Ημερομηνία δημοσίευσης: 13 Οκτωβρίου 2017
Οι Φιλανδοί Epic Folk metallers Ensiferum επιστρέφουν δισκογραφικά, φέροντας στις αποσκευές τους τη νέα τους δουλειά με τίτλο ‘’Two Paths’’. Στόχος τους αυτή τη φορά είναι να ανακάμψουν μετά τους δύο τελευταίους στούντιο δίσκους, οι οποίοι δεν εισέπραξαν και τις καλύτερες κριτικές από τους οπαδούς τους. Οι ίδιοι έχουν συντροφεύσει πολύ κόσμο με δίσκους διαμάντια στο παρελθόν, όχι όμως και στην δεκαετία που διανύουμε. Είναι αρκετός καιρός αν το σκεφτεί κανείς από την οπτική πως στην προηγούμενη δεκαετία ο κάθε δίσκος τους έφερε και μια ξεχωριστή περιπέτεια μουσικά για τον καθένα μας.
Για μια ακόμη φορά, το εξώφυλλο φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του συγκροτήματος, ενώ θα μπορούσε να χαθεί κανείς για λίγα λεπτά από την πραγματικότητα δίνοντας βάση στις λεπτομέρειές του. Είναι, όμως, ανάλογο και το ταξίδι που προσφέρει μουσικά; Όπως σε κάθε δίσκο τους, έτσι και εδώ, την ακρόαση ανοίγει ένα εισαγωγικό κομμάτι και λειτουργεί ως πρόλογος για το ‘’For Those About To Fight For Metal’’. Αυτό που παρατηρείται στα πρώτα λεπτά είναι πως τα μπουζί των Ensiferum έρχονται να δώσουν στον ακροατή την σπίθα που έλειπε από τις προηγούμενες δύο κυκλοφορίες τους.
Η ιδέα του συγκροτήματος να προβεί σε ηχογράφηση του νέου υλικού με αναλογικό εξοπλισμό και διάφορα μέσα από προηγούμενες δεκαετίες έφεραν ως αποτέλεσμα μια συμπαγής δουλειά, χωρίς πολλά μοντέρνα στοιχεία. Η παραγωγή καταφέρνει να αναδείξει τον δίσκο πιο υψηλά από τον προκάτοχό του, ωστόσο μου είναι πολύ δύσκολο να πω πως πλησιάζει τις κυκλοφορίες του 2007 και 2009, ‘’Victory Songs’’ και ‘’From Afar’’ αντίστοιχα. Ακόμη, αυτή τη φορά δεν έχουμε κάποιο μεγάλης διάρκειας κομμάτι, στοιχείο που συνόδευε προηγούμενες κυκλοφορίες τους.
Αυτό έδωσε στους Ensiferum την δυνατότητα να συγκεντρωθούν πάνω από πιο μικρές σε έκταση συνθέσεις, ίσως και πιο άμεσες στον ακροατή. Η αλήθεια είναι πως το κατάφεραν σε ικανοποιητικό βαθμό αυτό. Υπάρχει μια ευχάριστη folk power metal ροή και εναλλαγή ύφους που δεν κουράζει από κομμάτι σε κομμάτι. Επίσης, τα φωνητικά μοιράζονται τρία πρόσωπα του συγκροτήματος, προσφέροντας έτσι μια πολυχρωμία, η οποία όμως δεν είναι αρκετή αφού συνοδεύεται από ανάλογο μέτριο συνθετικό υλικό που μπορεί να αναδεικνύεται εύκολα, ωστόσο δεν θα ριζώσει στο μυαλό του ακροατή.
Αυτό που δεν κατάφερε το συγκρότημα στο ‘’Two Paths’’ είναι να μεταδώσει ένα νοσταλγικό και μελαγχολικό ύφος που θα άνοιγε στον καθένα μας τον δρόμο σε διάφορα μονοπάτια εσωτερικής σκέψης και αναζήτησης. Μετά από πολλές ακροάσεις, αυτό που μένει στο τέλος είναι μια γλυκόπικρη γεύση ‘’party’’ διάθεσης από τη μεριά του συγκροτήματος, ενώ είναι αρκετές οι αδιάφορες στιγμές στο δεύτερο μέρος του δίσκου. Που βρίσκονται πια αυτές οι Epic Folk στιγμές που στοίχειωναν τα μυαλά των ακροατών; Μάλλον θα πρέπει κανείς να ψάξει βαθιά πίσω στο χρόνο και τη δισκογραφία των Ensiferum για κάτι τέτοιες στιγμές πλέον.
Οι Ensiferum με το ‘’Two Paths’’ επενδύουν μουσικά σε μια φόρμα που έρχεται να ξεσηκώσει τους οπαδούς στις επερχόμενες ζωντανές τους εμφανίσεις. Όχι με τον τρόπο που το κάνανε στο παρελθόν (επικές μελωδίες που μέχρι και σήμερα σου σηκώνεται η τρίχα) αλλά αυτή τη φορά δίνοντας βάση στην άμεση επαφή, τις sing-along στιγμές και όλα αυτά κάτω από το ύφος μιας γιορτινής ατμόσφαιρας. Πολύ φοβάμαι, όμως, πως όσο γρήγορα κερδίσουν τον ακροατή μ’ αυτή την κυκλοφορία και το εξαιρετικό πρώτο μέρος της, άλλο τόσο και ακόμη πιο γρήγορα θα τον κάνουν να αφήσει τον δίσκο στην άκρη. Γιατί; Το ‘’Two Paths’’ είναι ακόμα ένας δίσκος ο οποίος δεν πετυχαίνει τον στόχο να ριζώσει στις καρδιές των οπαδών, ειδικά αυτών που ακολουθούν την πορεία του συγκροτήματος από τα πρώτα του βήματα.
Βαθμολογία: 65/100
Για το Rock Overdose,
Περικλής Σιβρής