THEN COMES SILENCE – “Blood”

Συγκροτήματα σαν τους Σουηδούς post – punk rockers Then Comes Silence, όταν προέρχονται από μία δισκογραφική σαν τη Nuclear Blast, είναι αναμενόμενο πως θα κινήσουν την περιέργεια του κοινού. Μετά τους Grave Pleasures, έρχονται και αυτοί με τη σειρά τους και την 4^η δισκογραφική τους απόπειρα προσπαθώντας να μας δελεάσουν με τον 70s/80s goth ήχο τους.

Φανερά επηρεασμένοι από συγκροτήματα όπως οι Joy Division, οι Bauhaus και Sisters Of Mercy, οι Then Comes Silence προσφέρουν μέσα από το “Blood” μία αρκετά μοντέρνα εκδοχή της glam – goth rock με αρκετά ενδιαφέροντα σημεία. Το εναρκτήριο “The Dead Cry For No One” είναι αναπάντεχα ρυθμικό και ξεσηκωτικό. Το ίδιο και τα επόμενα κομμάτια. Εκεί που όμως κρύβεται η μαγεία αυτής της 80ίλας είναι στον πιο σκοτεινό ήχο που γίνεται εύκολα εθιστικός. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν στο “Blood”, και πιο συγκεκριμένα στο “In Leash”, το οποίο, πέρα από τα ήδη αναφερθέντα συγκροτήματα, μου θύμισε The Cure στις κιθάρες του, το οποίο αποτέλεσε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Η ίδια αίσθηση αλλά σε διαφορετικούς ρυθμούς ακολουθεί στο “Choose Your Poison”, περνώντας στην πιο ακουστική πλευρά των πραγμάτων, ενώ το “Good Friday” επαναφέρει στα αυτιά την μοντέρνα πλευρά του συγκροτήματος, που θα μπορούσε να συγκριθεί μέχρι και με συγκροτήματα σαν τους πιο χαλαρούς Editors. Το “Warm Like Blood” πέρα από το ότι θα μπορούσε ξεκάθαρα να προέρχεται από άλλη δεκαετία, τα κουπλέ του, και ιδιαίτερα η εισαγωγή του, θυμίζουν υπερβολικά το “Bela Lugosi’s Dead” των Bauhaus. Από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, είναι το “Mercury”, που αναδεικνύει με τον πιο ενδιαφέρων τρόπο την ποικιλομορφία του ήχου των Then Comes Silence.

Το “Blood” είναι από εκείνους τους δίσκους που θα κάνει τους παλιούς να νοσταλγήσουν και τους νέους να μπερδευτούν για το ποια χρονολογία έχει πραγματικά κυκλοφορήσει. Η πιο ενδιαφέρουσα μερίδα του δίσκου, αποτελεί αδιαμφισβήτητα το δεύτερο μισό του, αφού περιέχει όλες τις διαφορετικές πλευρές των Then Comes Silence. Γενικότερα όμως, μέσα στο σφηνάκι των 40 λεπτών που διαρκεί το “Blood”, καταφέρνουν να ξετυλιχθούν πολλά στα αυτιά του ακροατή. Η μόνη αμφιβολία που έχω, είναι κατά πόσο μπορεί να συνεχίσει ένας τέτοιος ήχος να ακούγεται φρέσκος, την ίδια στιγμή που θυμίζει τόσο πολύ παλιότερα συγκροτήματα.

Επομένως, το “Blood” σίγουρα αξίζει μια ακρόαση, που θα σε οδηγήσει και σε δευτερη και σε τρίτη και πάει λέγοντας. Οι Then Comes Silence είναι από εκείνες τις μπάντες που σίγουρα πρέπει να μπουν στα ραντάρ μας και ελπίζω να συνεχίσουν να παντρεύουν το μοντέρνο με τον αθάνατο goth ήχο των περασμένων δεκαετιών με αυτόν τον τρόπο.

Βαθμολογία: 75/100

Για το Rock Overdose,

Γεωργία Λαδοπούλου