Ημερομηνία δημοσίευσης: 31 Οκτωβρίου 2016
Φαίνεται ότι η ελληνική Black Metal σκηνή δεν έχει σκοπό να καταλαγιάσει καθόλου, αλλά συνεχίζει να μας χαρίζει απλόχερα ολοένα και περισσότερες κυκλοφορίες. Σήμερα θα καταπιαστούμε με τον καινούργιο δίσκο των Αθηναίων Deus Ignotus, ονόματι "Hexapterygon”. Οι Αθηναίοι δεν είναι καινούργιοι στο χώρο, αφού ήδη μετράνε 11 χρόνια ζωής και 5 κυκλοφορίες, μεταξύ των οποίων ένας ολοκληρωμένος δίσκος, το “Chrismation” που κυκλοφόρησε το 2012. Ας δούμε, λοιπόν, τι έχουν να μας προσφέρουν οι Deus Ignotus με την καινούργια τους κυκλοφορία.
Το “Hexapterygon” θα έλεγα ότι είναι ένας Black Metal δίσκος, με καρδιά Death, και μάλιστα προς την πιο brutal μεριά του. Γιατί το λέω αυτό; Καταρχήν, η μουσική, σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ, είναι up tempo και καταιγιστική, με τα blast beat και τις γρήγορες κιθάρες να μονοπωλούν την κατάσταση, ενώ οι μελωδίες πατούν στα τυπικά μουσικά μοτίβα που ακούγονται συνήθως στα Black Metal άλμπουμ. Από την άλλη όμως, το γενικότερο ύφος του ήχου είναι πιο έντονο και βαρύ, όπως είθισται στους Death Metal δίσκους, ενώ και τα φωνητικά είναι brutal, και μάλιστα τόσο βορβορώδη, που η μουσική λαμβάνει και ένα Grindcore touch.
Πάντως, είναι γεγονός ότι οι συνεχόμενες γρήγορες ταχύτητες των τραγουδιών, οι μονότονες, επαναλαμβανόμενες μελωδίες και η χρήση των ίδιων, brutal φωνητικών, δημιουργούν μία αίσθηση επανάληψης, που θα μπορούσε να καταντάει κουραστική, αν η συνολική διάρκεια του δίσκου ξεπερνούσε τα 34 λεπτά, που διαρκεί τώρα. Ορισμένες φορές, το τραγούδι άλλαζε και δεν έπαιρνα χαμπάρι ότι τώρα ακούω ένα καινούργιο τραγούδι, αλλά νόμιζα ότι συνεχίζω να ακούω το ίδιο.
Η κούραση, όμως, αποφεύγεται, πρώτον χάρη στη μικρή διάρκεια, όπως είπα, του άλμπουμ, και δεύτερον χάρη στο γεγονός ότι κάποιες φορές οι Deus Ignotus πατάνε φρένο και αλλάζουν την κατεύθυνση της μουσικής προς το Doom ή ακόμα και προς το Funeral Doom, αλλάζοντας έτσι εντελώς την ατμόσφαιρα του δίσκου. Στο 2ο κομμάτι του δίσκου, το “The Myrrh that Blinds Us”, ακούγονται μάλιστα και κάποιες ωραίες Sabbath-ικές μελωδίες. Και είναι σε εκείνα τα σημεία του δίσκου, όπου τα βορβορώδη φωνητικά ταιριάζουν περισσότερο, αφού σε συνδυασμό με τη σκοτεινή ατμόσφαιρα και τις αργές μελωδίες τις κιθάρας, λες και κάτι το απειλητικό πλησιάζει τον ακροατή, έτοιμο να τον καταπιεί.
Γενικά, το “Hexapterygon” είναι ένας ωραίος δίσκος, που θα ικανοποιήσει τους λάτρεις του Extreme Metal, αν και πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα χώρος για βελτίωση. Η όρεξη και η δεξιοτεχνία υπάρχει και είμαι σίγουρος ότι η επόμενη κυκλοφορία θα είναι ακόμα καλύτερη.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
