου, αλλά και μεγάλη jazz και ίσως και funk διάθεση, σε πολλά σημεία του δίσκου και από όλα τα όργανα.

Από εκεί και πέρα, θα συναντήσουμε κάποια μικρά, πιο Thrash σημεία, ορισμένα Heavy Metal περάσματα, αλλά και πολλά μελωδικά σπασίματα, με τις ταχύτητες να κατεβαίνουν αρκετά. Τέλος, η επανακυκλοφορία αυτή συνοδεύεται και από 2 bonus κομμάτια. Πρόκειται για το “Sense of Annihilation”, το οποίο αποτελεί μεν μέρος του “Random’s Manifest”, αλλά αυτή η εκτέλεση προέρχεται από ένα demo του 1998 κι έτσι έχουμε να κάνουμε με μια πιο “ωμή”, straightforward και πιο old-school αισθητική, και για το “I Walk by the Moonlight”, το οποίο προέρχεται από το ίδιο demo, αλλά ήταν μέχρι τώρα ακυκλοφόρητο.

Το “Random’s Minfest” είναι ένας πολύ καλός δίσκος, που συνδυάζει με ωραίο τρόπο το βαρύ και έντονο στοιχείο του Death (χωρίς, βέβαια, να πιάνει καθόλου γρήγορες ταχύτητες) με εκείνο του Progressive. Πολύ ωραίες ιδέες και εκτελέσεις βρίσκονται διάσπαρτες στο άλμπουμ, τα τραγούδια του οποίου αλλάζουν συνεχώς χαρακτήρα και αυτό είναι ίσως ένα στοιχείο που μπορεί να ξινίσει κάποιους. Αν βέβαια ο ακροατής έχει ανοιχτούς τους μουσικούς του ορίζοντες και γουστάρει λίγο προοδευτικότητα στη βαριά μουσική που ακούει, τότε το “Random’s Manifest” είναι η ιδανική επιλογή για αυτόν.

Βαθμολογία: 80/100

Για το Rock Overdose,

Μίνως Ντοκόπουλος