Ημερομηνία δημοσίευσης: 30 Οκτωβρίου 2016
“Όταν στις σκιές γέρνει ένα όνειρο, η σιωπή αποκτά την δική της σοφία”
Σαν χθες θυμάμαι το διαμάντι που παίχτηκε στην live εμφάνιση που πραγματοποίησαν στην Θεσσαλονίκη, μαζί με τους Primordial τον Νοέμβριο του 2013, το τότε νέο κομμάτι τους, που άκουγε στο όνομα “Grau Diva”. Τον Μάρτιο του 2014 κυκλοφόρησε η δεύτερη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους με τίτλο “Extance”, κι εδώ πρέπει να προσέξετε κάτι. Ο τίτλος του δεύτερου και τρίτου δίσκου τους είναι μονολεκτικός, και από αυτό αναδύεται κάτι το μυστηριώδες, όπως ασφαλώς αναδύεται και από την ώριμη και σκοτεινή ατμόσφαιρα που δίνει αυτός ο υπέροχος ήχος τους, ο οποίος έχει επιρροές από Blues και Jazz, μουσικά είδη που παντρεύονται άψογα με την ακραία μουσική και τα φωνητικά του Astrous.
Ας μην τα πολυλογώ και ας κατευθυνθώ στο διά ταύτα. Αναφέρομαι φυσικά στην τρίτη ολοκληρωμένη δουλειά των Aenaon, με τίτλο “Hypnosophy”, στον οποίο η μπάντα πειραματίζεται και πάλι αρκετά, ενώ το σκεπτικό τους είναι αρκετά ώριμο και ο ήχος ακόμα πιο σκοτεινός, κάτι που δείχνει κάτι το ξεχωριστό και διαφορετικό. Στο δίσκο θα ακούσουμε σαξόφωνο, τρομπέτες, διάφορα μυστήρια κρουστά, ένα ακραίο ήχο στα τύμπανα και στα φωνητικά και μια κιθάρα που σου δίνει σε πολλά κομμάτια την τάση να κοπανηθείς. Από την άλλη , το στιχουργικό περιεχόμενο σε κάνει να θέλεις να ψαχτείς παραπάνω, κυρίως σε κομμάτια όπως τα “Fire Walk With Me”, “Oneirodynia” και “Phronesis”.
Στο συγκεκριμένο άλμπουμ κυριαρχεί μια εκπληκτική ατμόσφαιρα και μελωδίες, που σε ταξιδεύουν σε μυστήρια μέρη, ενώ ο ήχος παραπέμπει σε άρρωστα πράγματα, όπως ακριβώς αναφέρει και η θεματολογία των στίχων, σύμφωνα με όλα αυτά που ακούμε σε αυτό το δίσκο.
Κάτι που με εντυπωσίασε ήταν φυσικά το σαξόφωνο, το οποίο με γοήτευσε, καθώς είχε κάτι το διαφορετικό, που μου θύμισε τους Atheist, ίσως και κάτι ιδιαίτερα το πειραματικό και πανέμορφο, στο οποίο υπάρχει η οργή αλλά και το μυστήριο, που παντρεύει το ένα και το άλλο είδος και φτιάχνει έτσι κάτι το υπέροχο, με μια άψογη παραγωγή από πίσω.
Για άλλη μια φορά η Code666 αποδεικνύει ότι είναι εταιρεία που βγάζει δίσκους, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από φοβερές ιδέες, μια πολύ καλή παραγωγή, ενώ όλα τα μουσικά όργανα ακούγονται όπως ακριβώς πρέπει. Υπάρχει και μια υπέροχη ατμόσφαιρα, όπως προείπα, στην οποία τα καθαρά φωνητικά, συμπίπτουν με τον καλύτερο τρόπο με τα ακραία του Astrous και τις μουσικές ιδέες του Nycriz ή του Αχιλλέα πη του Anax.
Το εξώφυλλο είναι πραγματικά υπέροχο, ενώ το “Hypnosophy” γενικά αποδεικνύεται ακόμα ένα σκαλί επιτυχίας για αυτήν την μπάντα, όπως ακριβώς και το 2014, όταν ο προηγούμενος δίσκος μπήκε μέσα στα καλύτερα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, άλμπουμ, της τότε χρονιάς. Έτσι και τώρα, η μπάντα κρατάει σταθερά την φήμη της και είναι σίγουρο πως πρόκειται να έχει πάρα πολύ μέλλον μπροστά της.
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Overdose,
Φάνης Βιλαέτης