Ημερομηνία δημοσίευσης: 13 Απριλίου 2018
Πρώτη εμφάνιση για το διεθνές (Αυστραλία – Βενεζουέλα) σχήμα με το album αυτό. Κατά τη γνώμη μου, όταν ένα σχήμα, και δη νεοσύστατο, δηλώνει black gaze (συγκερασμός των λέξεων black metal και shoe gaze), αποτελεί πρόκληση για τη σύνταξη της κριτικής. Άραγε θα αποδειχθεί κάτι καλό ή θα καταλήξω να γράφω κακόγουστα λογοπαίγνια του τύπου «Coldyawn»; Πάλι θα αρχίσουμε τη γνωστή κουβέντα «το black gaze είναι το black metal που λατρεύουν όσοι δεν ακούν black metal»;
Πληροφορούμαστε ότι οι Coldawn σχηματίστηκαν το 2013 ως Beyond the Dawn, αλλά ευτυχώς για μας (και για αυτούς), εγκατέλειψαν αυτό το κοινότοπο mallcore όνομα, άλλαξαν σύσταση και κυκλοφόρησαν φέτος το “…in the Dawn”.
Στιλιστικά, δεν απέχουν πολύ από τα γνωστά black metal σχήματα του ύφους τους, με ορισμένα από τα μελωδικά τους χαρακτηριστικά να φέρνουν κατά νου τους (κατά το ήμισυ) συμπατριώτες τους Mesarthim. Δεν υπάρχουν πολλές εκπλήξεις – η παραγωγή είναι χαοτικά πολύχρωμη, τα φωνητικά ακούγονται λες και η ηχοληψία έγινε δύο-τρία οικοδομικά τετράγωνα μακριά από το studio, οι post-rock επιρροές αλωνίζουν και η ατμόσφαιρα σερβίρεται στον ακροατή σε γενναιόδωρες δόσεις.
Επομένως, στο πρώτο του πόνημα το συγκρότημα φαίνεται να ακολουθεί την πεπατημένη από άποψης συστατικών στοιχείων της μουσικής. Ωστόσο, οι Coldawn δείχνουν να έχουν προσέξει την παγίδα της μονοτονίας που ελλοχεύει σε τέτοιου στιλ κυκλοφορίες, και την έχουν αποφύγει. Όμορφες εναλλαγές και προσεγμένες ενορχηστρώσεις καταφέρνουν να μεταδώσουν επιτυχημένα το feeling που πραγματεύονται οι στίχοι. Εννοείται ότι δεν είναι η μουσική που θα βάλεις για ατέλειωτο headbanging (αν και υπάρχουν σημεία που προσφέρονται!), αλλά για να ταξιδέψεις, και σε αυτό οι Coldawn τα καταφέρνουν πολύ καλά.
Στα αρνητικά, με ξένισαν οι απαγγελίες στα ισπανικά με γυναικεία φωνητικά (αν και, έτσι όπως ήταν ηχογραφημένες και με τα εφέ που είχαν, μου έφεραν στο νου …Eloy! - πάει, το χάνω) και πιστεύω ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να λείπουν, όπως άλλωστε και τα ανδρικά καθαρά φωνητικά που δείχνουν να χρειάζονται δουλειά. Ορισμένα ιντερλούδια με γυναικεία φωνητικά δίνουν μια αίσθηση Τιτανικός-που-βυθίζεται-και-Τζακ-με-υποθερμία, ακούστε το “This – Over” για του λόγου το αληθές. Βέβαια, μιλάμε για πολύ μικρό μέρος του album, οπότε λίγη σημασία έχει.
Οι Coldawn δείχνουν ότι μπορεί να έχουν μια ενδιαφέρουσα πορεία και να μας προσφέρουν πολύ καλύτερες κυκλοφορίες στο μέλλον. Με το “…in the Dawn” δείχνουν ξεκάθαρα τη δυνατότητά τους να ξεχωρίσουν από τον (τεράστιο πλέον) σωρό των ατμοσφαιρικών και των …«ατμοσφαιρικότερων» κυκλοφοριών. Καλή αρχή!
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
U. Demens
Comments
