ELEPHANT RIDERS – “i: Slave Of The New Age”

Σκλάβοι της νέας εποχής καταντήσαμε!

Αν και δεν συνηθίζω να κάνω κριτικές σε Southern συγκροτήματα, παρόλο που ακούω το συγκεκριμένο είδος, αυτή τη φορά είπα να το τολμήσω. Συγκεκριμένα θα κατευθυνθώ προς Ισπανία μεριά, στους desert rockers Elephant Riders, οι οποίοι την 1^η Απριλίου κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ, “i: Slave Of The New Age”.

Το πρώτο πράγμα που έχω να πω για αυτό το δίσκο είναι ότι μου άρεσε αρκετά και συγκεκριμένα μου άρεσε όλη αυτή η “βρομιά” που υπάρχει στην κιθάρα. Ακούγοντας το άλμπουμ μου ήρθαν στο μυαλό συγκροτήματα όπως οι Truckfighters και οι Clutch, ενώ παρατήρησα πως η μουσική έχει και στοιχεία εκτός Stoner ή Southern.

Η φωνή, ενώ είναι καλή και γενικά ταιριαστή με τη μουσική, δεν την λες ωστόσο τέλεια. Είναι φυσικά ωραία, αλλά νομίζω πως σε μερικά σημεία το χάνει ο τραγουδιστής. Πάντως κρατάει σταθερό το λαρύγγι του και πάει δυναμικά με τον ρυθμό της σύνθεσης. Κάτι άλλο που εκτίμησα πολύ είναι πως κάποια κομμάτια γράφτηκαν στη μητρική γλώσσα, τα Ισπανικά, όπως για παράδειγμα το “Hyenas”, στο οποίο κρατιέται σταθερά και τo Desert Rock αλλά και το Stoner στοιχείο.

Επίσης παρατήρησα μία μεγάλη επιρροή από αλήτικους ήχους, που ακούμε σε συγκροτήματα όπως τα Saliva, Texas Hippie Coalition και άλλα. Ναι μεν επικροτώ το γεγονός ότι σου φέρνει τάσεις να καβαλήσεις μηχανή και να ξεχυθείς στο δρόμο, αλλά για μένα κάποια σημεία είναι κάπως περίεργα, σαν να γίνεται κάποιο μπέρδεμα στα πίσω και τα μπροστά φωνητικά.

Δεν θα ήθελα να πω πως εντυπωσιάστηκα με το “i: Slave Of The New Age”, αλλά και ούτε φυσικά πως απογοητεύτηκα. Θα έλεγα πως μου έμεινε ένα ουδέτερο συναίσθημα. Θα έλεγα πως θα έπρεπε να δώσουν πολύ περισσότερη βάση στα κύρια, “βρόμικα” φωνητικά τα κυρίως και στις κραυγές, που για να είμαι ειλικρινής εμένα δεν με έκαναν να τα νιώσω όπως θα ήθελα. Από την άλλη όμως αναγνωρίσω την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στην κιθάρα.

Τέλος, να πω πως μου κέντρισε πολύ ενδιαφέρον το εξώφυλλο του άλμπουμ, που βρήκα πως είναι κοντά σε αυτό που θέλουν να δείξουν, με ένα τίτλο που είναι αρκετά επαναστατικός. Γενικά, και έχοντας φτάσει αισίως στο τέλος του δίσκου, μπορώ να πω πως σαν σύνολο είναι αρκετά καλό. Τσεκάρετέ το.

Βαθμολογία: 65/100

Για το Rock Overdose,

Φάνης Βιλαέτης