Ημερομηνία δημοσίευσης: 22 Ιανουαρίου 2017
Τόπος: Λάρισα, Victoria Cinemas
Χρόνος: Ιανουάριος 2017
Ώρα: 22.30
-Λοιπόν, πως σου φάνηκε η ταινία, μωρό μου;
-Καλή ήταν μωρέ. Εντάξει. Πέρασε η ώρα.
-Μόνο καλή; Εδώ έχει λάβει διθυραμβικές κριτικές από όλους τους κριτικούς. Άκου καλή…
-Διθυραμβικές… Μην υπερβάλλουμε…
-Συγγνώμη, βλέπαμε την ίδια ταινία ή όχι; Δεν είδες πάθος, δεν είδες δυναμισό, δεν είδες λυρισμό;
-Αν θες δυναμισμό και λυρισμό να ακούσεις το νέο δίσκο των Aethyr.
-Των ποιων;
-Aethyr. Ελληνικό Black / Ambient συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη. Αποτελείται από δύο μέλη, τους Major (Tribe of Neptune) και Lord Mephisto Draven (Shadowcraft), και έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα ένα demo, το “…Reign of Mind”, που κυκλοφόρησε το 2007, όποτε και είχαν ιδρυθεί. Τώρα, επέστρεψαν με τον πρώτο τους δίσκο, με τίτλο “Uncanny Valley”, που κυκλοφόρησε πριν ένα μήνα.
-Καλά τι σχέση έχουν αυτά τα ακαταλαβίστικα που λες, με την ταινία που είδαμε;
-Πλάκα μας κάνεις; Εσύ δεν μίλησες για δυναμισμό και λυρισμό. Ε, αυτά είναι δύο στοιχεία που υπάρχουν άφθονα στο δίσκο των Aethyr. Θα έλεγα πως το είδος που κυριαρχεί στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου είναι εκείνο του Doom, παρά εκείνο του Black, αν και η Black αισθητική είναι διάχυτη από αρχή μέχρι τέλους, κυρίως στο κομμάτι της ατμόσφαιρας που είναι σκοτεινή, στις παγωμένες μελωδίες των κιθαρών, αλλά και στα φωνητικά. Και προσωπικά μου άρεσε πολύ που οι ταχύτητες ήταν ως επί το πλείστον αργές, καθώς με αυτό τον τρόπο ήταν πιο έντονο το λυρικό στοιχείο.
-Μα πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο πράγμα να έχει λυρικά στοιχεία;
-Φυσικά και είναι δυνατό. Οι Θεσσαλονικείς δημιουργούν πανέμορφες μελωδίες με τις κιθάρες, κυρίως στα μέρη που η μουσική πλαισιώνει το post-rock, όπου όπως θα ξέρ…. όχι, που να ξέρεις, τι λέω… Τέλος πάντων, στα post-rock σημεία η μουσική, όπως συνηθίζεται, βγάζει μια πολύ όμορφη μελαγχολία και νοσταλγία. Και η προσέγγιση του post-rock είναι πολύ έξυπνη, καθώς σε συνδυασμό με το λυρισμό της μουσικής έχουν έντονη αντίθεση, με την παραμόρφωση που υπάρχει στις κιθάρες, που φτάνει σε επίπεδα Drone. Και μπορεί αυτά τα δύο στοιχεία να βρίσκονται σε αντίθεση, όμως έχουν παντρευτεί με πολύ όμορφο τρόπο. Τέλος, γιατί σε βλέπω που κοιτάς το άπειρο, οι Aethyr χρησιμοποιούν συχνά πλήκτρα, που πολλές φορές βγάζουν μία απόκοσμη αισθητική, ενώ σε άλλα σημεία ακούγονται ηλεκτρονικά εφέ, τα οποία δίνουν μία space αίσθηση, που είναι πολύ ταιριαστή με τα πιο ambient σημεία του δίσκου.
-Τέλειωσες; Κουράστηκα…
-Έλεος. Ναι τέλειωσα. Απλά να πω…
-Ωωωχ…
-Απλά να πω λέω, όχι ότι σε ενδιαφέρει, αλλά το “Uncanny Valley” είναι ένας εξαιρετικά όμορφος δίσκος, που συνδυάζει την ένταση και τη μελωδία, το λυρισμό και τη σκοτεινιά, το Post-Rock και το Ambient με το Black και το Doom, το Drone και τη μελαγχολία, με άψογο τρόπο, δημιουργώντας ένα τελικό αποτέλεσμα που θα ικανοποιήσει όλους εκείνους που θα αποφασίσουν να το αποκτήσουν. Πάμε για παγωτό τώρα.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
