BROTHER O’ BROTHER – “Neon Native”

Οι Brother O’ Brother αποτελούνται από τους Chris Banta στα φωνητικά και στην κιθάρα και τον Warner Swopes στα drums. Έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο LP’s,  τα “Brother O’ Brother” και “Showpony”, με το “Neon Native” να είναι το τρίτο τους full-length, και είναι πραγματικά καταπληκτικό. Έχοντας χτίσει το όνομα τους πάνω στα γεμάτα ενέργεια live τους, με πάνω από 160 shows μόνο το 2016 (ενώ βρίσκονται και τώρα σε περιοδεία), έχουν προλάβει να αποκτήσουν την φήμη των ταλαντούχων show-men!

Μουσικά ο δίσκος βασίζεται όπως και οι προηγούμενοι στα fuzzy riffs και τα δυνατά drums, αποτελώντας ένα χωνευτήρι μουσικών ειδών. Έχουμε στοιχεία από stoner, punk και heavy-rock, ενώ αν έπρεπε να  κατατάξουμε υποχρεωτικά το album σε ένα είδος αυτό θα ήταν  μάλλον το blues-rock! Πρώτο τραγούδι είναι το “R.O.S.E.” πιθανότατα το highlight αυτού του δίσκου. Εμφανή γίνονται τα stoner και blues-rock στοιχεία, με τους Brother O’ Brother εδώ να ακούγονται σαν να έγραψαν οι Fu Manchu το “Magic Potion” των “The Black Keys”! Μετά το “16 Flowers”, ένα κλασσικό high-tempo, rock&roll κομμάτι, με αρκετή δόση punk , έρχεται το “Sunshine” ένα τραγούδι που μόνο blues-rock μπορείς να το χαρακτηρίσεις. Συνεχίζουμε με το “Grab The Rope”, τραγούδι στο οποίο πάλι blues και stoner rock “παντρεύονται” άψογα. Tο punk “Ι Got It”, ακολουθεί το καταπληκτικό “I Confess”, το τραγούδι με το πιο fuzzy riff του δίσκου. Το “Cardinal”, ένα τυπικό blues-rock κομμάτι, διαδέχεται το εξαιρετικό “Fever”, τραγούδι που και αυτό ανήκει στην κατηγορία “Fu Manchu+The Black Keys”. Το “White Noise” αποτελεί το πιο soft κομμάτι του δίσκου και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι soundtrack του Juno! Το πιο stoner τραγούδι του δίσκου, “Τake me”, ακολουθεί το fuzzy, rock&roll “Life on Mars”. O δίσκος κλείνει με την πιο Black Keys στιγμή του album, το “Widow Maker”, τραγούδι που μοιάζει βγαλμένο απ’ το “El Camino”.

Συνοψίζοντας, με το “Neon Native”, οι Brother O’ Brother, μας προσέφεραν εκτός από ένα απ’ τα πιο μεστά,  μουσικά, album της χρονιάς, 50 λεπτά καθαρού rock n roll ! Φαίνεται η τεράστια επιρροή που έχουν ασκήσει πάνω τους οι The Black Keys, αλλά δεν προσπαθούν ούτε να τους αντιγράψουν ούτε να προσαρμόσουν τα υπόλοιπα μουσικά τους ακούσματας πάνω τους, δηλαδή να ακολουθήσουν τον, σχετικά, εύκολο δρόμο. Αντιθέτως συνδυάζουν όλα τα  μουσικά τους ακούσματα δημιουργώντας έτσι ένα μοναδικό μουσικό προϊόν, που καλύπτει και τα πιο απαιτητικά γούστα. Τα φωνητικά του Banta είναι απόλυτα ταιριαστά με το όλο garage-y μουσικό ύφος της μπάντας, τα riffs των τραγουδιών είναι ως επί το πλείστον εξαιρετικά, ενώ τα drums του Swopes προσφέρουν το απαραίτητο βάθος στον ήχο ελλείψει μπάσου ανεβάζοντας αρκετά επίπεδα τον δίσκο. Εν κατακλείδι, όσοι δεν έχετε ήδη ακούσει το album, κάνετε το, σίγουρα θα το απολαύετε!

Βαθμολογία: 89/100

Για το Rock Overdose,

Ορέστης Μητράκος