Ημερομηνία δημοσίευσης: 16 Μαΐου 2018
Όπως συχνά μπορεί να αναρωτιέται κάποιος πως θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν υπήρχε το Power of Love, ο στρατός, τα σύνορα, οι χίπηδες, η φιλοσοφία, τα σχολεία, ο φρέντο, o Φρόντο, αν δεν υπήρχε ο Πούτιν ούτε ο Τραμπ, αν δεν υπήρχαν οι γείτονες απέναντι, αν δεν υπήρχες εσύ, αν δεν υπήρχαν άνθρωποι, αν δεν υπήρχα εγώ και πάει λέγοντας, έτσι αναρωτήθηκα πώς θα ήταν το “[∞]” των Borgne χωρίς το “Peu Importe si Elle M' Aura Aveuglé”. Την απάντηση την έδωσα στον εαυτό μου, θα την δώσω και εδώ, μετά από δυο αναδρομικά λόγια για τους/ τον Borgne, μιας και είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται στο Rock Overdose.
Borgne. Κατά την πρώτη περίοδο ύπαρξής τους από το 1998 ως το 2010 η δημιουργικότητά τους αντικατοπτρίζεται επακριβώς στους τίτλους των κυκλοφοριών και των τραγουδιών τους. Από τα albums “I”, “II” και“III” ξεχώρισα μόνο δύο κομμάτια, το “Αkt.4.1” και το “Akt.9.2”, τα οποία είναι instrumentals –αν γίνομαι κατανοητός. Generic black metal φωνητικά, ενίοτε πιασάρικα riffs, μονοτονία. Μουσικά μόνο και παραβλέποντας την όποια ιστορική αξία του, το “Deathcrush” των Mayhem αξίζει περισσότερο από τα 10+ πρώτα χρόνια ύπαρξης των Borgne. Εντάξει, δεν είναι κάποιο μέτρο σύγκρισης αυτό, αλλά από την άλλη ίσως και θα έπρεπε τελικά.
Γιατί να ακούει κανείς αντίγραφα, κακέκτυπα τις περισσότερες των περιπτώσεων; Γιατί να ακούς Monument αφού υπάρχουν οι Iron Maiden, γιατί να ακούς Vulcano -ξέρω γω- αφού έχεις τους Kreator, γιατί Deep Purple αφού Led Zeppelin, έτσι γιατί να ακούσεις τους πρώτους Borgne ή οποιαδήποτε άλλη νέα black metal μπάντα που προσπαθεί να αντιγράψει demos πρωτοπόρων για να βγάλει CD και να μην ακούσεις οποιοδήποτε συγκρότημα από τις αρχές της νορβηγικής ή και της ελληνικής σκηνής; Πού είναι η εξέλιξη του είδους; Εδώ συμφωνώ με την άποψη του Varg (για όποιον παρακολουθεί το blog του): αν θέλουν να υπάρχουν τέτοιες μπάντες ας υπάρχουν, όμως δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα.
Borgne. Στα ελληνικά σημαίνει μονόφθαλμος. Γαλλική λέξη, που σημαίνει επίσης κακόφημος. Εξ Ελβετίας ορμώμενοι, one-man-black-metal-band,τώρα one-man-and-one-woman-black-metal-band, με την προσθήκη στα πλήκτρα της Lady Kaos δίπλα στον Bornyhake. Συνεργασία από το 2011 που μονιμοποιείται (;) στον δίσκο “[∞]”. Industrial atmospheric black metal. Με την λέξη “industrial” είμαι πάντα επιφυλακτικός. Στο μυαλό μου έρχονται οι Sabazios/ Mysticum, μπάντα αναφορά στο είδος μαζί με τους Thorns. Δυσκολάκι για τους Ελβετούς.
“IV”. Ο τέταρτος δίσκος τους. Θα μπορούσε να σηματοδοτεί αλλαγή νοοτροπίας την μετάβασή της από περισσότερο projectμορφή σε περισσότερο band μορφή με το αποτέλεσμα να είναι εμφανές αισθητικά. Τα φωνητικά σκοτεινιάζουν, τα πρώτα ατμοσφαιρικά και επικά στοιχεία εμφανίζονται δειλά. Από αυτό το σημείο τα πράγματα γίνονται μόνο καλύτερα για τους Borgne. Ένα χρόνο μετά θα συνεργαστεί με τους καταξιωμένους ΟΜΒΜερς, Malefic (Xasthur, Manes, SunO))), Striborg κλπ) και Christoph Ziegler (Vinterriket, Nocternity κα) και βγάζουν το "Entraves de l'âme", για να ενημερωθούμε για τις τελευταίες εξελίξεις περί εμποδίων της ψυχής.
