Φαίνεται ότι οι Ουκρανοί Drudkh δεν μπορούν να μείνουν πολύ καιρό χωρίς κυκλοφορία κι έτσι είπαν να επιστρέψουν στα δισκογραφικά δρώμενα, δυόμιση σχεδόν μήνες ύστερα από το split με τους Hades Almighty. Αυτή τη φορά ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Σουηδούς Grift (ή μάλλον τον Σουηδό Grift, καθώς ο Erik Gärdefors είναι το μοναδικό μέλος της μπάντας) και μας παρουσιάζουν το split album “Betrayed by the Sun / Mirages”. Κάθε ένα από τα συγκροτήματα προσφέρει 2 τραγούδια, γεγονός που δεν πρέπει να μας ξενίζει όμως, καθώς όλα τα κομμάτια ξεπερνάνε τα 8 και τα 9 λεπτά σε διάρκεια. Για να δούμε, λοιπόν, τι έχει να μας προσφέρει αυτή η Ουκρανο-Σουηδική συμμαχία.
Θα έλεγα ότι με τα καινούργια τους κομμάτια τα δύο συγκροτήματα βαδίζουν προς τον ίδιο σκοπό, χρησιμοποιώντας διαφορετική προσέγγιση. Τι θέλω να πω με αυτό…. Και τα δύο συγκροτήματα, με τη μουσική τους, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα αποτέλεσμα γεμάτο λυρικότητα, που να προκαλεί ποικίλα συναισθήματα στον ακροατή. Φυσικά, δεν είναι πρόθεσή τους να δημιουργήσουν συναισθήματα χαράς και ελπίδας, αλλά το ακριβώς αντίθετο, που σημαίνει στεναχώρια, κατάθλιψη, άγχος και απόγνωση.
Οι Grift είναι λίγο πιο άμεσοι, ως προς την επίτευξη αυτού, καθώς προτιμάνε μια πιο low-tempo προσέγγιση, φλερτάροντας παράλληλα με το Post-Rock. Και ξέρεις τι σημαίνει αυτό, φίλε ακροατή. Ακριβώς. Λυπητερές, παγωμένες μελωδίες, που εισβάλλουν στον οργανισμό σου, πιάνουν την καρδιά σου με τα δυο τους χέρια και τη σφίγγουν αλύπητα, ενώ σε αρκετές στιγμές η μουσική αποκτά μια ολοένα και μεγαλύτερη ένταση, η οποία με τη σειρά της δίνει περισσότερη ένταση στη στενάχωρη ατμόσφαιρα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο τραγουδιστής χρησιμοποιεί φωναχτά και απεγνωσμένα φωνητικά, που σε κάποια σημεία είναι λες και κλαίει.
Από την άλλη οι Drudkh προσεγγίζουν το λυπητερό στοιχείο από μια άλλη κατεύθυνση, η οποία περνάει μέσα από το Black Metal. Αυτό σημαίνει ότι οι στενάχωρες μελωδίες είναι πιο συγκαλυμμένες, αλλά ταυτόχρονα πιο ύπουλες, καθώς παραμένουν πίσω από τα γρήγορα blast beatάτα Black Metal ξεσπάσματα, περιμένοντας τη στιγμή που τα ξεσπάσματα θα κοπάσουν λίγο, για να κάνουν απότομα την εμφάνισή τους. Βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση (εννοώ στα τραγούδια των Drudkh) οι στενάχωρες μελωδίες έχουν ως σύμμαχό τους τη σκοτεινή ατμόσφαιρα του Black, αλλά και τα αργά Doom περάσματα, με τα οποία οι Drudkh εμπλουτίζουν τη μουσική τους. Κι εδώ ο τραγουδιστής χρησιμοποιεί φωνητικά με απόγνωση, ενώ και εδώ η μουσική γίνεται σε κάποια σημεία ολοένα και εντονότερη, χάρη στα μονότονα και επαναλαμβανόμενα μουσικά μοτίβα που όσο περνάει η ώρα, αποκτούν μεγαλύτερη ένταση.
Το συγκεκριμένο split album θα έλεγα ότι είναι ότι πρέπει για αυτή την περίοδο, που έχει αρχίσει να μας επισκέπτεται σιγά σιγά το κρύο και η διάρκεια της ημέρας ολοένα και μικραίνει. Πέρα, πάντως, από αυτό, τα 4 τραγούδια του split είναι ωραία, δυναμικά και με λυρικό χαρακτήρα, που πότε μας κάνουν να χτυπηθούμε και πότε μας γεμίζουν με μελαγχολία και στεναχώρια. Αν είστε οπαδοί των συγκεκριμένων συγκροτημάτων, το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι μια ωραία προσθήκη στη συλλογή σας.
Βαθμολογία: 73/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
