EL CACO – “Uncelebration”

Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος

 

Μετά και την ακρόαση του φοβερού “Uncelebration” δηλώνω φανατικός οπαδός των El Caco. Όπως και με το “7”, ένα επίσης καταπληκτικό άλμπουμ, έτσι και τώρα δεν έχω πάψει να ακούω με ακόμα μεγαλύτερη θέληση και χαρά τη νέα δουλειά της μπάντας. Oι Noρβηγοί αποτελούν, κατά την ταπεινή μου άποψη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και απρόβλεπτα σχήματα στο χώρο του stoner rock/heavy metal σήμερα και πραγματικά λυπάμαι που δεν έχω καταφέρει ακόμα να εξερευνήσω κάθε, μα κάθε, τους κυκλοφορία, παρά ένα πέρασμα, χωρίς να εστιάσω όπως απαιτείται.

 

 

Οι τύποι από το Lillestrøm με έχουν κάνει να υποκλίνομαι. Πραγματικά, μετά από επτά χρόνια επιστρέφουν με ένα ακόμα μνημειώδες LP. To stoner rock trio των El Caco, κουβαλώντας σαν φυλαχτό 25 ανεκτίμητα χρόνια εμπειρίας και με τη γροθιά τους πάντα υψωμένη και σφιγμένη, εντυπωσιάζει ξανά τους οπαδούς του με ένα άλμπουμ τεράστιο σε όγκο και δύναμη. Τέτοιο είναι το “Uncelebration”, ένα σφιχτοδεμένο σύνολο 9 συνθέσεων, γεμάτο από heavy beats, riffάρες, ταχύτητα, μελωδία και ογκώδεις μπασογραμμές. Ένα ταξίδι που σε παρασέρνει, μέσα από συναρπαστικά και αξιομνημόνευτα ρεφρέν, έξυπνους στίχους και mid tempo γκρούβες. Τα κομμάτια του “Uncelebration” σε πιάνουν με τη μία και δε σε αφήνουν αν δεν τελειώσει και η τελευταία νότα του “In Pieces”.

 

 

“The Taste Of Wine” και “All In Favour” αποτελούν τους δυο πρώτους δυναμίτες, το “The Contortionist” είναι αργό και συγκλονιστικό, από τις πιο συναισθηματικές συνθέσεις, τα “Inventor” και “Pockets” μία που τα ακούς και μία που τα θυμάσαι για πάντα και το “Oxygen Loss” έχει από τις πιο αναγνωρίσιμες κιθαριστικές στιγμές, αλλά και ρεφρέν. Γενικά μιλώντας και ακούγοντάς το, το “Uncelebration” είναι προϊόν χρόνου. Οι El Caco, που συνέθεταν και κυκλοφορούσαν δίσκους κάθε δυο χρόνια σχεδόν (κάνοντας κι εκτεταμένες περιοδείες), τώρα δε βιάστηκαν. Θέλησαν να αντλήσουν επιρροές κι από άλλες πηγές, καλές οι πρόβες και οι ζωντανές εμφανίσεις, αλλά να που αυτό τους βγήκε στον όγδοό τους δίσκο. Έτσι, το “Uncelebration” ζητά τον πολύτιμο χρόνο του ακροατή για να μεγαλώσει μέσα του μέρα με την ημέρα. Το άλμπουμ αυτό χτίζεται νότα νότα, κομμάτι κομμάτι.

 

 

Το αποτέλεσμα είναι ένα ογκώδες, βαρύ κι εν τέλει αρτιότατο δημιούργημα. Ένας δίσκος που φανερώνει την ευάλωτη πλευρά των τριών μουσικών, ένα εντυπωσιακό και τέλειο άλμπουμ. Το ακούω και το απολαμβάνω ασταμάτητα, Øyvind Osa, Anders Gjesti και Fredrik Wallumrød σας ευχαριστώ. Αλλά, τώρα που το ξανασκέφτομαι, ρε μήπως έχω την κυκλοφορία της χρονιάς ήδη στα χέρια μου;

 

 

 

Βαθμολογία: 89/100

 

 

Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος



 

Comments