Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Οι Boston Manor είναι από εκείνα τα συγκροτήματα, που εθίζεσαι ολοένα και περισσότερο όσο τα ακούς. Τουλάχιστον αυτό ισχύει για εμένα. Έξυπνα, προσεγμένα και διασκεδαστικά rock κομμάτια, απαλλαγμένα από ταμπέλες και διαφορετικά το ένα από το άλλο, πάντα όμως σχετικά στο πλαίσιο ενός δίσκου με αρχή, μέση και τέλος. Ιδιαίτερα μετά από το instant classic του 2018, “Welcome To The Neighbourhood”, αναδείχθηκαν σε μπάντα ζωτικής σημασίας για το μέλλον του μοντέρνου ήχου.
Οι απαιτήσεις, επομένως, ήταν υψηλές πριν έρθω face to face με το “Glue”, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω και με τις πρώτες ακροάσεις, κάπως απογοητεύτηκα, αλλά στις επόμενες ακροάσεις έκανα στροφή 180 μοιρών. Αναφερόμενοι και οι ίδιοι στον τρίτο δίσκο τους εξάλλου, παραδέχονται ότι πρόκειται για νέα νερά, τα οποία δοκιμάζουν. Το “Glue” είναι μία προσπάθεια των Boston Manor να βγουν από τη ζώνη ασφαλείας, που τους δημιούργησαν οι προηγούμενοι δύο δίσκοι τους και να δουν τι βρίσκεται παραέξω.
Σύμφωνα με τον Henry Cox, ο δίσκος είναι το αποτέλεσμα εσωτερικευμένου θυμού, τόσο δικού του, όσο και του υπόλοιπου συγκροτήματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα μοντέρνο punk υβρίδιο υπό τον τίτλο “Glue”, άλλοτε με μαινόμενες μελωδίες, όπως στο “1’s & 0’s” και άλλοτε με κομμάτια που κατεβάζουν παλμούς, όπως το “Plasticine Dreams”. Παράλληλα, πρέπει να δοθεί προσοχή και στο στιχουργικό περιεχόμενο του δίσκου, όπου το βλέμμα στρέφεται στην ψυχική υγεία, όπως σε κομμάτια σαν το “Terrible Love”, στο οποίο ο Cox κάνει έναν εξονυχιστικό έλεγχο στον ίδιο του τον εαυτό. Κομμάτια σχεδόν εύθραυστα και ταυτόχρονα εξαιρετικά δυναμικά, συντελούν μία εικόνα στο “Glue”, που κοιτώντας την από μακριά, απλά βγάζει νόημα.
Η συνοχή την οποία πετυχαίνουν οι Boston Manor σε κάθε τους προσπάθεια, είναι αξιοθαύμαστη, καθώς και η ικανότητά τους να δημιουργούν δίσκους που περιλαμβάνουν πληθώρα στοιχείων, το ένα μετά το άλλο, χωρίς όμως η χρήση τους να γίνεται υπερβολική. Είναι ακριβώς τόσο όσο. Παράλληλα, το “Glue” δεν είναι ένας ευκολοχώνευτος δίσκος, όσο κι αν οι Boston Manor μπορούν γενικά να θεωρηθούν εύκολοι στο αυτί. Είναι ένας δίσκος, που αξίζει κάθε λεπτό και κάθε άκουσμα από αυτά που θα του αφιερωθούν, όπως επίσης και ένας από αυτούς, που δίνει όλα τα στοιχεία τα οποία πρέπει όταν ακούγεται στο σύνολό του. Μία ακόμα επιτυχία των Βρετανών, που καλά κάνουν και συνεχίζουν να μη γράφουν μουσική εκ του ασφαλούς.
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
