Ημερομηνία δημοσίευσης: 8 Αυγούστου 2019
Τα σημάδια έδειχναν από νωρίς τον καλό καιρό! Οι οιωνοί ήταν με το μέρος των Ecstatic Vision. Αρχικά βρίσκονται κάτω από την Heavy Psych Sounds Records κι αυτό σημαίνει ότι με το ίδιο πολύχρωμο κυκλικό λογότυπο είδαμε κι ακούσαμε δίσκους των Nebula, Brant Bjork, Black Rainbows και αναμένουμε αυτούς των Nightstalker και Planet of Zeus. Κατόπιν το όνομά τους ακούγεται τόσο ευφάνταστα γνωστό κι όμως δεν είναι! Επίσης αυτό το Ελληνικό καλοκαίρι ήταν και πάλι πολύ ζεστό, με πολύ υγρασία και ανυπαρξία αξιόλογων συναυλιών!
Ο πρώτος δίσκος των Ecstatic Vision, “Sonic Praise” ήταν πριν τέσσερα χρόνια η γνωριμία με ένα ιδίωμα space/tribal/psych/stoner/desert rock από τη Φιλαδέλφεια. Το ”Raw Rock Fury” του 2017 ήταν ένα βήμα πιο groovy και κοντά στο πνεύμα των Hawkwind και του krautrock.
Ανατολίτικα στοιχεία τόσο σε πνευστά όσο και πολύ περισσότερο σε κρουστά. Ψαλμωδίες καθόλου ενοχλητικές, πλήκτρα παρμένα από lost sessions των Tangerine Dream, tribal ρυθμοί με κιθαριστικά riff και μία εκστατική εικόνα που συμπληρώνεται με φλάουτο και σαξόφωνο, οδηγούν στην ηχητική αισθητική που θα ζήλευαν οι Melvins, οι Mudhoney και οι MC5! Παράλληλα όλο αυτό το μουσικό κράμα δεν είναι καθόλου αναχρονιστικό. Η παραγωγή του τόσο καλή που δεν χάνεται τίποτα από τον γεμάτο ήχο. Οι διάρκειες κάπου ανάμεσα σε δίλεπτα κομμάτια δυναμίτες και επτάλεπτα καλά δομημένα έτοιμα για το επόμενο desertfest! Φωνητικά με ένταση και συνεχή εναλλαγή εφέ, κιθαριστικές ιδέες μουσικών που ακούσανε στην κατάλληλη ηλικία Kyuss, αλλά πολύ περισσότερο αυτών που εντρυφήσανε στην αμερικανική ψυχεδελική δισκογραφία του τέλους της δεκαετίας του ‘60. Η μουσική των Ecstatic Vision καταφέρνει κάτι που τα περισσότερα συγκροτήματα της τελευταίας δεκαετίας που κατηγοριοποιούνται ως desert αγνοούν: δεν κουράζει, αντίθετα σε εκπλήσσει όμορφα με εφέ και περάσματα άλλων οργάνων μακριά από την κλασική Motorhead ηχητική αισθητική! Αυτή είναι η καλύτερη συντροφιά για το φθινόπωρο, σου θυμίζει, σε πωρώνει, σε ταξιδεύει πολύ μακριά. Αυτό δεν ψάχνουμε σε κάθε νέο άκουσμα;
Έχω ήδη αποφασίσει να παραγγείλω το βινύλιο των Ecstatic Vision, “For the Masses” σε αυτό το purple splatter που θα ταιριάζει απίθανα στον ήχο και την αισθητική τους. Ελπίζω ότι αυτό το συναίσθημα μιας γεμάτης ακρόασης θα δέσει και οπτικά μέχρι να καταφέρω να τους δοκιμάσω ζωντανά!
Καλύτερα κομμάτια: “Shut Up and Drive”, “Grasping the Void”, ενώ αν έχετε χρόνο μόνο για ένα δοκιμάστε το εξαιρετικό και out of this world and back into the lost ‘60s era: “Yuppie Sacrifice”.
Βαθμολογία: 84/100 (αν και το ’69 θα τους ταίριαζε περισσότερο!)
Για το Rockoverdose.gr
Τσιρώνης Δημήτρης
Comments
