Συντάκτης: Δάφνη Γεωργαδάκη
Και το EP τους κυκλοφόρησαν και το release show τους οργάνωσαν, είχαν πρόγραμμα. Οι δικοί μας Beyond Perception πήραν το “New Year, New Me” πολύ σοβαρά και ξετίναξαν τα resolutions τους για το 2023 μέσα στις δύο πρώτες εβδομάδες του χρόνου, για να μην έχουν άγχος στη συνέχεια. Έχοντας κυκλοφορήσει τέσσερα ολόκληρα full length albums από το 2008 μέχρι το 2017, το “Guile” σίγουρα ήταν μια έκπληξη, τουλάχιστον από άποψη αριθμού συνθέσεων και διάρκειας, όχι τόσο από άποψη ύφους και στυλ.
Πέντε κομμάτια, σχεδόν 17 λεπτά και όταν τελειώσει, το ακούς ξανά. Αυτό που λέω πάντα - και όντως το πιστεύω - είναι ότι καμία μπάντα δεν πρέπει να περιορίζεται από το τι αναμένεται να κυκλοφορήσουν, από καμία άποψη. Πέντε κομμάτια αρκούν για να πουν την ιστορία τους; Πέντε κομμάτια να κυκλοφορήσουν. Όταν αρχίζουν να προσθέτουν fillers, ίσα ίσα για να αυξηθεί η διάρκεια του δίσκου, κάπου το αποτέλεσμα κάνει κοιλιά και μετά κανείς δεν είναι χαρούμενος.
Από το “Guile” μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι. Οι Beyond Perception δεν ανακαλύπτουν τον τροχό με το νέο τους πόνημα, αλλά δείχνουν μια καλοδεχούμενη συνέπεια με heavy riffs, δυνατά growls και rock n’ roll ψυχή. Ξεκινάμε με το “To The Point”, χωρίς εισαγωγές και σαχλαμάρες, κατευθείαν στο ψητό με μια πολεμική ιαχή που θα μπορούσε να λέει και “σηκωθείτε αμέσως από καναπέδες, πολυθρόνες, κρεβάτια, ψαροκασέλες”. Και το λέει αρκετά πειστικά για να σε κάνει να σηκωθείς.
Το “Mind Lock” είναι αυτό στο οποίο έδωσα τις περισσότερες επαναλήψεις και κατέληξε στις playlists μου, γιατί ποιος δεν αγαπάει ένα καλό, catchy ρεφρέν; Ειλικρινά, πολύ καλό υλικό, θα σου μείνει στο μυαλό για αρκετή ώρα μετά την ακρόαση. Έπειτα το “Spare Chains” είναι αρκετά straightforward και ξεχωρίζει για τον θυμό που εκφράζει, από την αρχή ως το τέλος. To “Homemade Terror” έχει ένα πολύ ενδιαφέρον break για να πει και η κιθάρα τα δικά της, έστω κι αν δεν κρατάει για πολύ. Το “Shellshock Blues” έχει κρατημένη μια μικρή έκπληξη για το τέλος, είναι ένα τσικ πιο ατμοσφαιρικό και συμμετέχει στα φωνητικά η εξαιρετική Χρύσα Τσαλταμπάση, που κατά τη γνώμη μου, πάντα φέρνει χαρά σε ό,τι συμμετέχει.
All in all, ένα πολύ ευχάριστο άκουσμα, κατάλληλο για headbanging. Παρόλο που δεν παρουσιάζει τρομερή ποικιλία στοιχείων στις συνθέσεις και δεν είναι αυτό που θα αποκαλούσα “colourful”, έχει ένταση από την πρώτη ως την τελευταία νότα, έχει χαρακτήρα και εκφράζει την αφοσίωση της μπάντας στο στυλ που τους αρέσει να παίζουν. Πρόσθεσε στην εξίσωση ότι είναι πολύ καλοί στο να παρουσιάζουν τη δουλειά τους live και να κάνουν το κοινό να περνάει καλά και έχεις ένα καθόλα επιτυχημένο εγχείρημα.
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Δάφνη Γεωργαδάκη
Comments
