Ημερομηνία δημοσίευσης: 29 Ιουνίου 2018
Να που έπεσε στα χέρια μου ο πρώτος ελληνικός metal δίσκος για παρουσίαση. Το “Ad Astrae”, ο φετινός δίσκος των Bewized. Ξεκαθαρίζω εξ αρχής πως είμαι εκ φύσεως περισσότερο αυστηρός όταν ακούω ελληνικές μπάντες. Αυτό έχει να κάνει σχεδόν μόνο με τα φωνητικά. Σίγουρα είμαι της άποψης πως ο ακραίος ήχος ταιριάζει καλύτερα στις ελληνικές μπάντες και τα brutal φωνητικά επίσης. Δεν φταίνε οι τραγουδιστές…είναι η άτιμη η γλώσσα που μαθαίνουμε από μικροί και δεν μας αφήνει μετά να κάνουμε τις απαραίτητες τρικλοποδιές στην γλώσσα (μέλος της στοματικής κοιλότητας) για να έχουμε σωστή προφορά στα αγγλικά. Τέλος πάντων, όταν είσαι έλληνας και brutal σου πάει περισσότερο. Για να καταλάβεις τι εννοώ, άκου Καταχνιά/ Mummrah για ελληνικό στίχο, Exhumation/ Descending για αγγλικό, ακόμα ακόμα και Stahlträger για μίξη αγγλικού/ ελληνικού/ γερμανικού στίχου. Μάνι μάνι ούτε μια ελληνική μπάντα με καθαρό αγγλικό στίχο δεν μου έρχεται στο μυαλό (αχ αυτή η προφορά…).
Τους Bewized δυστυχώς δεν έχει τύχει να τους ξανακούσω. Μού είπανε πως είναι εξτρήμ. Για να δούμε… Πρώτη εντύπωση το εξώφυλλο και το artwork. Καταπληκτικά δουλεμένο όλο το booklet, σαφώς ανώτερο από τα αντίστοιχα των προηγούμενων δουλειών τους. Από έλληνα κι αυτό (Jon Toussas). Βλέπω πως το mixing/ mastering έγινε στην Αγγλία (Four Walls Studio), οπότε λαμβάνοντας υπόψη και τα παραπάνω περιμένω μια αν μη τι άλλο προσεγμένη δουλειά.
Πατώντας το play δεν πέφτω καθόλου έξω. Οι Bewized είναι μια από αυτές τις μπάντες που γουστάρουν πολύ αυτό που κάνουν. Τα παιδιά στοχεύουν στα άστρα (“Ad Astra”) και αυτό φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις του δίσκου. Σε λιγότερο από μία ώρα ξεδιπλώνονται στα αυτιά μας 12 αστερισμοί όπως τους βλέπει ο Paschalis Theotokis, ο mastermind (στίχοι/μουσική) πίσω από τους Bewized. Φοβερή δουλειά στις κιθάρες και στο rhythm section, τόσο που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει αντίστοιχες γαλλικές, γερμανικές, σουηδικές μπάντες του είδους. Μουσικά οι ήχοι κινούνται από το melodic death στο djent με εμβολές παραδοσιακών οργάνων, αμανέδων και κρυπτο-thrash σολαρισμάτων και riff. Η πεμπτουσία του extreme ήχου, χωρίς να ταμπελιάζονται εύκολα. Ο δίσκος είναι γεμάτος ενέργεια από την αρχή ως το τέλος, χωρίς να κουράζει το αυτή, αφού οι εναλλαγές ρυθμού μέσα στα τραγούδια είναι φυσικότατες και χωρίς υπερβολές.
Ένα από τα highlights του δίσκου είναι το “Pyxis Nautica” με καταπληκτικά γυναικεία φωνητικά από την Christina Vasilakaki. Η μόνη μου ένσταση είναι τα σημεία που τα φωνητικά του Paschalis Theotokis (πάλι αυτός;) γίνονται καθαρά ή φωναχτά. Πάντα κατά την προσωπική μου άποψη, brutal φωνητικά σε όλο τον δίσκο θα δίνανε μια άλλη ώθηση (βλέπε παραπάνω). Αλλά γούστα είναι αυτά.
Γενικά το “Ad Astra” των Bewized είναι ένας δίσκος που μπορεί να μπει άνετα στο ίδιο ράφι με τις καλές extreme metal κυκλοφορίες του 2018.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rockoverdose.gr
Acliff
Comments
