Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Πλήρως δραστήριοι οι Annihilator τον τελευταίο χρόνο, με ανανεωμένη (συναυλιακή και μόνο) σύνθεση και, το βασικότερο όλων, ΚΙΝΗΤΡΟ. Αυτό το διαπιστώσαμε και όλοι όσοι βρεθήκαμε στη συναυλία τους στην Αθήνα το Νοέμβριο του περασμένου έτους. Έστω και ετεροχρονισμένα λοιπόν, μιας και κυκλοφόρησε επίσημα στις 24 Ιανουαρίου του 2020, το “Ballistic, Sadistic” θα παρουσιαστεί για να αναδείξει την πολύ καλή πορεία, που έχουν χαράξει οι Καναδοί.
Ο Jeff Waters, για μια ακόμα φορά, αναλαμβάνει τα πάντα στο δίσκο εκτός των ντραμς. Κοινώς, παίζει μπάσο, ρυθμική και lead κιθάρα, τραγουδάει και επίσης ασχολήθηκε με την παραγωγή, τη μίξη και ό,τι άλλο αφορά τη δημιουργία του άλμπουμ στο στούντιο. Τα τύμπανα ανέλαβε ο Fabio Alessandrini, ενώ οι Aaron Homma και Rich Hinks είναι τα άλλα δύο μέλη σε κιθάρα και μπάσο αντίστοιχα, που στρατολογήθηκαν για τις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας και την απογείωσαν κυριολεκτικά στο σανίδι.
Στα του δίσκου τώρα, το “Ballistic, Sadistic” είναι ένα άλμπουμ που βασίζεται στην ταχύτητα κατά κύριο λόγο. Είναι heavy όσο πρέπει και κινείται στα χωράφια του ευρύτερου thrash/ speed metal, έχοντας τον ήχο και την παραγωγή του σήμερα, χωρίς ρετρολαγνίες. Περιέχει κομμάτια που σίγουρα θα αποτυπωθούν, κυρίως στους φανατικούς, όπως τα “Armed To The Teeth”, “The Attitude”, “I Am Warfare”, “Riot” και “Dressed Up For Evil”, ενώ έχει και την κομματάρα “Psycho Ward” (μακράν το καλύτερο), με το υπέροχο ρυθμικό της σόλο, στα πρόθυρα και του σκληρού rock. O Jeff έχει δουλέψει λεπτομερώς κάθε σημείο του δίσκου, δίνοντας ασφαλώς ιδιαίτερη προσοχή στα κιθαριστικά μέρη, αλλά και στα ρεφρέν. Το “Lip Service” είναι μια σύνθεση σαν το δίδυμο αδελφάκι του “Knight Jumps Queen”, ξεκινώντας με τον ίδιο ρυθμό στα ντραμς, συνοδευόμενο μόνο από μπάσο στην αρχή, ενώ γενικά η δομή του βασίζεται 100% στον ύμνο του, προ 28ετίας, “Set The World On Fire”.
Η μεγάλη εικόνα και η τελική εντύπωση που μένει, είναι πως το 17ο στούντιο άλμπουμ των Annihilator θα ικανοποιήσει κόσμο και κοσμάκη με την ποικιλία που διαθέτει σε ιδέες κι έμπνευση. Είναι μια πραγματικά ειλικρινής μουσική πρόταση, που σίγουρα δε θα περάσει (και δεν πρέπει κιόλας) απαρατήρητη.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
