Ημερομηνία δημοσίευσης: 22 Απριλίου 2017
Ο όρος του post-black metal έχει αρχίσει και καταντάει πολύ κουραστικός και περιοριστικός, γιατί αφενός τα πιο σκληρά και επιθετικά σχήματα έχουν αρχίσει και ακούγονται όλα ίδια σα φωτοτυπίες, ενώ τα πιο πειραματικά σχήματα έχουν επεκταθεί σε τόσο μεγάλες αναζητήσεις και επιρροές, που θα μπορούσαν να αποτελούν μια υποκατηγορία από μόνα τους, όπως συμβαίνει με το blackgaze (λόγω της shoegaze επιρροής).
Στην περίπτωση του παρουσιαζόμενου συγκροτήματος έχουμε να κάνουμε αποκλειστικά με post-rock πειραματισμούς στον ήχο. Εδώ και τρία πλέον άλμπουμ παρατηρείται αυτό το ίδιο μοτίβο, που περιλαμβάνει επίσης και πολλά ακουστικά περάσματα. Πρόκειται για ένα πείραμα επιτυχημένο μεν, όχι πρωτότυπο δε, αφού έχουν προϋπάρξει σίγουρα οι Harakiri For The Sky, στους οποίους μάλιστα παίζει σαν live κιθαρίστας ο ιθύνων νους των Anomalie, Marrok.
Από εκεί λοιπόν είναι ξεκάθαρη η ομοιότητα και η επιρροή στη μουσική των Αυστριακών, κάτι που δεν αλλάζει ούτε και σε αυτό το άλμπουμ. Αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν όμως, είναι η κλίση τους προς την ατμοσφαιρική μεριά των συνθέσεων, κάτι που απογειώνει τα άλμπουμ τους και τους κάνει να ξεχωρίζουν από τη μάζα στον συγκεκριμένο ήχο που αναζητά μόνο τη βιαιότητα και την ωμότητα. Ακόμα και τα καθαρότερα black σημεία δεν πατάνε καθόλου στο καλούπι του post-black, αλλά θυμίζουν περισσότερο το Αμερικάνικο black, το οποίο είναι από μόνο του βασισμένο περισσότερο στην ατμόσφαιρα.
Μπορεί βέβαια σε αυτό το τρίτο άλμπουμ να μην ξεφεύγουν από τα πρότυπα που δημιούργησαν με τα δύο προηγούμενα άλμπουμ τους, από τη στιγμή όμως που πρόκειται για ένα περιορισμένης προβολής project το οποίο δεν έχει τη δυνατότητα για εκτεταμένες live περιοδείες, θεωρώ πως υπάρχει πολύς κόσμος που δεν τους γνωρίζει, και με αυτό το άλμπουμ είναι μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία να γίνει αυτό.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
