Ημερομηνία δημοσίευσης: 4 Δεκεμβρίου 2017
Εδώ έχουμε ένα συγκρότημα το οποίο είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εσάς δε γνωρίζετε, όχι γιατί είναι άγνωστο, ίσα ίσα που διαθέτει έναν αξιόλογο πυρήνα οπαδών, αλλά γιατί η μουσική του ποικιλία είναι τόσο τεράστια και με πλήρης έλλειψη συνόρων, που μόνο κάτω από τον τίτλο avant-garde μπορεί να περιγραφεί, και ως γνωστών, η πλειοψηφία των οπαδών δε φημίζεται για την ανοιχτομυαλιά του. Ακόμα όμως και για αυτούς που έχουν ανεκτικότητα και προοδευτική άποψη, δύσκολα θα βρουν μουσικά κάτι που να μοιάζει με αυτό το μουσικό χωνευτήρι των Σουηδών. 14 χρόνια στο κουρμπέτι τώρα, το μόνο που κάνουν είναι να μη στηρίζονται ποτέ σε κάτι μονόπαντο και συγκεκριμένο.
Ωστόσο, 5 χρόνια απουσίας και αλλαγή 2 μελών, είναι πολλά για τον οποιοδήποτε, πόσο μάλλον για μια τόσο καλοκουρδισμένη μηχανή που εντυπωσίαζε σε κάθε κυκλοφορία της, όχι μόνο καθαρά σε μουσικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο συνοχής, συνεκτικότητας, χαμαιλεοντισμού και άψογου ανακατέματος των ειδών χωρίς να ακούγεται τίποτα περιττό, ασύνδετο ή παράταιρο, όσα διαφορετικά στοιχεία κι αν περιείχε. Κι ας διέφερε αισθητά κάθε άλμπουμ από το προηγούμενο, διατηρώντας όμως σταθερό και αναλλοίωτο το dna του και την αναγνωρισιμότητά του. Το ίδιο μπορεί πολύ εύκολα κάποιος να πει ακόμα και για τις συνθέσεις που βρίσκονται μέσα στο ίδιο το άλμπουμ και διαφέρουν τόσο αισθητά μεταξύ τους.
Έτσι κι εδώ, οι αλλαγές είναι όσες χρειάζονται ώστε το συγκρότημα να μην επαναλαμβάνει τον εαυτό του, αλλά και ταυτόχρονα να διατηρεί την αναγνωρισιμότητα και τον προσωπικό ήχο του, χωρίς να πρόκειται για ανακύκλωση ιδεών, παρουσιάζοντάς τες σαν καινούργιες συνθέσεις. Οι αλλαγές κυρίως εστιάζονται στη διάθεση προσαρμογής του ύφους στην φωνή της Kristin Evegård (επίσης πιάνο), η οποίο είναι πιο γήινη και προσγειωμένη από την προκάτοχό της, η οποία είχε περισσότερες οπερετικές ικανότητες. Έτσι λοιπόν, η διάθεση της εξερεύνησης επεκτείνεται ακόμα περισσότερο, κάνοντας τα τραγούδια ακόμα περισσότερο περιπετειώδη απ' ότι ήδη είναι.
Θα μου πείτε βέβαια, με τι είδους διαφορετικά ιδιώματα έχουμε να κάνουμε? Αυτή είναι μια ερώτηση που είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί μέσω γραπτού κειμένου αλλά μόνο μέσω της ακοής, για τον απλούστατο λόγο ότι οι αλλαγές σε είδη και όργανα πολλές φορές πραγματοποιούνται ακόμα και στιγμιαία, δημιουργώντας αυτήν την απολαυστική ποικιλία που τους χαρακτηρίζει, χωρίς όμως να ακούγεται τουρλουμπούκι ή διανοουμενιστικο. Αυτό που τους κάνει ξεχωριστούς όμως, είναι πως καταφέρνουν αυτό το πανόραμα και χωνευτήρι ιδεών, να ακούγεται τόσο πιασάρικο και εύκολο στο αυτί (όχι με την πρώτη βέβαια). Αυτή είναι χαρακτηριστική περίπτωση συγκροτήματος για το οποίο θα πρέπει να ακούσετε μόνοι σας για να αποφασίσετε αν σας αρέσει ή όχι.
Βαθμολογία: 83/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