Εκεί γύρω στο 2010-2012 φαίνεται πως η πολυδραστηριότητα του κατά κύριο λόγο drummer Bornyhake / a.k.a. Sergio Moplat Rifis Bornyhake/ a.k.a. Bornyhake Ormenos/ a.k.a. B./ a.k.a. Sergio Moplat/ a.k.a. Sergio Da Silva/ a.k.a. Moteur & Transmission/ για την μαμά και τον μπαμπά λογικά a.k.a. Sergio/ για τους οπαδούς των Kawir σκέτο Ormenos αρχίζει να αφήνει δαιμονικούς καρπούς. Παίζει drums στο “Ισόθεος" των Kawir, συμμετέχει σε έναν σκασμό μπάντες και projects, βγάζει την δισκάρα "Royaume des Ombres" (Βασίλειο των Σκιών), όπου παίζει πλήκτρα η LadyKaos (Ipsum), κιθάρες ο Phaesphoros (Kawir, Terrorhammer) και μπάσο ο Quaoar (Astral Silence). Μισανθρωπία, ζόφος, έρεβος, σκιές, νεκροί, απόκοσμες κραυγές, ανακατεύονται στηνθανατερά παγωμένη ατμόσφαιρα του δίσκου. Παρόλα αυτά, η καινοτομία εξακολουθεί να παραμένει κάτι άγνωστο στον Sergio.
Lady Kaos. Προσθέτει τα εξωκοσμικά της πλήκτρα στο "Βασίλειο των Νεκρών" ("Règne des morts") του 2015. Ένας δίσκος που χτίστηκε σε ό,τι προηγουμένως είχαν κυκλοφορήσει οι Borgne. Οι στίχοι του Αιώνιου Φόβου (“Eonious Fovous”) είναι στα ελληνικά και αποδίδουν στο μέγιστο την αισθητική του album: Η καρδιά μου βγαίνει έξω από το σώμα μου / Ντροπή σου, με κατέστρεψες / Πνίγομαι μέσα στα παγωμένα μου δάκρυα / Πεθαίνω εν ψυχρώ / Παντού σκοτάδι γύρω μου/ Δεν μπορώ ούτε τα χέρια μου να δω / Παντού αίμα γύρω μου/ Αλλά το αίμα αυτό δεν είναι δικό μου / Σε σιχαίνομαι, με αηδιάζεις/ Γιατί μου μοιάζεις / Σκούρο αίμα τρέχει μες στις φλέβες μου / Μαύρο αίμα βιάζει το μυαλό μου / Μέρες καταστροφής έρχονται τώρα/ Χρειάζομαι περισσότερο δηλητήριο για να τα καταφέρω / Θέλω να καταστρέψω τα πάντα γύρω μου / Θέλω να πιώ το βρώμικο σου αίμα / Θέλω να κατασπαράξω τη σάπια σου ψυχή / Θα επιβιώσω, αλλά με αιώνιους φόβους.
“[∞]”. Oδίσκος εν προκειμένω. Κυκλοφόρησε φέτος τον Απρίλη. Ολοκάθαρα η Lady Kaos αναλαμβάνει κομμάτια του δημιουργικού. Από τα πρώτα λεπτά το δυσοίωνο ζευγάρι των Borgne σου ανοίγει την πόρτα του χάους που θα ακολουθήσει (“La Porte du Chaos"). Από το Χάος γεννήθηκε ο κόσμος, από εκεί έρχονται τα φωνητικά του Bornyhake, από εκεί και τα riffsπου θυμίζουν / είναι post-rock. Όλα από το Χάος. Κατά την άποψή μου, ο δίσκος αποτελεί το τέλειο σάρκωμα όσων είχε στο μαύρο μυαλό του ο Bornyhake για τους Borgne. Ένα μυαλό μαύρο από τους Burzum, τους Darkthrone, τους Mayhem και τους Mysticum. Το “[∞]” είναι μια μελέτη πάνω σε αυτές τις μπάντες. Παίρνοντας τα καλύτερα στοιχεία τους από τις καλύτερες περιόδους τους, μαγειρεύει μια κοσμική σούπα (όχι με την κακή έννοια) και την προσφέρει στο κοινό. Καλύτερο σημείο του δίσκου το διπλό επικό/ ατμοσφαιρικό "I Tear Apart My Blackened Wings Pt.1 & Pt.2/ Sun”. Χειρότερο, ξέρουμε από πριν. Το δεύτερο κομμάτι του album“Peu Importe si Elle M' Aura Aveuglé” ίσως και να έχει ενοχλητικά για τα δικά μου γούστα industrialστοιχεία.
Αυτό που κάνω είναι να ξεχάσω τις όποιες υπαρξιακές μου αναζητήσεις χρησιμοποιώντας την τεχνολογία προς όφελός μου: delete το δεύτερο track από το mp3 plαyer, κρύες μπύρες στην τσάντα, το Μαρικάκι από το χέρι, πάμε σε μια απομονωμένη παραλία, μόλις αράζουμε πατάω playκαι την ώρα που με παίρνει ο ύπνος ονειρεύομαι πως είμαι βραδιάτικα κάνω παρέα με τον Euronymus, τον Hellhammer, τον Sergio, τον Fenris, τον Count Grishnackκ αι τον Dr. Best. Με καίει ο ήλιος και σκέφτομαι πως παγώνω.
Al fin, au royaume des aveugles les borgnes sont rois? Μπορεί και όχι.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rockoverdose.gr
Acliff
Comments
