Συντάκτης: Βαγγέλης Κατσής
Η περίπτωση του Ολλανδικού heavy metal σχήματος που ακούει στο όνομα Black Knight είναι αρκετά ιδιαίτερη. Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, οι Black Knight σχηματίστηκαν το μακρινό 1981, αλλά μέχρι το 1998, που κυκλοφόρησαν το πρώτο τους full-length δίσκο, είχαν καταφέρει μονάχα να βγάλουν δύο demo (1987 και 1992). Η τελευταία τους κυκλοφορία, πριν το φετινό “Road To Victory” ήταν το 2007, ένα full-length με τίτλο “The Beast Inside”. Επομένως, μιλάμε για ένα συγκρότημα που μετράει σχεδόν 30 χρόνια ζωής, αλλά έχει πολύ περιορισμένη δισκογραφία. Επίσης, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως σε κάθε full-length, το line-up του συγκροτήματος είναι σχεδόν ολοκληρωτικά διαφορετικό, με μοναδικό κοινό παράγοντα σε όλα να είναι ο drummer! Αυτό προφανώς έχει ως αποτέλεσμα να μιλάμε για διαφορετικό στην ουσία συγκρότημα σε κάθε άλμπουμ που βγάζουν οι Black Knight, επομένως το “Road To Victory” μοιάζει περισσότερο με ντεμπούτο, παρά για την 3η full-length κυκλοφορία των Ολλανδών.
Στα του άλμπουμ τώρα, αποτελείται από 8 συνθέσεις και έχει συνολική διάρκεια 44 λεπτά. Το εξώφυλλο του δίσκου φέρνει λίγο σε κολλάζ από διάφορα, άσχετα μεταξύ τους πράγματα. Ένα δάσος με περίεργες μαύρες φιγούρες κάτω δεξιά, ένα κανόνι κάτω αριστερά, ένας καταρράκτης με φράχτη(;;;) στο κεντρικό τμήμα του εξωφύλλου, πάνω δεξιά κάτι που μοιάζει με το Death Star ή ένας τυχαίος πλανήτης που εκρήγνυται, ενώ πάνω αριστερά κάτι που μοιάζει περισσότερο με reference στο “Stairway To Heaven”. Ας πούμε ότι γενικότερα τα εξώφυλλα δεν είναι το πιο δυνατό σημείο του συγκροτήματος. Από μουσικής άποψης, το “Road To Victory” ξεκινάει πολύ δυναμικά με το ομώνυμο τραγούδι και το “Legend”, που πιστεύω είναι τα πιο catchy και αξιόλογα τραγούδια του δίσκου. Τα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ είναι από λίγο έως πολύ forgettable, με τα “Pendragon” και “Primal Power” να προσπαθούν για το κάτι παραπάνω, αλλά να μην ξεφεύγουν από τη γενική μετριότητα των υπόλοιπων. Δεν είναι ότι το άλμπουμ δεν ακούγεται ευχάριστα, απλά είναι πράγματα που λίγο-πολύ έχουν παιχτεί στο παρελθόν και με προβλημάτησαν ως προς το κατά πόσο το “Road To Victory” ανήκει στο 2020.
Εν κατακλείδι, το τρίτο full-length των Black Knight αποτελεί ένα μέτριο heavy metal άλμπουμ, που ομολογουμένως έχει ωραία φωνητικά και ορισμένα εντυπωσιακά solo. Τα riffs δεν είναι άσχημα, αλλά στην πλειοψηφία τους θυμίζουν κάτι γνώριμο από άλλους αντίστοιχους καλλιτέχνες, κάνοντας τις επιρροές από Judas Priest, Queensryche, U.D.O. να είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Θεωρώ ότι οποιοσδήποτε αρέσκεται στο κλασσικό heavy metal θα απολαύσει το “Road To Victory”, αλλά για μια-δυο ακροάσεις, καθώς πέρα από το “Legend” (ίσως και το ομώνυμο τραγούδι “Road To Victory”) δεν πιστεύω ότι έχει κάτι παραπάνω να προσφέρει ο συγκεκριμένος δίσκος.
Βαθμολογία: 58/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Κατσής
Comments
