Ημερομηνία δημοσίευσης: 20 Ιανουαρίου 2017
“Sailing across the seas of eternal dreaming”
Οι Crimson Moon αποτελούν πλέον το μόνιμο project του Scorpios Androctonus, τον οποίον πολλοί γνωρίζουμε λόγω των συνεργασιών του με τους Acherontas. Πλέον, με πλήρες lineup και με έδρα τη Γερμανία κυκλοφορούν το πρώτο τους full-length μετά από 11 χρόνια, στον απόηχο του 2016.
Ο δίσκος ανοίγει με το “Gossamer of Arachne”, και από τις πρώτες νότες μας προετοιμάζει για περίπου μία ώρα με πολύ δυνατό, σκοτεινό και ατμοσφαιρικό ήχο. Οι μελωδίες που έχουν συντεθεί είναι αρκετά γνώριμες σαν ύφος στους οπαδούς των Acherontas, Devathorn, και του ritual black metal γενικότερα. Με έξι κομμάτια, η έλλειψη fillers είναι αυτονόητη. Το μικρότερο κομμάτι έχει διάρκεια πεντέμιση λεπτά, ενώ το μεγαλύτερο είναι το ομότιτλο και είναι 20 λεπτά παρά κάτι ψιλά. Από γενικής άποψης, έχουμε να κάνουμε με μια άριστη black metal κυκλοφορία που έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς.
Με πάρα πολλές ακροάσεις αυτό το διάστημα, αυτός ο δίσκος μου έχει αφήσει πολύ ευχάριστη «γεύση». Τα φωνητικά είναι όπως ακριβώς πρέπει. Δεν υπάρχει παράταιρο σημείο. Τα σκισμένα φωνητικά δεν κουράζουν, ενώ τα καθαρά φωνητικά είναι τις περισσότερες φορές χορωδιακά με μπάσες φωνές, συνοδευόμενα από πολύ ατμοσφαιρικά riffs στις κιθάρες και στιβαρό ρυθμό από μπάσα και drums. Φυσικά, όντας ritual black metal δίσκος, δεν λείπουν τα αναλογικά όργανα. Ανατολίτικα έγχορδα, πνευστά (;) και ακουστικές κιθάρες συνοδεύουν και χτίζουν πολλή από την ατμόσφαιρα του δίσκου. Δεν θα πω περί highlights, καθώς τα κομμάτια του δίσκου είναι ένα κι ένα. Η ομοιογένεια που επιτεύχθηκε στο post-production κάνει την ακρόαση αυτού του δίσκου πολύ ομαλή και ξεκούραστη, καθώς κάνει τη μία ώρα να περνάει απαρατήρητη. Ο ήχος είναι άριστος. Δεν χάνεται τίποτα, δεν υπάρχουν κρυμμένες γραμμές πίσω από άλλα όργανα. Η παραγωγή είναι πραγματικά υποδειγματική για δίσκο black metal, μιας και σήμερα κινδυνεύει να εξαφανιστεί το ύφος από τη μουσική αυτή, χαμένο πίσω από θόρυβο.
Εν κατακλείδι, αυτός ο δίσκος είναι ό,τι πρέπει για ακρόαση με σβηστά φώτα και κλειστά μάτια. Όσο περισσότερες ακροάσεις αφιερώσει κάποιος, τόσο περισσότερο θα τον ανταμείψει το “Oneironaut”. 11 χρόνια σιωπής; Άξιζαν και με το παραπάνω. Αν είσαι οπαδός του ατμοσφαιρικού και τελετουργικού black, με παράξενες μελωδίες από ασυνήθιστα όργανα, όπως κι εγώ, άκου αυτό το άλμπουμ.
Βαθμολογία: 101/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης Revan
Comments
