Συντάκτης: Κατερίνα Μήτικα
Από το καταπληκτικό ντεμπούτο τους “The Phantom Agony”, στο οποίο περιλαμβάνεται το μαγευτικό “Cry For The Moon” που μας στοιχειώνει από το 2003, οι Epica αποτελούν συγκρότημα σταθμό για το χώρο του συμφωνικού/gothic metal. Στη συνολική πορεία τους εντοπίζουμε εξαίρετες δισκογραφικές δημιουργίες, οι οποίες σίγουρα δικαιολογούν το στάτους του συγκροτήματος αυτή τη στιγμή. Μετά από πενταετή αναμονή για νέο δίσκο, οι Epica επιτέλους ανακοίνωσαν πριν μερικούς μήνες ότι συντελείται διαδικασία παραγωγής φρέσκου υλικού. Εδώ και αρκετό καιρό μάλιστα, σταδιακά βγάζουν στο φως της δημοσιότητας διάφορα teasers για να μας δίνουν μικρές ματιές από τη δημιουργία του πολυαναμενόμενου “Omega”.
Το “Omega” λοιπόν, δομικά παρουσιάζει ομοιότητες με τα άλλα δύο έργα της λεγόμενης «μεταφυσικής τριλογίας», δηλαδή με τα μεγαλεπήβολα “The Quantum Enigma” και “The Holographic Principle”, χωρίς ωστόσο να αναπτύσσεται και στα τρία το ίδιο concept, ούτε το περιεχόμενό τους να νοείται ως αλυσίδα. Στιχουργικά, το “Omega” εξετάζει φιλοσοφικά και πνευματικά ζητήματα, όπως τη θεωρία του “The Omega Point” με ορισμένες παραλλαγές. Συγκεκριμένα, όπως δήλωσε ο ηγέτης του συγκροτήματος Mark Jansen, πραγματεύεται μια κατάσταση στα πλαίσια της οποίας ο κόσμος είναι βαθιά διαχωρισμένος, με βασική προϋπόθεση για την αποκατάσταση και άνθισή του να αποτελεί η ενότητα και η συλλογική δράση των ανθρώπων. Θα λέγαμε πως ο θεματικός πυλώνας του δίσκου είναι εξαιρετικά επίκαιρος για τη δύσκολη εποχή που διανύουμε. Η αισθητική του είναι εμπνευσμένη από τους πολιτισμούς της αρχαίας Αιγύπτου και της Μέσης Ανατολής, η επιρροή των οποίων διαφαίνεται στο artwork του δίσκου, αλλά και στα ανατολίτικα ακούσματα που εντοπίζονται στις μελωδίες της πλειοψηφίας των κομματιών.
Περνώντας στο μουσικό τομέα, η εισαγωγή του δίσκου είναι κατάλληλη για να προϊδεάσει τον ακροατή για το τι πρόκειται να επακολουθήσει, με το μικρό intro track “Alpha – Anteludium” να συμπληρώνει το δυνατό πρώτο single “Abyss Οf Time – Countdown Τo Singularity”. Το επόμενο, “The Skeleton Key”, είναι αναμφίβολα από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν. Την ατμόσφαιρα του κομματιού σκεπάζει ένα σκοτεινό πέπλο μυστηρίου, ενώ η εκτέλεση της υπερταλαντούχας Simone Simons, του προσδίδει την ιδανική θεατρικότητα, που θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει μέρος ενός musical ή μιας rock όπερας.
Σχετικά με τα “Seal Of Solomon”, “Gaia” και “Code Of Life”, πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στην εξαιρετική δουλειά, που έχει γίνει με τα χορωδιακά μέρη και τη συμφωνική ενορχήστρωση. Το heaviness της μπάντας, τα brutal φωνητικά του Mark Jansen και η εκλεκτή φωνή της Simone Simons σε συνδυασμό με τη μεγαλοπρέπεια της συμφωνικής ορχήστρας, της χορωδίας, αλλά και με τα ανατολίτικα ακούσματα που δίνουν το παρόν στις συνθέσεις του συγκροτήματος, δημιουργούν μια απολαυστική ακουστική εμπειρία, κινηματογραφική και γεμάτη ενέργεια.
