Ημερομηνία δημοσίευσης: 20 Νοεμβρίου 2018
Οι All That Remains περνούν μια, ανείπωτη όπως φαντάζομαι, τραγωδία τον τελευταίο καιρό, καθώς στις 17 Οκτωβρίου έφυγε, αιφνιδιαστικά, από τη ζωή ο 44χρονος κιθαρίστας Όλι Χέρμπερτ. Ο νέος δίσκος είχε ανακοινωθεί πριν το συνταρακτικό αυτό γεγονός και κυκλοφόρησε κανονικά στις 9 Νοεμβρίου. Νέος κιθαρίστας, τουλάχιστον για το τουρ που έρχεται, προσλήφθηκε ο Τζέισον Ρίτσαρντσον.
Πιστεύω ότι το metalcore είναι ένα παρεξηγημένο είδος. Άσκοπα η μέταλ κοινότητα κάνει συζητήσεις επί συζητήσεων για το αν πρέπει να θεωρείται ως μέλος της. Στο τέλος το ιδίωμα καταλήγει να δέχεται άδικη λάσπη, παρόλο που έχει βγάλει πολύ αξιόλογη μουσική από τη δεκαετία του 2000 που εδραιώθηκε (All That Remains, A7X νωρίς, Architects, Killswitch Engage, Trivum κ.ο.κ.).
Ας περάσω, λοιπόν, κατευθείαν στο ψητό, όπως κάνει και η μπάντα με το “Fuck Love”, ένα δυναμικό metalcore τρίλεπτο αναδεικνύοντας την απόδοση του Φιλ Λαμποντ στα φωνητικά. Από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου, ειδικά το scream στο τέλος του κομματιού. Το επόμενο λέγεται “Everything’s Wrong” και αρχίζει χαλαρά πριν στη συνέχεια χτιστεί σε ένα συμπαθητικό χέβι μέταλ σύνολο με εξ’ ολοκλήρου clean φωνητικά και ωραίο ρεφρέν. Στο “Blood I Spill” δείχνουν ότι στην καινούρια δουλειά δε συμβιβάζουν καθόλου τον ήχο που αγαπούν και γι’ αυτό φορούν το λίγο πιο sludge κοστούμι τους, χωρίς να αμελούν πάντως τα μελωδικά μέρη στο ρεφρέν. Το “Wasteland” είναι η αλήθεια ότι περνάει και δεν ακουμπάει, όχι όμως και η ακουστική μπαλάντα “Alone in the Darkness”. Σύντομη και ατμοσφαιρική. Το πάθος και η γρήγορη ενέργει επανέρχεται στο επόμενο. Το “Misery in Me” κράζει με τους στίχους του τους ψεύτικους φίλους και το κάνει με στιλ. Ένα συναυλιακό στανταράκι πιστεύω θα είναι το “Broken”. Πρόκειται για ένα «break it down» κομμάτι, διατηρώντας όλα τα metalcore στοιχεία της μπάντας. Το cameo του στο δίσκο κάνει στο επόμενο κομμάτι, “Just Tell Me Something”, ο lead vocalist των Asking Alexandria Ντάνι Ουόρσνοπ για να προσθέσει τα clean φωνητικά σε αυτή την power ballad. Ο 40λεπτος δίσκος κλείνει με το ομώνυμο κομμάτι, ένα άξιο φινάλε. ♫They’ve been wrong all along/So please start thinking for yourself/Don’t let them cross that line/They’re not your fucking friends♫
Γενικά θεωρώ το φετινό δίσκο μεγάλη αναβάθμιση από το περσινό “Madness”, το οποίο κινούνταν πολύ στα όρια της μετριότητας και λίγο παρακάτω για το προφίλ και τη διαχρονική αποδοχή που έχει χτίσει το σύνολο από τη Μασαχουσέτη. Η επιστροφή στα παλιότερα, πιο heavy και αμιγώς metalcore μονοπάτια είναι εμφανής εδώ και κατά πάσα πιθανότητα αυτό είναι κάτι που ικανοποιεί την πλειονότητα των φανς. Στα θετικά και τα πολλά ενδιαφέροντα σόλο σε πολλά τραγούδια και τα φωνητικά του Λαμποντ. Για τους φανατικούς θιασώτες του ιδιώματος θα αποτελέσει ένα από τα σημεία της χρονιάς.
Αγαπημένα κομμάτια: “Fuck Love”, “Blood I Spill”, “Broken”, “I Meant What I Said”
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rockoverdose.gr
Κυριάκος Μιχαλόπουλος
Comments
