Συντάκτης: Βαγγέλης Κατσής
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες ολόκληρες για την καριέρα του Brant Bjork, μιας και είναι ένας από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες, αλλά υπόσχομαι ότι θα κρατηθώ και δε θα επεκταθώ πολύ. Πρόκειται για έναν πραγματικό θρύλο της stoner σκηνής και οι συμμετοχές του σε άλμπουμ και μπάντες θα σας πείσουν: ιδρυτικό μέλος των Kyuss (τύμπανα, σύνθεση στα “Sons Of Kyuss”,”Wretch”,”Blues For The Red Sun” και “Welcome to Sky Valley”), συμμετοχή στους Fu Manchu (τύμπανα στα “Action Is Go”, “Eatin’ Dust”, “King Of The Road” και “California Crossing”), συμμετοχή στους Mondo Generator του Nick Oliveri (τύμπανα στα “Cocaine Rodeo”, “A Drug Problem That Never Existed”), συμμετοχή ως τραγουδιστης, κιθαρίστας και συνθέτης στο “Sounds Of Liberation” των Ché και στα τύμπανα στο μοναδικό άλμπουμ των Vista Chino. Σε όλα τα παραπάνω, αν προστεθούν οι συμμετοχές στα Desert Sessions του Josh Homme, ένα σύντομο πέρασμα στην κιθάρα στους Fatso Jetson και οι δεκαπέντε (μαζί με τον υπό κριτική δίσκο στο παρόν άρθρο) δίσκοι που έχει κυκλοφορήσει ο Brant Bjork σαν σόλο ή με τις διάφορες μπάντες του ανά τα χρόνια (Brant Bjork & The Operators, Brant Bjork & The Bros, Brant Bjork & The Low Desert Punk Band), νομίζω γίνεται εύκολα κατανοητό γιατί μιλάμε για ένα θρύλο της σκηνής. Να σημειωθεί ότι βρίσκεται μόλις στο 46ο έτος της ηλικίας του, μετράει ήδη 25+ γεμάτα χρόνια πορείας στη μουσική και –ευτυχώς- φαίνεται ότι έχει πάρα πολλά να δώσει ακόμα, καθώς τα τελευταία χρόνια (από το 2016 μέχρι και φέτος) κυκλοφορεί ένα νέο άλμπουμ κάθε έτος!
Σε αντίθεση με τα πιο πρόσφατα άλμπουμ του (το “Jacoozzi” μπορεί να κυκλοφόρησε το 2019 αλλά είχε ηχογραφηθεί το 2010), στο ομώνυμό του ο Brant Bjork αποφάσισε να δουλέψει αποκλειστικά solo, πράγμα που σημαίνει πως έχει γράψει όλα τα τραγούδια, ενώ παίζει και όλα τα όργανα στο δίσκο ο ίδιος. Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο για τον Bjork, αφού με παρόμοιο τρόπο είχε δουλέψει και σε προηγούμενες κυκλοφορίες του, όπως είναι το “Jalamanta” και το “Jacoozzi”. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο ήχος και το ύφος του άλμπουμ να διαφέρουν σε ένα βαθμό με το “Mankind Woman” του 2018 και να θυμίζουν περισσότερο τις 100% solo δουλειές του Brant Bjork, κάτι που με ευχαρίστησε ιδιαιτέρως. Δεν είναι ότι οι δουλειές του Bjork με full bands δε μου αρέσουν, απλώς οι solo δουλειές του βγάζουν ένα πιο chill attitude και νομίζω ότι τα desert vibes είναι πολύ πιο έντονα. Επίσης, αυτό που βρίσκω εντυπωσιακό στα άλμπουμ του Brant Bjork είναι ότι μπορεί ένα τραγούδι να αποτελείται μόνο από τρία ή τέσσερα power chords, αλλά δεν είναι κουραστικό. Η ομορφιά κρύβεται στην απλότητα και ο υποφαινόμενος το έχει καταλάβει προ πολλού.
Το “Brant Bjork” λοιπόν αποτελείται από οκτώ τραγούδια τα οποία όλα κινούνται στα ίδια μήκη κύματος. Έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της μουσικής του Brant Bjork: απίστευτο groove, απλές κιθάρες, λίγα solos, στίχοι από καρδιάς και την ιδιαίτερη φωνή του κυρίου Bjork που πρωταγωνιστεί. Προσωπικά ξεχώρισα τα “Mary (You’re Such A Lady)” και “Stardust & Diamond Eyes”. Ειδικά το δεύτερο, φέρνει στο μυαλό αναμνήσεις από την εποχή του “Jalamanta”. Τέλος, το κλείσιμο του άλμπουμ ανήκει στο ακουστικό “Been So Long”, το οποίο θα μπορούσε να ανήκει στις συνθέσεις του “Tres Dias”.
Εν ολίγοις , το ομώνυμο άλμπουμ του Brant Bjork έρχεται να προστεθεί στο εντυπωσιακό παλμαρέ των επιτυχημένων stoner/desert rock δίσκων του προαναφερόμενου. Ο Brant Bjork έχει βρει τη συνταγή και αναμειγνύει στις σωστές αναλογίες το groove, το συναίσθημα, την κάψα της ερήμου και την επιθυμία για χορό και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει κάθε μα κάθε φορά. Ομολογώ ότι το φοβόμουν λίγο το συγκεκριμένο άλμπουμ, λόγω της μεγάλης συχνότητας κυκλοφοριών των τελευταίων ετών. Στατιστικά, κάποιο από τα άλμπουμ θα έβγαινε μέτριο ή και όχι! Το “Brant Bjork” του Brant Bjork θα κυκλοφορήσει μέσω της Heavy Psych Sounds στις 8 Μαϊου του 2020.
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Κατσής
Comments
