Συντάκτης: Κατερίνα Μήτικα
Οι Arch Enemy επιστρέφουν μετά από πενταετή απουσία και έχουμε κάθε λόγο να είμαστε ενθουσιασμένοι. Το “Deceivers”, ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος από το 2017 και ο ενδέκατος της δισκογραφίας τους. Άξιζε άραγε το διάστημα πέντε χρόνων που μεσολάβησε από την τελευταία τους κυκλοφορία;
Οι Σουηδοί δηλώνουν ανυπόμονοι να δείξουν τις διαθέσεις τους από την αρχή της νέας τους δουλειάς, καθώς το θυελλώδες “Handshake With Hell” δεν καθυστερεί ούτε στιγμή να αποκαλύψει αυτά, που με τόσο μεράκι επιμελούνταν οι Arch Enemy όλο αυτό το διάστημα. Από το κομμάτι δε λείπει τίποτα. Η χαρισματική frontwoman του συγκροτήματος Alissa White-Gluz, δε θεωρείται τυχαία μία από τις πιο ταλαντούχες και σημαντικές γυναικείες μορφές της σύγχρονης metal σκηνής. Το “Handshake With Hell” είναι γραμμένο με τρόπο τέτοιο ώστε να της επιτρέπει να ξεδιπλώσει πλήρως τα ταλέντα της. Εκτός από τα brutal φωνητικά για τα οποία η Alissa είναι ιδιαίτερα αγαπητή, το κομμάτι ξεσκεπάζει και μια πιο μελωδική πλευρά της που δεν ακούμε συχνά. Ο συνδυασμός τους είναι αρμονικός και προσδίδει μια εξαιρετική αίσθηση αντίθεσης, που στοιχειώνει. Τα μέρη της μπάντας είναι επίσης περίπλοκα, γρήγορα και βαριά, συνεχίζοντας τη melodic death metal παράδοση του ονόματός τους. Το “Handshake With Hell” επάξια κατέχει μια θέση στις πιο λαμπρές στιγμές του δίσκου.
Το “Deceiver, Deceiver” που ακολουθεί, αποτελεί ένα από τα πιο ωμά κομμάτια του “Deceivers”. Εδώ το στιχουργικό περιεχόμενο του δίσκου αναδεικνύεται ιδιαίτερα, στηριζόμενο εμφατικά από τη βιαιότητα του παιξίματος των Arch Enemy. Το “Deceivers” δε θεωρείται concept album, ωστόσο υπάρχει μια σύνδεση στη θεματολογία των τραγουδιών που το απαρτίζουν, η οποία κατά κύριο λόγο έχει ως επίκεντρο την πλάνη.
Οι Arch Enemy αποφάσισαν να διατηρήσουν τα πιο κλασικά heavy metal riff lines τους για το θεατρικό και αρκετά πιο επικό “In The Eye Of The Storm”, ενώ το “The Watcher” συνδυάζει το melodic death metal με κάποιες όμορφες, αχνές symphonic power metal και heavy metal λεπτομέρειες. Το intro του “Poisoned Arrow” προσφέρει μια πιο χαλαρή στιγμή στο “Deceivers” με τα υπέροχα έγχορδα, ενώ στη συνέχεια διατηρεί το πιο αργό tempo, αλλά και μια πιο επική διάθεση σαν τους δύο προκατόχους του. Ο διάδοχος του “Poisoned Arrow”, “Sunset Over The Empire”, είναι το προσωπικό μου αγαπημένο από το νέο δίσκο. Διαθέτει εκπληκτικά συμφωνικά μέρη στα ρεφραίν και σηματοδοτεί την επιστροφή της θύελλας, από την εισαγωγή του ακόμα. Εδώ η μπάντα «μοστράρει» τις συνθετικές της ικανότητες και μια απαστράπτουσα παραγωγή με την υπογραφή του Jacob Hansen, παρουσιάζοντάς μας ένα περιπετειώδες και άκρως ενδιαφέρον σύνολο.
Πριν ακόμα πέσει η τρίχα από το μεγαλειώδες “Sunset Over The Empire”, έρχεται το δεύτερο single του “Deceivers”, “House Of Mirrors”, για να μας κρατήσει σε εγρήγορση με το κλασικό στυλ Arch Enemy, προσαρμοσμένο βέβαια στα νέα δεδομένα. Τα μαύρα φτερά του “Spreading Black Wings” μας καλύπτουν απροσδόκητα για να μας βυθίσουν στο σκοτάδι. Το συγκεκριμένο κόμματι είναι από τα σκοτεινότερα του δίσκου με μια ατμόσφαιρα κατάμαυρη, σχεδόν black metal. Λίγο πριν το τέλος το ambient instrumental “Mourning Star” μας χαλαρώνει με τον σκοτεινό, μυστήριο και αιθέριο ήχο του, ενώ το “One Last Time” για μια τελευταία φορά ανεβάζει τους παλμούς. Θα το χαρακτήριζα ως μια melodic death metal μπαλάντα, στο βαθμό που είναι εφικτό να μην είναι κενή νοήματος μια τέτοια πρόταση. Το κλείσιμο “Exiled From Earth” επαναφέρει το mood στη σκληρότητα και το σκοτάδι και το διατηρεί εκεί μέχρι τέλους.
Το “Deceivers”, σε πολλαπλούς τομείς, μαρτυρά φανερά την αφοσίωση των Arch Enemy σε αυτό που κάνουν. Είναι ένας δίσκος με εξαιρετική παραγωγή, προικισμένος με την ικανότητα να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή από την αρχή μέχρι το τέλος και να δημιουργεί το αίσθημα της αδημονίας για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Νιώθω την ανάγκη να σταθώ στο γεγονός πως βρήκα ελαφρώς ενισχυμένες τις επικές του αξίες σε σύγκριση με τις παρελθοντικές δουλειές των Arch Enemy, στοιχείο ιδιαιτέρως ευπρόσδεκτο και θετικό. Οι συνθέσεις που συμπεριλήφθηκαν στη διάρκειά του μπορεί να μην έθεσαν τις βάσεις για να οικοδομηθεί κάποιο νέο ιδίωμα, όμως είναι ευφάνταστες, περίπλοκες, γρήγορες, σκληρές, μελωδικές, απολαυστικές, αποδεικνύοντας πως επάξια κουβαλάνε το βαρύ όνομα με καριέρα χρόνων, που τις προσυπογράφει. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι κανένα κομμάτι δεν επιτέλεσε τον ανιαρό ρόλο του filler, όλα είχαν να προσφέρουν το δικό τους λιθαράκι στο εκπληκτικό τελικό αποτέλεσμα.
Το “Deceivers” είναι ένα ολοκληρωμένο έργο με ταυτότητα Arch Enemy, που με την ποιότητά του στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και διατηρεί τις προσδοκίες στα ίδια υψηλά επίπεδα.
Βαθμολογία: 88/100
Για το Rock Overdose,
Κατερίνα Μήτικα
Comments
