Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Οι Amenra φέτος συμπληρώνουν 21 χρόνια πορείας και το “De Doorn” σημαίνει το επόμενο κεφάλαιο της μουσικής τους καριέρας με κάθε δυνατό τρόπο. Έχοντας πλέον μια μεγάλη δισκογραφική να τους εκπροσωπεί, οι Βέλγοι αφήνουν πίσω τον "Mass" κύκλο τους που μας έδωσε έξι κεφάλαια με -χωρίς υπερβολή- το κάθε ένα να είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Επομένως με όλα αυτά υπόψη, το έβδομο δισκογραφικό τους βήμα θα ήταν αδιαμφισβήτητα ένα, το οποίο θα έπρεπε να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες που όλα αυτά τα χρόνια έχουν οι ίδιοι δημιουργήσει.
Το “De Doorn” αποτελεί μία αλλαγή πλεύσης των Amenra, καθώς δεν ορίζει απλά έναν διαφορετικό τίτλο, που δε συνεχίζει τους προηγούμενους, αλλά και μια αλλαγή στη δομή, στους στίχους και στην ίδια τη γλώσσα στην οποία αυτοί ερμηνεύονται. Αν και κυμαινόμενος στα πλαίσια που συνηθίζει η μπάντα, σε σημεία το “De Doorn” εναλλάσσεται μεταξύ ομιλίας έναντι ερμηνείας και εξαιρετικά μακρύσυρτων doom συνθέσεων έναντι ελαχίστων πιο ρυθμικών που θα ακούγαμε στον "Mass" -μέχρι πρότινος- κύκλο. Τη στιγμή που όμως, κάθε φορά κάποια από αυτά τα στοιχεία κοντεύει να περάσει τη γραμμή της υπερβολής, οι Amenra φροντίζουν να το επαναφέρουν σε πιο γνώριμες και, ουσιαστικά, αναμενόμενες περιοχές. Παράλληλα, κάτι τέτοιο ευτυχώς και δε γίνεται πολύ συχνά, στέφοντας με επιτυχία το τεχνικό κομμάτι πίσω από το δίσκο.
Από εκεί και πέρα, ο μυστικισμός, η σφοδρότητα, η μαυρίλα και η επερχόμενη κάθαρση, επικρατούν όσο ποτέ άλλοτε στο “De Doorn” , καταφερνοντας να αποτυπωθεί όσο πιο πιστά γίνεται η πραγματική γεύση και το συναίσθημα που αφήνει ένα συγκρότημα σαν τους Amenra, όπου είναι ζωτικής σημασίας η live εμπειρία για έναν ακροατή, ώστε να μπορέσει να αντιληφθεί επακριβώς περί τίνος πρόκειται. Κάλλιστα εδώ είναι ίσως η πιο πετυχημένη μεταφορά της σχεδόν "θρησκευτικής" εμπειρίας που ακολουθεί τους Amenra χρόνια τώρα, χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχει εύκολος αντικαταστάτης του "A Solitary Reign", που ήταν ό,τι πιο κοντινό στην οποία είχαν φτάσει μέχρι στιγμής.
Μετρώντας πλέον μια πορεία της οποίας χαρακτηριστικό είναι η ταλάντωση μεταξύ εντυπωσιακής βαρύτητας και μινιμαλιστικής ενδοσκόπησης, οι Amenra στο “De Doorn” προσφέρουν το επόμενο δικό τους κεφάλαιο της άκρως προσωπικής, αλλά και φιλοσοφικής ανάπτυξης τους. Μια μπάντα που έχει επιβιώσει είκοσι και πλέον χρόνια δουλεύοντας σε ακραίες μουσικές κοιλότητες και χρησιμοποίησε περιόδους έντονης προσωπικής ταλαιπωρίας ως καύσιμο για να τους οδηγήσει μπροστά, δε μπορεί να δώσει κάτι λιγότερο από ένα αξιομνημονευτο αποτελεσμα. Το “De Doorn” τους επέτρεψε να εξερευνήσουν ένα πολύ ευρύτερο κομμάτι του συναισθηματικού φάσματος, που η μουσική τους είναι ικανή να εκφράσει και ως εκ τούτου, καταρρίπτει τα όρια που έχουν περάσει δεκαετίες, επεκτείνοντας και ωθώντας.
Βαθμολογία: 82/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
