Συντάκτης: Γιώργος Τσολάκος
Αυτό θα πει παραγωγικότητα. Οι τρελο-Καναδοί χτίζουν ένα σερί από το 2018 και το “Pounding The Pavement”, που φτάνει μέχρι και το ολοκαίνουργιο “Impact Is Imminent”. Oι Anvil λοιπόν μας προσφέρουν έναν ακόμα δίσκο, με 14 συνθέσεις, οι οποίες, μην ρωτάτε, κινούνται στα μοτίβα των πρόσφατων κυκλοφοριών τους. Ηeavy και γρήγορες κιθάρες, μελωδικά power metal περάσματα και στιβαρό παίξιμο από τον Chris Robertson που κλείνει αισίως 8 χρόνια στη θέση του μπασίστα. Οδηγούμενοι εκ του ασφαλούς από το δίδυμο των Kudlow και Reiner, το power trio από το Toronto φαίνεται να έχει βρει τη χρυσή φόρμουλα της επιτυχίας.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει αξιομνημόνευτα riffs που οδηγούν σε στρωτά κουπλέ και κατόπιν σε ακόμα πιο αξιομνημόνευτα ρεφρέν. Παίρνοντάς τα με τη σειρά τα κομμάτια, τα “Take A Lesson” και “Ghost Shadow” είναι mid-tempo, ενώ στο “Another Gun Fight” οι ταχύτητες πέφτουν κι άλλο. Ο πρώτος δυναμίτης σκάει με το “Fire Rain”, όπου πραγματικά όλη η μπάντα είναι…οn fire απ’ την αρχή ως το τέλος. Μελωδία και ταχύτητα συνδυάζονται άψογα σε ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ. To “Teabag” είναι ένα ωραίο instrumental και τα “Don't Look Back”, “Someone To Hate”, “Bad Side Of Town” και “Wizard's Wand” πατάνε στις φόρμες που προαναφέραμε. Φτάνουμε και στο “Lockdown” (ρε, πλάκα μας κάνετε;) με αυτές τις απίστευτα μελωδικές κιθάρες και ένα επικό συναίσθημα να πηγάζει. Αυτός είναι ο δεύτερος δυναμίτης του δίσκου, ενώ το “Explosive Energy” σου δίνει όντως ενέργεια να συνεχίσεις την ακρόαση.
To “Shockwave”, μάλλον αχρείαστο, ρίχνει κατά πολύ ταχύτητες και παλμούς, διότι το “The Rabbit Hole”, που έχει προηγηθεί συνέχισε τον ξέφρενο ρυθμό που είχε δώσει η μπάντα. Το “Gomez” το συναντάμε σαν bonus track, εδώ οι Anvil καινοτομούν, χαρίζοντάς μας μια καθαρά οργανική και μελωδική σύνθεση με σαξόφωνο, τρομπόνι και τρομπέτα σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η μπάντα φαίνεται να έχει έμπνευση να γράφει έστω αξιοπρεπή και άνω τραγούδια, έχει βρει μια ρουτίνα κι ένα σταθερό μοτίβο στο γράψιμο και δεν ξεφεύγει καθόλου απ’ αυτό.
Το “Impact Is Imminent” δε χωράει ιδιαίτερη ανάλυση, λόγω και του στυλ μουσικής που περιέχει. Είναι ένας καλός, μα πραγματικά καλός δίσκος και μέχρι εκεί. Θα περάσουμε καλά ακούγοντάς τον; Nαι. Θα μπορούσαμε να ζήσουμε και χωρίς αυτόν; Και πάλι ναι. Ίσως σε μερικά χρόνια να κάθεται σαν το μαγκούφη στη γωνιά κάποιας δισκοθήκης, ίσως όμως και να παίζει ακόμα. Το σίγουρο είναι ότι δε με χάλασε.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Γιώργος Τσολάκος