Τα τελευταία δύο χρόνια με την ενασχόληση των κριτικών έχω έρθει σε επαφή με συγκροτήματα και δίσκους που δεν είχα ιδέα πως υπάρχουν στον πλανήτη μας. Περίεργο άθλημα αυτό της μελέτης της metal σκηνής, καθώς κάθε φορά που νομίζεις πως έχεις κατακτήσει κάτι και ξεμένεις από νέα εμπνευσμένα ακούσματα, πάντα θα υπάρξει κάτι που θα σε ξαφνιάσει. Το ταξίδι προς τη γνώση δεν τελειώνει ποτέ, δεν υπάρχει τελικός προορισμός. It’s all for the journey!
Είναι, ωστόσο, μερικές περιπτώσεις που ξεχωρίζουν και εξελίσσονται σταδιακά σε σχέσεις αγάπης και λατρείας. Τι κι αν κάποιο συγκρότημα δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό; Η δισκογραφική τους δουλειά είναι το πρώτο πράγμα που θα κερδίσει την εμπιστοσύνη ενός ακροατή. Αυτό συνέβη και σ’ αυτή τη περίπτωση, με ένα συγκρότημα που ακούει στο όνομα Endless και προέρχεται από την μακρινή Βραζιλία. Η αφορμή είναι ο νέος τους δίσκος με τίτλο ‘’The Truth, The Chaos, The Insanity'' και σκεφτείτε μόνο τι ονόματα έχει αναδείξει στο είδος αυτός ο τόπος.
Από τα πρώτα κιόλας ακούσματα, ο δίσκος κατάφερε να με καθοδηγήσει μέσα από φαντασμαγορικά μουσικά μονοπάτια και λειτούργησε ως πηγή έμπνευσης για αυτή την κριτική. Μετά από μια τέτοια μουσική εμπειρία, νιώθεις μέσα σου κάτι να σε τρώει και αναρωτιέσαι γιατί δεν είναι γνωστό αυτό το συγκρότημα εκεί έξω. Έτσι, λοιπόν, αναλαμβάνεις ο ίδιος το βάπτισμα του ‘’Man on a Mission’’ και μια νέα αποστολή σε περιμένει. Μα φυσικά, θα ξεκινήσεις συστήνοντας το συγκρότημα στους φίλους σου, όπως γίνεται με οποιαδήποτε μπάντα που σου έχει πάρει τα μυαλά.
Οι Endless κινούνται ανάμεσα σε Power και Progressive metal μονοπάτια στο ‘’The Truth, The Chaos, The Insanity''. Όπως αντιλαμβάνεστε και μη έχοντας ακούσει τον δίσκο, έχουμε να κάνουμε με έναν πραγματικά κορεσμένο ήχο στις μέρες μας. Οι δεκαετίες που συνδέονται με την χρυσή εποχή του Power βρίσκονται στο παρελθόν. Τα συγκροτήματα που ακολουθούν αυτόν τον δρόμο στις μέρες μας είναι πάρα πολλά και για να ξεχωρίσεις θα πρέπει να έχεις το κάτι παραπάνω. Οι Endless, όμως, είναι ένα τέτοιο συγκρότημα το οποίο ξεχωρίζει και κρατά τη φλόγα της ελπίδας αναμμένη.
Η πρώτη ματιά πέφτει αμέσως στο εξώφυλλο του δίσκου, το οποίο περνάει πολλά μηνύματα για το μουσικό περιεχόμενο, ενώ στη θέση του παιδιού θα μπορούσε να βρίσκεται ο καθένας μας, έτοιμος για ένα ταξίδι δίχως τέλος, με στόχο την απόκτηση βιωματικών εμπειριών. Όλα αυτά βέβαια προαπαιτούν το κουράγιο για το πρώτο βήμα.
Ένας εξαιρετικός σύμμαχος του δίσκου είναι τα φωνητικά του Vitor Veiga, γεγονός που κεντρίζει αμέσως την προσοχή του ακροατή και τον ωθεί στο να ανακαλύψει όλες τις πτυχές του δίσκου. Πολλοί θα μπορούσαν να τα συγκρίνουν με αυτά του Roy Khan (τι να κάνει άραγε αυτή η ψυχή;), πρώην φωνή των Kamelot. Ακόμα, τον δίσκο συντροφεύουν προσεγμένες και πλούσιες συνθέσεις, παρουσιάζοντας έτσι μια ποικιλομορφία στο ‘’The Truth, The Chaos, The Insanity''.
Σ’ έναν δίσκο η παραγωγή έχει καθοριστικό ρόλο και εδώ η δουλειά που έχει γίνει θα σας κάνει να αγαπήσετε ακόμα περισσότερο τη νέα κυκλοφορία των Βραζιλιάνων. Ο ακροατής είναι σε θέση να διακρίνει την παραμικρή λεπτομέρεια, σε ένα σύνολο που κυριαρχεί η αρμονία και το κάθε κομμάτι ‘’αναπνέει’’ μέσα στον δίσκο. Ιδιαίτερη μέριμνα έχει δοθεί στους στίχους, οι ακουστικές κιθάρες έχουν το δικό τους ρόλο, ενώ τα πλήκτρα δείχνουν το δρόμο προς μια σταδιακή ανάπτυξη των κομματιών, σε σημείο που ο ακροατής νιώθει την μουσική αποκορύφωση να ρέει μέσα του.
Το ‘’The Truth, The Chaos, The Insanity'' συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που θα το αναδείξουν σε μια ξεχωριστή κυκλοφορία για το Power μέσα στο έτος. Κάντε το πρώτο βήμα για να έρθετε σε επαφή με τον δίσκο και δεν θα το μετανιώσετε. Οι Endless αργά ή γρήγορα θα κερδίσουν το στοίχημα της αναγνώρισής τους εκεί έξω. Και στο κάτω κάτω, όταν ένας δίσκος ξεχειλίζει από έμπνευση, θα εμπνεύσει και εσένα στον τρόπο σκέψης σου, στην παρατήρηση αλλά και σε κάθε βήμα που κάνεις στη ζωή σου. Αυτή είναι η μαγεία που κρύβει η μουσική μας. Είναι στο χέρι μας να έρθουμε σε επαφή με μια γνώση την οποία μόνο οι ίδιοι μπορούμε να καλλιεργήσουμε.
Βαθμολογία: 86/100
Για το Rock Overdose,
Περικλής Σιβρής
Comments
