Αύγουστος, διακοπές, καλός καιρός. Τι καλύτερο από ένα ταξιδάκι προς τα βόρεια, και συγκεκριμένα προς την Αλεξανδρούπολη, όπου βρίσκουμε τους Defision, ένα συγκρότημα που ιδρύθηκε πριν 3 χρόνια. Σύμφωνα με το βιογραφικό τους, η μπάντα ξεκίνησε ως ένα jam project, με μέλη που είχαν ήδη εμπειρία από προηγούμενα συγκροτήματα, που άνηκαν σε διαφορετικά είδη της metal. Μετά από κάποιο διάστημα, τα παιδία τα έβαλαν κάτω και αποφάσισαν να γράψουν τη δικιά τους μουσική, με τον καθέναν να φέρνει τις εμπειρίες του από το συγκρότημα που άνηκε. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, ονομάζεται “A Thousand Bullets” και κυκλοφόρησε στις αρχές του 2016.
Θα έλεγα καταρχήν, πως αυτό που χαρακτηρίζει το δίσκο είναι η μοντέρνα προσέγγιση της μουσικής. Το είδος που κυριαρχεί στα 5 τραγούδια είναι περισσότερο εκείνο του Heavy Metal ή του σκέτου, αν θέλετε, Metal, με τον ήχο να κινείται ξεκάθαρα σε μοντέρνα επίπεδα. Από ‘κει και πέρα, η μουσική μοιράζεται ανάμεσα στην ένταση και στη μελωδία, με τα πιο up-tempo και πιο βαριά σημεία να διακόπτονται από πιο ήρεμα και μελωδικά περάσματα. Όταν βέβαια λέω βαριά και γρήγορα σημεία, μην νομίζετε ότι θα ακούσετε καταιγιστικούς Thrash-y ρυθμούς, αλλά παρόλα αυτά οι κιθάρες είναι βαριές και τα τύμπανα είναι επιθετικά και οι ταχύτητες ανοίγουν γκάζι, όπως για παράδειγμα στο “Medal of Honor”, που είναι και το πιο βαρύ κομμάτι του δίσκου.
Από την άλλη, τα μελωδικά σημεία είναι γεμάτα πιασάρικες μελωδίες (τόσο στις κιθάρες, όσο και στα φωνητικά) με ήρεμα, αλλά και τεχνικά, μελωδικά solo. Πάντως θα ακούσουμε και ωραίες μελωδίες που δεν είναι τόσο cheesy, Επίσης, οι Defision ξεφεύγουν που και που από το Heavy Metal, και εμπλουτίζουν τα riffs και τα solo τους με ένα πιο Rock, αλλά και με ένα πιο Blues-y ήχο. Πάντως, ένα από τα καλύτερα στοιχεία του δίσκου, είναι τα φωνητικά του Γιώργου, ο οποίος έχει δυναμική φωνή και τον ακούμε να αλλάζει τα φωνητικά του από μελωδικά σε πιο τραχιά, μέχρι και ελαφρώς σε πιο growling.
Γενικά, το “A Thousand Bullets” δεν είναι ένα άλμπουμ που θα σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό, αλλά είναι, παρόλα αυτά, μία τίμια προσπάθεια, με συμπαγή παραγωγή και καθαρό ήχο και στοιχεία που προέρχονται από διαφορετικά είδη, όπως το κλασσικο Heavy, το Alternative και το Rock. Απευθύνεται κυρίως σε αυτούς που τους αρέσει η μοντέρνα προσέγγιση στη μουσική και σε εκείνους που τους αρέσει η εναλλαγή ανάμεσα στην ένταση και στη μελωδία. Αν τα παιδιά συνεχίσουν έτσι, σίγουρα θα μας κάνουν να μιλάμε αρκετά για αυτούς τα επόμενα χρόνια.
Βαθμολογία: 69/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
