Ημερομηνία δημοσίευσης: 21 Νοεμβρίου 2018
Η “Κάλιο αργά παρά ποτέ” παροιμία ευτυχώς στην μουσική ισχύει. Το πρώτο ομώνυμο full-length από τους Deathcrop Valley έχει βγει στον έξω κόσμο από τον Μάιο αλλά έπεσε στα χέρια μου μια εβδομάδα πριν. Δεν βλέπω κάπου ημερομηνία λήξης οπότε κανένα πρόβλημα…
Θα πρέπει να υπάρχει κάπου στην Ελλάδα μια πύλη που την συνδέει με την Νέα Ορλεάνη, δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά το πόσο καλά αποδίδουν τα Ελληνικά συγκροτήματα τον συγκεκριμένο ήχο. Γίνεται με τόση ευκολία και φυσικότητα που πραγματικά νιώθω ώρες-ώρες ότι είμαστε το παράρτημα της Νέας Ορλεάνης στην Ευρώπη.
Αυτός είναι και ό ήχος των Deathcrop Valley, ακούγοντας το δίσκο κατευθείαν νιώθεις την άμμο της ερήμου, το στόμα σου κολλάει και ψάχνεις να βρεις μια κρύα μπύρα(και το bourbon κάνει) και ξαφνικά όλα γύρω σου φαίνονται κίτρινα από την ζέστη…
Το “Deathcrop Valley” είναι γεμάτο με κοφτά riff από ένα κιθαρίστα (Άλεξ Καυκανιώτη) που χρησιμοποιεί πανέξυπνα τα “όπλα” του (ακούστε το τρόπο που χρησιμοποιεί το wah στο “Never Got Me Fooled”). Μουσική που εύκολα στέκει και από μόνη της, το groove είναι τέτοιο που αν δεν σε παρασύρει πραγματικά πήγαινε στο γιατρό δεν είναι φυσιολογικό. Φυσικά για να βγει σωστό αποτέλεσμα πρέπει το rhythm section να είναι σφιχτό, στακάτο, στιβαρό και groove-άτο όπως ακριβώς είναι δηλαδή οι Άγγελος Μανάρας και Κώστας Αμαργιανιτάκης (Μπάσο και Drums αντίστοιχα).
Ο δίσκος όμως έχει και κάτι ακόμα. Κάτι που ανεβάζει ακόμα πιο πολύ το επίπεδο των κομματιών και ουσιαστικά τα απογειώνει. Ο τραγουδιστής του συγκροτήματος (Άρης Λάμπος) είναι αυτό που χρειάζονται τα τραγούδια. Χωρίς ίχνος υπερβολής βγάζει το ιδανικό feeling και attitude με την βαριά καλοδουλεμένη φωνή του. Με τις επιρροές του σε σωστές δώσεις αλλά και με προσωπικότητα δίνει ζωή στις ιστορίες που θέλουν να μας πουν οι Deathcrop Valley.Με χρήση γρεζιού όπου πραγματικά το χρειάζονται οι λέξεις, αλλά και την σωστή προφορά (πάντα θα το τονίζω αυτό), άνετα κάνεις τους Deathcrop Valley ως το next big thing που μας έρχεται από το Αμέρικα.
Θεωρώ ότι το μέλλον τους ανήκει και το κρατάνε στα χέρια τους. Με δουλειά (το ταλέντο υπάρχει) μπορούν να καταφέρουν πολλά. Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην καταπληκτική εικαστική δουλειά που ντύνει όλο τον δίσκο φτιαγμένη από τα χεράκια του Άρη (τι εννοείς ότι δεν έχεις διαβάζει τους “Μεταλλάδες”;;;). Τέλος δηλώνω ότι βάζω την συγκεκριμένη βαθμολογία γιατί είναι το ντεμπούτο τους και δεν θέλω να πάρουν τα μυαλά τους αέρα…
Υ.Γ. Σχέδια για Ελληνική περιοδεία και για εμάς τα παιδιά της επαρχίας, ε;;;
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rockoverdose.gr
Κωνσταντίνος Μπενάς
Comments
