Ημερομηνία δημοσίευσης: 9 Μαρτίου 2017
Στον πολύπαθο χώρο του post-metal, είναι από μόνο του ενθαρρυντικό το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα καινούργια συγκροτήματα που θέλουν να δραστηριοποιηθούν σε αυτό το χώρο, προσπαθώντας να πετύχουν κάτι αξιοπρεπές ή κάτι παραπάνω. Βέβαια, οι Cranial δεν είναι ακριβώς καινούριο συγκρότημα, καθώς προέρχονται από τις στάχτες των Omega Massif.
Με νέα σύνθεση λοιπόν, σε σχέση με το προηγούμενο συγκρότημα, αλλά με την ίδια κατεύθυνση και προοπτική, δείχνουν από την αρχή τις εμπειρίες τους από την αποφοίτηση της μεγάλης των Neurosis σχολή, με μεταπτυχιακό στους Cult Of Luna και Isis, την μεγάλη τριάδα του συγκεκριμένου ήχου. Οι συνθέσεις όμως, δεν ξεφεύγουν από αυτήν τη μανιέρα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τίποτα που να μην έχουμε ξανακούσει.
Αυτό δε σημαίνει όμως πως το άλμπουμ είναι για πέταμα. Οι συνθέσεις επικεντρώνονται περισσότερο στη βαρύτητα παρά στο ατμοσφαιρικό άπλωμα. Στην προκειμένη περίπτωση είναι πλεονέκτημα γιατί όταν λαμβάνει χώρα αυτό το ατμοσφαιρικό άπλωμα, οι συνθέσεις χάνουν σε ποιότητα, δείγμα ότι δεν έχουν σπουδάσει το συγκεκριμένο ύφος όπως πρέπει. Αυτό γιατί αντί να καταπραΰνει και να γλυκάνει την ακρόαση μετά από το μεγάλο βάρος, όπως συμβαίνει με τους γίγαντες του χώρου, εδώ πλαδαραίνει επικίνδυνα, κουράζοντας τον ακροατή με την αδιαφορία και την έλλειψη φαντασίας του. Κι αυτό είναι επικίνδυνο γιατί τα βαριά και επιθετικά μέρη, τα οποία κατέχουν ήδη ένα μεγάλο ποσοστό των συνθέσεων, είναι πολύ σωστά φτιαγμένα και δομημένα, αν και όπως προαναφέραμε, δεν ξεφεύγει από τις μανιέρες.
Δεδομένου μάλιστα ότι οι τέσσερεις συνθέσεις ξεφεύγουν όλες από το δεκάλεπτο, αυτή η πλαδαρή ηρεμία που ακολουθεί την σωστά φτιαγμένη βαρύτητα χαλάει την ατμόσφαιρα της ακρόασης και την πολύ καλή δουλειά που επικρατεί σε όλα τα υπόλοιπα επίπεδα. Πιο συνοπτικά, πρόκειται για ένα καλό δίσκο, με ενδιαφέρουσες συνθέσεις που χαντακώνονται από τα πλαδαρά ήρεμα σημεία. Γι αυτό, μπορεί να ακολουθούν πιστά τα χνάρια των συγκροτημάτων που προαναφέρθηκαν, δεν καταφέρνουν όμως να αγγίξουν το μεγαλείο τους.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος