Το να είσαι στην ομάδα κριτικών ενός μεγάλου ιντερνετικού περιοδικού, όπως το Rock Overdose, αυτό που σίγουρα σου προσφέρει είναι η ελευθερία έκφρασης, γνώμης, απόψεων και πάνω από όλα να γράψεις ελεύθερα και χωρίς πίεση αυτό που νομίζεις για οποιοδήποτε συγκρότημα, όσο μεγάλο ή μικρό όνομα και να είναι. Επίσης έχεις την δυνατότητα να προτείνεις κάποια συγκροτήματα που δεν υπάρχουν στα promos που στέλνουν εταιρίες και συγκροτήματα.
Έτσι λοιπόν και με τους Γερμανούς Battlesword που αν και έχουν 17 χρόνια παρουσίας, δεν τους ήξερα καθόλου, μέχρι που τους άκουσα στο youtube τυχαία. Αμέσως ζήτησα να γίνει η κριτική, καθώς εδώ πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά που θα κάνει πολύ χαρούμενους τους οπαδούς του μελωδικού Death/Viking metal και κυρίως όσους λατρεύουν το ‘’Versus the World’’ των Amon Amarth!! Διαβάζοντας λίγα πράγματα για αυτούς στην σελίδα τους στο facebook, έχουν ακόμη ένα cd το 2003, με τίτλο ‘’Failing in Triumph’’, που είναι εξίσου πολύ καλό.
Οι Γερμανοί λοιπόν φαίνεται να είχαν λατρέψει το ‘’Versus the World’’ και να αποφάσισαν απλά να βγάλουν κάτι παρόμοιο!! Δε ξέρω πόσοι από εσάς έχετε απογοητευτεί από τις τελευταίες δουλειές των σκανδιναβών, και ειδικά το ‘’Jomsviking’’, (σε αυτούς ανήκω και εγώ), αυτοί όμως οι ‘’μαχητές με τα σπαθιά’’ ήρθαν για τα καλά να υψώσουν ‘’τα λάβαρα της καταστροφής’’!! Πώς θα σας φαινόταν λοιπόν ένα έπος που θυμίζει παλιούς καλούς Amon Amarth, Dark Tranquillity, In Flames κ.α; Εγώ θα έλεγα ότι αποτελεί μια όαση μέσα στην έρημο. Η έκδοση του cd που έχω μπροστά μου έχει 12 έπη και δε λέει να σταματήσει να παίζει εδώ και μέρες. Όχι, δεν υπάρχει κάτι καινούργιο, κάτι που θα δώσει πνοή στον χώρο, όμως αυτό που κάνουν, ξέρουν και το κάνουν τέλεια. Έτσι και δε μπορούσα να ξεχωρίσω τα φωνητικά του Axel από αυτά του Johan Hegg και μου το έδινε κάποιος χωρίς να ξέρω τι είναι, σίγουρα θα έλεγα Amon Amarth!
Δεν έχουν να αποδείξουν κάτι, δε ξέρω αν θα γνωρίσουν τη δόξα των Σκανδιναβών αν και η αλήθεια είναι πως δε με νοιάζει καθόλου γιατί είχα την τύχη, έστω και τυχαία, να ακούσω έναν δίσκο πραγματικό διαμάντι του χώρου. Πολύ καλοί μουσικοί, με εξαιρετικά drums, οι ρυθμικές κιθάρες να σε παρασέρνουν σε ένα ασταμάτητο headbanging, πολύ ωραία καθοριστικά solos που σε βάζουν στο ‘’πεδίο της μάχης’’, δυνατές μπασογραμμές και ένας τραγουδιστής που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους Johan Hegg/Alex Krull. Όλα τα τραγούδια είναι ύμνοι, έπη… όπως θέλετε να το πείτε.
Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν στο συγκρότημα για την πολύ καλή δουλειά που φαίνεται να κάνουν, έστω και underground. Κέρδισαν έναν φανατικό οπαδό που όπου βρίσκει ευκαιρία θα μιλάει γιαυτούς με τα καλύτερα λόγια και εύχομαι να έχουν ένα λαμπρό μέλλον γιατί πραγματικά τους αξίζει!!
Βαθμολογία : 88/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης ‘’ΘΩΡ’’ Φαλάγγης
Comments
