Για τους σινεφίλ, το όνομα του συγκροτήματος θα τους φέρει στο μυαλό τους ‘’Πειρατές της Καραϊβικής’’. Οι Λονδρέζοι όμως που κλείνουν μια 10ετία ζωής, δεν έχουν καμία σχέση με πειρατικές ιστορίες αφού είναι μια μπάντα που κινείται στον χώρο του Hardcore/ Thrashcore. 4Η δουλειά λοιπόν μετά από 2 ep και ένα full length άλμπουμ.
Αν και φανατικός οπαδός της σκηνής, δεν είχε τύχει να ασχοληθώ μαζί τους στο παρελθόν, αφού στο συγκεκριμένο χώρο οι μπάντες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια πλέον και όταν βρίσκονται σε ένα underground κύκλωμα, ειδικά για την χώρα μας είναι δύσκολο να παρακολουθήσεις στενά την σκηνή. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει βοηθήσει και το γεγονός ότι οι μεγάλες μπάντες του χώρου δεν έχουν έμπνευση και βγάζουν μέτριες δουλειές, διάρκειας 22-25 λεπτών. Τελευταία απογοήτευση ο νέος δίσκος των Agnostic Front, ενώ το ‘’παιχνίδι’’ κάπως το έσωσαν οι Hatebreed.
Οι D.M.C είναι μια από τις σκληροπυρηνικές μπάντες του είδους με επιρροές από Hatebreed, Terror, Madball, Pro-Pain, Stampin ‘ Ground, Slayer, Born From Pain, Obituary κ.α. Η τέλεια μίξη για να βγάλεις δηλαδή το ‘’ζώο’’ από μέσα σου. Κιθάρες που η κάθε νότα ‘’φτυνει’’ αίμα, φωνητικά βγαλμένα από υπόνομο, μπάσο που είναι σα μπουνιά κατευθείαν στη μούρη, drums που νομίζεις ότι περνάει τρένο, ενώ δε λείπουν και κάποιες διάσπαρτες μελωδικές γραμμές που χαμηλώνουν τους τόνους μέχρι να ‘’ξαναπέσει’’ ξύλο! Το Thrashcore είναι η μουσική του δρόμου, της βίας, της επανάστασης ενάντια στο πολιτικό κατεστημένο, η φυσική συνέχεια του thrash δηλαδή. Εδώ δεν υπάρχουν λέξεις για αγάπη, έρωτα, επικές ιστορίες κ.τ.λ. Καθημερινές ιστορίες επιβίωσης, φόβος για ένα αβέβαιο αύριο, ‘’κάλεσμα’’ από τα συγκροτήματα για να ξεκινήσει μια κοινωνική επανάσταση για κάτι καλύτερο και πιο ανθρώπινο.
Οι στίχοι δεν είναι βγαλμένοι από κάποιο..ρομάντζο, είναι η ‘’γλώσσα’’ του δρόμου. Δύσκολο να βιώσουμε ακόμη αυτό το ‘’American way’’ και να μας φαίνεται λίγο ‘’συμμορίτικο’’. Βέβαια τα τελευταία χρόνια υπάρχει κάποια άνθηση και στη χώρα μας με αρκετές συναυλίες, όπως και με συγκροτήματα όπως οι δικοί μας Never- Trust που έχουν ήδη 2 εξαιρετικές δουλειές και είναι σχεδόν έτοιμη και η 3η.
Αν σας αρέσουν οι καταστάσεις που σας περιέγραψα μέχρι τώρα, οι ‘Βίαιες μέρες’’ είναι ιδανική δουλειά για τη δισκοθήκη σας. Έχει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται ένα συγκρότημα του χώρου και ξεφεύγουν από το κλισέ ‘’ πολλά τραγούδια- μικρή διάρκεια’’ αφού εδώ έχουμε 10 τραγούδια διάρκειας 38 λεπτών περίπου, ότι πρέπει δηλαδή για να ‘’χορτάσει’’ κάποιος! Οι Άγγλοι είναι μια καλή εγγύηση για τον χώρο και μακάρι να συνεχίσουν έτσι και να μη πέσουν στο πηγάδι με τους υπόλοιπους που άρχισαν να στερεύουν από έμπνευση, φρεσκάδα, όρεξη και ιδέες….
Βαθμολογία: 77/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης “Θωρ” Φαλάγγης