Συντάκτης: Κατερίνα Μήτικα
Οι περισσότεροι από εμάς, το πιθανότερο είναι να γνωρίζουμε την Anneke van Giersbergen (aka ANNEKE), μια από τις καλύτερες γυναικείες φωνές της ροκ μουσικής, από το ένδοξο παρελθόν της ως κεντρική τραγουδίστρια των The Gathering. Από το 1995 μέχρι και το 2006 στα πλαίσια της συνεργασίας τους δημιουργήθηκαν υποδειγματικές δουλειές, μέσα σε αυτές και δίσκοι-σταθμοί για την gothic metal, όπως το “Mandylion” και το “Nighttime Birds”.
Στις 5 Ιουνίου του 2007, ανακοίνωσε την αποχώρησή της από το συγκρότημα για να αφοσιωθεί περισσότερο στο βραχύβιο solo project της, Anneke van Giersbergen & Agua de Annique, το οποίο διήρκησε μέχρι το 2011. Η ενασχόλησή της με το εν λόγω project έφερε στο φως δύο αξιοπρεπέστατους εναλλακτικούς rock δίσκους και ένα πολύ καλό live album που επιδεικνύει τις εξαιρετικές φωνητικές της ικανότητες.
Την επόμενη χρονιά που ακολούθησε μετά την διάλυση των Agua de Annique, η ANNEKE κυκλοφόρησε τον πρώτο solo δίσκο της ως ανεξάρτητη καλλιτέχνιδα, “Everything is Changing” και το 2013 τον δεύτερο, εν ονόματι “Drive”. Στο πέρας της καριέρας της έχει κάνει ποικίλες και σημαντικές συνεργασίες με μεγάλα ονόματα καλλιτεχνών όπως ο Devin Townsend, οι Ayreon, οι Within Temptation, οι Amorphis και οι Anathema.
Για όποιον έχει παρακολουθήσει τη solo πορεία της, είναι φανερό πως επικεντρώνεται σε πιο σύγχρονες, εναλλακτικές, ή αν θέλετε, και pop rock προσεγγίσεις σε σχέση με τη δουλειά της στους The Gathering. Στον νέο της δίσκο, “The Darkest Skies are the Brightest”, που αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 26 Φεβρουαρίου με απόσταση 8 ετών από τον προηγούμενο, έχει περισσότερο ακουστικό και pop ύφος, αν αναλογιστούμε τον ήχο και των άλλων δύο solo δίσκων της.
Το “The Darkest Skies are the Brightest” πρόκειται για μια συλλογή ακουστικών, πρωτίστως, τραγουδιών σε μορφή μουσικού αφηγήματος όχι όμως με την τεχνική του spoken word, όπως πιθανόν πολλοί και πολλές από εσάς υποθέσατε. Η φωνή της ANNEKE όπως πάντα μαγευτική και υπνωτιστική, θα γοητεύσει τον ακροατή, θα τον χαλαρώσει και θα τον μεταφέρει σε ένα ταξίδι περιδιάβασης των ίδιων του των αναμνήσεων και σκέψεων. Ο τίτλος του άλμπουμ, “The Darkest Skies are the Brightest”, δηλώνει πως θεματικά εξερευνά την κατάσταση τού όταν αντιμετωπίζουμε δυσχερείς καταστάσεις στην καθημερινή μας ζωή, για να αποκτήσουμε δύναμη, αναγκαζόμαστε να ανατρέξουμε στα ανώτερα ερωτήματα της ζωής αναζητώντας απαντήσεις. Δεν θεωρείται concept album, ισχύει όμως η ύπαρξη μιας χαλαρής θεματικής σύνδεσης ανάμεσα στα κομμάτια.
Το νέο υλικό της ANNEKE δεν αποσκοπεί στο να «ρίξει σαγόνια», αλλά προτιμά να δίνει έμφαση στις ανθρώπινες σχέσεις, στις μικρές καθημερινές χαρές ή και δυσκολίες της ζωής, όπως για παράδειγμα η αγάπη και οι θυσίες που προτίθεται να υποστεί ο καθένας για να την κατακτήσει. Το κομμάτι που μου κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον είναι σίγουρα το single “My Promise”. Με διαφορά το σκοτεινότερο του δίσκου, θα έλεγα πως μας θυμίζει εποχές The Gathering, με τα υπέροχα έγχορδα στην ενορχήστρωση να εναποθέτουν βάρος στην ατμόσφαιρα και την αιθέρια φωνή της ANNEKE να μας σαγηνεύει. Τα αμέσως επόμενα αγαπημένα κομμάτια είναι τα “Keep It Simple” και “Lo and Behold”. Το πρώτο μπορεί να φανεί σε ορισμένους λίγο επαναλαμβανόμενο, ωστόσο η προσθήκη των backing vocals προς το τέλος του κομματιού το καθιστούν πιο λαμπερό και κάνουν τη διαφορά. Το δεύτερο έχει country στοιχεία και catchy ρυθμό που αναπαράγεται διαρκώς στη μνήμη, με τα φωνητικά της ANNEKE να το κάνουν μια πολύ ευχάριστη ακουστική εμπειρία. Τα υπόλοιπα κομμάτια είναι μια μίξη καλών και πολύ καλών στιγμών, που άλλοτε είναι μπαλάντες και άλλοτε τραγούδια με παραπάνω ενέργεια.
Στο σύνολό του, το “The Darkest Skies are the Brightest” είναι αρτιότατο. Περιέχει απλές συνθέσεις με μια ακουστική pop προσέγγιση, γεμάτες συναίσθημα. Δεν λείπει η παρουσία εγχόρδων και χάλκινων πνευστών τα οποία συνδυάζονται με την ακουστική κιθάρα και τα ακουστικά κρουστά, προσφέροντάς μας έτσι ένα πιο πληθωρικό αποτέλεσμα. Ο δίσκος έρχεται να μαγέψει τον ακροατή με την φωνή της Anneke van Giersbergen και να τον αναμείξει με ζητήματα της καθημερινότητας αλλά και με ευρύτερα φιλοσοφικά ερωτήματα της ζωής, χρησιμοποιώντας έναν πιο ανάλαφρο τρόπο. Μερικές φορές ακολουθώντας την πολιτική του “keep it simple” για τη διατήρηση του μινιμαλιστικού χαρακτήρα ενός προϊόντος τέχνης, εφόσον η ειλικρίνεια και η αφοσίωση αποτελούν βασικά συστατικά της δημιουργίας του, καταλήγει να πραγματοποιεί αποτελεσματικότερα τον σκοπό του δημιουργού του, σε σχέση με κάτι φανταχτερό αλλά στην πραγματικότητα κενό.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Κατερίνα Μήτικα
Comments