Το έβδομο κομμάτι, “Freedom - The Wolves Within”, είναι και το δεύτερο single που ανακοινώθηκε. Συνοψίζοντας τα λεγόμενα του Mark Jansen, στιχουργικά εμπνέεται από ένα θρύλο της ινδιάνικης φυλής των Cherokee για δύο λύκους: έναν που αντιπροσωπεύει το καλό και έναν της αντίθετης πλευράς, που έρχονται σε σύγκρουση μέσα στον κάθε άνθρωπο. Μουσικά δε θα έλεγα πως ακολουθεί κάποια συνταγή που αποκλίνει πολύ από την «πεπατημένη», ωστόσο οφείλω να ομολογήσω πως από τη στιγμή που το άκουσα, πολλές φορές με πιάνω να σιγοτραγουδώ το χαρακτηριστικό “Choose, between hungry wolves, between lies and truth…” της χορωδίας, ή ακόμα και το ρεφραίν του.
Φτάνοντας στο «δεκάρι το καλό», θαρρώ πως ήρθε η στιγμή να αναφερθούμε σε ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα κομμάτια της καινούριας κυκλοφορίας των Epica. Το “Kingdom Οf Heaven Part III - The Antediluvian Universe” με διάρκεια δεκατριών λεπτών, είναι η συνέχεια του επικού έργου “Kingdom Οf Heaven” που πρωτοεμφανίστηκε στο “Design Your Universe”, με το δεύτερο μέρος του να περιλαμβάνεται στο “The Quantum Enigma”. Αρχικά, θα το χαρακτήριζα ιδιαίτερα κινηματογραφικό καθώς η συμφωνική και η χορωδιακή δουλειά είναι για άλλη μια φορά αξιοσημείωτη. Λόγω της διάρκειάς του -αν μη τι άλλο- έχει ποικιλία διαθέσεων, που όχι μόνο θα καταφέρουν να διατηρήσουν την προσοχή του ακροατή αφοσιωμένη επάνω του, αλλά και θα παρατείνουν την αγωνία του για τη συνέχεια.
Προχωρώντας στο “Rivers”, το τρίτο και τελευταίο single του δίσκου, δε μπορώ να κρύψω πως μαγνήτισε το ενδιαφέρον μου εξαρχής ως μια υπέροχη μπαλάντα. Η αγγελική φωνή της Simone Simons και πάλι κάνει τη διαφορά, καταφέρνοντας να της δώσει ένα γλυκό και απαλό ύφος, κάτι στο οποίο συμβάλει και η πραγματικά συναισθηματική ερμηνεία της. Η όλη ονειρεμένη ατμόσφαιρα του κομματιού θα έλεγα πως δίνει την εντύπωση στον ακροατή ότι βρίσκεται υποβρύχια, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας ότι το θέμα του visualizer του αφορά το νερό.
Τα τρία τελευταία κομμάτια του δίσκου “Synergize - Manic Manifest”, “Twilight Reverie - The Hypnagogic State” και “Omega - Sovereign Οf Τhe Sun Spheres” είναι αρτιότατα, με το τελευταίο να είναι το πιο σκληρό και μεγαλοπρεπές από τα τρία.
Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό στο άκουσμα του “Omega”: Επικό. Οι Epica κατόρθωσαν όχι μόνο να μας προσφέρουν μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες τους μέχρι στιγμής, αλλά και να προσθέσουν έναν καταπληκτικό δίσκο στη δισκογραφία του συμφωνικού metal, χωρίς απαραίτητα να φέρνουν μεγάλες καινοτομίες. Πρόκειται για ένα σώμα κινηματογραφικών, μεγαλειωδών συνθέσεων που ντύνει μια συλλογή καλογραμμένου στιχουργικού περιεχομένου, το οποίο έχει επιλεχτεί προσεκτικά, όπου αυτό τελικά ανθίζει με τις δυνατές εκτελέσεις των πολύ ταλαντούχων τραγουδιστών του συγκροτήματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι από τους ελάχιστους συμφωνικούς metal δίσκους με ανατολίτικα ακούσματα. Υπάρχει λόγος, που οι Epica έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας.
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Overdose,
Κατερίνα Μήτικα