ASTRAL EXPERIENCE – “Clepsidra”

Συντάκτης: Άγγελος Χατζηγιάννης

 

Ένα ιδανικό παράδειγμα μιας όμορφα πακεταρισμένης και πλασαρισμένης μετριότητας. 

 

Για ακόμα μια φορά περιπλανιόμαστε στα σκοτεινά νερά του progressive ιδιώματος, με οδηγό αυτή τη φορά τους Astral Experience, ένα συγκρότημα από τη Valencia της Ισπανίας που φέτος φέρνει στη δημοσιότητα το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ του με τίτλο “Clepsidra”.

 

Αν και δεν έχει παράξει ποτέ κάποιο σημαντικό όνομα στον χώρο, η σχέση της Ισπανίας με το prog/power ιδίωμα κάθε άλλο παρά αμελητέα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Οι υπερβατικές και εξεζητημένες χρονικές ακολουθίες της progressive δένουν αρμονικά με το φλογερό πνεύμα των κατοίκων της Ιβηρικής Χερσονήσου, με αποτέλεσμα κατά καιρούς να αναδύονται ενδιαφέρουσες προτάσεις για τα αυτιά των φίλων τους είδους.

 

Το “Clepsidra” λοιπόν, με το κλασσικό φουτουριστικό και με έντονα χρώματα εξώφυλλο, στηρίζεται στα προαναφερθέντα στοιχεία προσφέροντάς μας ενεργητικές και διασκεδαστικές συνθέσεις, οι οποίες ωστόσο δεν καταφέρνουν να καινοτομήσουν. Αφενός, οι στίχοι εξ’ ολοκλήρου στα ισπανικά προσφέρουν μια αναγκαία δόση μυστηρίου που ταιριάζει στην ατμόσφαιρα του δίσκου, αφετέρου η φύση της γλώσσας τείνει να αποσυντονίζει τον ακροατή.

 

Τα ορχηστρικά μέρη συνδυάζουν αρμονικά τον ορμητικό και επιθετικό χαρακτήρα του power metal με τη μελωδικότητα και τον λυρισμό του prog, δυστυχώς όμως μένουν πίσω εξαιτίας μιας “μπουκωμένης” παραγωγής που σε πολλά σημεία δεν καταφέρνει να αναδείξει τις αρετές των μουσικών όπως τους αρμόζει.

 

Οι εννιά συνθέσεις του δίσκου κυμαίνονται μεταξύ του sing-along κολλητικού (Marionetta De Cristal, Reloj De Arena) και του τεχνικού (Volver a Empezar, Espiral: Ego Pt.III), ενώ μια εντελώς αχρείαστη και άνευρη διασκευή του “Get Lucky” των Daft Punk αφήνει μια πικρή επίγευση στο κλείσιμο.

 

Σε γενικές γραμμές, το νέο άλμπουμ των Astral Experience είναι καθ’ όλα μέτριο. Οι ισπανικοί στίχοι και οι πιασάρικες συνθέσεις του προσδίδουν μια ξεχωριστή ταυτότητα ανάμεσα στις κυκλοφορίες της χρονιάς, ωστόσο η κακή παραγωγή και η φαινομενικά “ασφαλής” προσέγγιση του στερούν τη δυνατότητα να ξεχωρίσει από το πλήθος των κυκλοφοριών στην αστείρευτη δεξαμενή του σύγχρονου prog.

 

 

 

Βαθμολογία: 68/100

 

 

 

Για το Rock Overdose,

Άγγελος Χατζηγιάννης



 

Comments