Ημερομηνία δημοσίευσης: 11 Ιουνίου 2019
Το γεγονός ότι το “Winter Ethereal” έσκασε απροειδοποίητα και χωρίς τυμπανοκρουσίες νομίζω ότι αντικατοπτρίζει πλήρως το προφίλ των δημιουργών του. Έτσι πάντα ο Jim Matheos διαλέγει να κινείται στις σκιές χωρίς να προκαλεί παρά μόνο με τις συνθέσεις του. Ο δε John Arch είχε επιλέξει να εξαφανιστεί για αρκετά χρόνια ωσότου έχει κάτι πραγματικό καλό για να δώσει στον κόσμο ,θυμίζω ότι επανεμφανίστηκε στα μουσικά δρώμενα με το EP “A Twist of Fate” το 2003 σαν solo καλλιτέχνης και ότι μετά από την φυγή του από τους Fates Warning το 1987 δεν είχε ανακατευτεί (επίσημα τουλάχιστον) με άλλο μουσικό project (του είχε γίνει πρόταση να γίνει τραγουδιστής των Dream Theater τότε και την αρνήθηκε) .
Τελικά με πίεση αυτή την φορά από τον Arch οι Arch/Matheos μας παρουσιάζουν τον δεύτερο full-length δίσκο τους (το “Sympathetic Resonance “ κυκλοφόρησε το 2011) και αυτή την φορά δεν περιέχει μουσική που προοριζόταν για τους Fates Warning. Tο “Winter Ethereal” δημιουργήθηκε από το μηδέν, με αποτέλεσμα ο Matheos να έχει στο μυαλό του τον τρόπο που διαλέγει ο Arch τις φωνητικές του γραμμές και να του αφήνει ελεύθερο χώρο για να ακροβατήσει στις υψίφωνες περιοχές που κινείται. Φυσικά ένας τόσο χαρισματικός συνθέτης σαν το Matheos δεν γίνεται να μην λάμψει και να μην βάλει την προσωπική του σφραγίδα στο “Winter Ethereal”. Με αυτόν το τρόπο χτίζονται τραγούδια που θα μπορούσαμε να πούμε ότι περιέχουν δύο συνθέσεις μέσα τους, καθώς συμβαίνουν πολλά πράγματα παράλληλα χωρίς να ακολουθούν καμιά πεπατημένη.
Θεωρώ ότι ο Jim Matheos είναι ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες τις εποχής μας. Με μόνη απόδειξη ότι έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια με τους Fates Warning ,με τους OSI, σαν solo καλλιτέχνης αλλά και με τους Arch/Matheos που δεν υπάρχει πουθενά κάτι που να είναι κάτω τον προσδοκιών ή να είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενο. Έτσι και το “Winter Ethereal” είναι σιγουράκι. Αν είσαι οπαδός του ιδιώματος που λέγεται Progressive Metal και δεν έχεις καταλάβει γιατί πράγμα μιλάω μάλλον σου βρήκα δουλειά… Δεν γίνεται να αναφερθώ στο “Winter Ethereal” χωρίς να κάνω αναφορά και στου υπολοίπους μουσικούς που κλήθηκαν να βοηθήσουν στην δημιουργία του. Μιλάμε για ένα δίσκο που στα credits του έχει τα ονόματα των:Steve DiGiorgio, Joey Vera, Sean Malone, Joe DiBiase, Mark Zonder και Bobby Jarzombek. Από μόνο του σαν γεγονός σε κάνει να θες να ακούσεις το δίσκο, δεν θες κάτι άλλο. Αν και το παραδέχομαι θα ευχαριστιόμουν πολύ ένα ντουέτο του Arch με τον Alder αλλά δεν πειράζει την επόμενη φορά.
Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ για να μπορέσω να κάνω αυτό το review( και αυτός είναι ο λόγος που δεν κατάφερα να το παρουσιάσω νωρίτερα) για έναν και μοναδικό λόγο, κάθε φορά που ξεκινούσα να γράφω κάτι, σταμάταγα και απλά άκουγα τον δίσκο, χωρίς να κάνω τίποτα άλλο παράλληλα. Το “Winter Ethereal” σε ρουφάει , σε παίρνει μαζί του, από την στιγμή που θα πατήσεις το play για τα επόμενα 68 λεπτά δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο, θα αφεθείς πλήρως σε όλα εκείνα που συμβαίνουν μέσα του. Ένα ταξίδι που σίγουρα θα επιστρέψεις από αυτό κερδισμένος , τίποτα λιγότερο…
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rockoverdose.gr
Κωνσταντίνος Μπενάς
Comments
