Ημερομηνία δημοσίευσης: 4 Ιουνίου 2017
“53 Borgir... orchestra radio !”
Οι Νορβηγοί blacksters κατέχουν καλά το παιχνίδι του μάρκετινγκ. Εν αναμονή του νέου δίσκου και 7 χρόνια από την κυκλοφορία του “Abrahadabra”, oι Dimmu Borgir ρίχνουν το τυράκι στους οπαδούς. Και τι τυρί, παχιό-παχιό που έλεγε και μια ψυχή.
Και τώρα, απευθύνομαι σε ‘σένα true-black μεταλλά φίλε μου, που κράζεις συνεχώς τους Dimmu Borgir (και ίσως δικαίως ΚΑΠΟΙΕΣ φορές). Τους θεωρείς ξεπουλημένους, με στυλιστικές επιλογές που πάνε από το κακό στο χειρότερο, με γουνάκια και κάθε λογής κουρέλι και καρακιτσαριό που εντάσσεται στην γκαρνταρόμπα τους. Όντως, η αισθητική τους είναι κάπως παραφορτωμένη για να ταιριάζει και με τη θεματολογία και θεατρικότητά τους, αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, σωστά; Διαφωνείς; Κακώς, διότι η ουσία είναι η μουσική και σε αυτό το κομμάτι η μπάντα στέκεται στο ύψος των περιστάσεων με αυτή την προσεγμένη, επική και κινηματογραφική κυκλοφορία. Εδώ έχουμε μια εμφάνιση με την Norwegian Radio Orchestra & Choir στο Oslo το 2011 και μια με την Czech National Symphonic Orchestra Sxhola Cantorum Choir στο Wacken του 2012. Οι εμφανίσεις περιλαμβάνονται στα 4 δισκάκια αντίστοιχα συν ένα Bonus Documentary.
Φυσικά, η ορχήστρα κλέβει την παράσταση και δίνει νέα πνοή στις εντυπωσιακές ενορχηστρώσεις και μελωδίες του συγκροτήματος. ΔΕΝ είναι guest, ούτε συμπληρωματική, αλλά ένα κανονικό μέλος. Υπάρχουν κομμάτια όπως το “Xibir”, το "Eradication Instincts Defined" ή το "Perfection Or Vanity" και τα “Dimmu Borgir” και “Fear And Wonder” που αποδίδονται αποκλειστικά από την ορχήστρα, και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, σαν soundtrack μιας μυστηριώδους ταινίας τρόμου ή κάτι τέτοιο. Και υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό. Οι Dimmu Borgir ό,τι κάνουν το κάνουν άκρως επαγγελματικά και με στόχο το τέλειο.
Το setlist δυστυχώς είναι ακριβώς το ίδιο και στις 2 συναυλίες, οπότε ποιό το νόημα να υπάρχουν και οι 2 εδώ, υπάρχουν τα χτυπητά κομμάτια που δεν είναι δυνατό να λείπουν από μια εμφάνιση της μπάντας αλλά υπάρχει και μια προσήλωση στα τελευταία άλμπουμ που ίσως να απογοητεύσει αρκετούς αλλά να χαροποιήσει και άλλους τόσους. Ευτυχώς η απόδοση όλων είναι εξαιρετική, και η μίξη βοηθάει πολύ στο να αναδειχθούν όλα τα όργανα, κάτι που δεν είναι ούτε σύνηθες ούτε κι εύκολο καθώς το εγχείρημα είναι πολύ τολμηρό. Βέβαια, η απουσία του ICS Vortex εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα αισθητή και ούτε μια ολόκληρη χορωδία 53 μουσικών δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ιδιαίτερη φωνή του. Η Agnete Kjølsrud πάντως, στο ντουέτο με τον Shagrath για τις ανάγκες του “Gateways” ακούγεται πιστά όπως στο δίσκο.
Γενικά, το "Forces Of The Northern Night" είναι μια αξιόλογη κυκλοφορία και πετυχαίνει τον σκοπό της που είναι να αναζωογονήσει το ενδιαφέρον για την μπάντα και την, κατά τα φαινόμενα, φετινή νέα δισκογραφική δουλειά της. Ο κόσμος συμμετέχει ενεργά, παρότι υπάρχει λαοθάλασσα από κάτω και σίγουρα έχει την καλύτερη οπτική θέα σε μπάντα και ορχήστρα, διότι η σκηνή είναι μεγάλη και άπαντες είναι στημένοι με τρόπο ακριβή και προκαθορισμένο. Kατά τα άλλα, ο χαμηλός φωτισμός, οι πεντάλφες και τα παγανιστικά σύμβολα κάνουν υποβλητική την ατμόσφαιρα και τρομακτική όσο πρέπει. Μαζί με το επιπλέον ντοκιμαντέρ επενδύετε σε, πάνω από, 3 ώρες μουσικής και θεάματος. Όχι κι άσχημα, εδώ που τα λέμε…
Βαθμολογία : 75/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
